Se a proposta de Trump é unha estratexia para forzar as negociacións entre Hamas e Israel, o que suporía, ao final, se leva adiante o seu plan, sería unha limpeza étnica
“A necedad é a nai de todos os males”, dicía Cicerón. E si nestes momentos está de moda, por desgraza, é polo presidente dos Estados Unidos de América, Donald Trump, vívaa imaxe dela. Na súa volta á presidencia do seu país está a pór ao mundo patas para arriba. Chamámoslle necio, aínda que algúns utilizan outras palabras, nada gratificantes, por certo.
É que Trump, a máis diso os aranceis impostos a México, Canadá (están conxelados de momento, nun mes) e China, con consecuencias moi graves, quere quedar pola cara con Groenlandia e cambiar o nome da Canle de Panamá, como un terrateniente do pasado. Agora resulta que, no seu plan expansionista, e tras reunir co seu gran amigo, o primeiro ministro de Israel, Benjamín Netanyahu, que estaba encantado de ser o primeiro mandatario en ser recibido por el, Trump deixaba caer a bomba: un plan de colocar a Gaza baixo a ocupación de EEUU e sacar do territorio aos dous millóns de residentes, que son os verdadeiros propietarios do territorio palestino. Quéreos botar a caixas destempladas, co desexo de que sexa Xordania e Exipto quen os acollan. Estas palabras deixaron arrepiados aos palestinos, conmocionados aos aliados árabes de Estados Unidos e máis que confundidos aos analistas rexionais, quen están convencidos de que esa proposta de Trump é impracticable.
Está claro que, se a proposta de Trump é só unha estratexia para forzar as negociacións entre Hamas e Israel, o que suporía, ao final, se leva adiante o seu plan, sería unha limpeza étnica moito maior que calquera desprazamento que experimente desde 1948, cando uns 800.000 árabes foron expulsados ou obrigados a fuxir nas guerras que se produciron durante a creación do Estado Xudeu.
Arabia Saudita foi dos primeiros en reaccionar, rexeitando de plano o plan de Trump e apostando pola creación dun Estado palestino. Négase a normalizar os vínculos con Israel se este país non acepta a creación do Estado palestino.
A proposta do presidente norteamericano de que o territorio devastado pola guerra podería converter nunha “Riviera do Medio Oriente” non só alarmou a líderes e políticos desde China até Canadá, senón que tamén ameazou unha ambición de anos de EEUU de mediar en relacións diplomáticas normalizadas entre Israel e Arabia Saudita.
Desde China até Alemaña, pasando por Canadá, Irlanda, España e Turquía, todos manifestáronse partidarios da creación do Estado palestino e en contra da proposta do “conquistador” do século XXI, Trump. Afirmaba o filósofo grego Anacarsis que “Os intelixentes deliberan, e os necios deciden”. Trump ten moito de necio, pouco de responsable, e si a iso engádeselle o elenco de membros de goberno que deixan moito que desexar, con Musk á cabeza, o cóctel resulta un explosivo de consecuencias máis que predicibles.
A expulsión dos palestinos das súas terras representaría unha violación do dereito internacional e iso arrastraría unha denuncia por parte dos aliados occidentais de Estados Unidos. Son moitos os sectores no país norteamericano que expresaron o seu rexeitamento á proposta, incluso o partido Demócrata, en voz do senador Chris Van Hollen, comentaba que “A proposta de Trump de expulsar a dous millóns de palestinos de Gaza e tomar 'posesión' do territorio pola forza, si é necesario, é simplemente unha limpeza étnica con outro nome”.
Neste punto da situación, se Trump insiste en levar adiante a súa proposta irracional, o escándalo só acaba de empezar, por moito que EEUU sexa o país máis potente do mundo. Xa se sabe que non fai falta buscar inimigos porque estes adoitan vir sós. Trump abriu a caixa dos tronos e a súa soberbia sen límites pódelle custar moi cara.
Escribe o teu comentario