O Congreso dos Deputados, custodiado por dous leóns que, a forza de estar quietos, volvéronse mansos, é todo o contrario aos seus inquilinos elixidos democraticamente. Estes últimos están que se salguen con enfrontamentos dialécticos que pouco teñen que ver cos intereses da cidadanía e moito cos seus propios egos, transformados en intereses de partido. O obxectivo, conseguir máis votos, o que se traduce en máis poder para facer e desfacer ao seu antollo, convencidos de que a xente lles votou para iso.

Este mércores, como se esperaba, aínda que algúns crían que podería producir un milagre, Junts, PP e VOX votaron xuntos para tombar o real decreto coñecido como ómnibus. Entre as súas medidas, incluíanse a revalorización das pensións, a gratuidade dos trens de proximidade, as axudas ao transporte e as axudas económicas aos afectados pola DANA. Non é a primeira vez que estas tres formacións votan xuntas, aínda que publicamente leven mal. Pero, na “intimidade” (como dicía Aznar co catalán que o chapurreaba), sucede o contrario, como se demostrou unha vez máis; non será a última.

Junts, que afirma estar nas antípodas de PP e VOX, resulta que a distancia entre eles é máis curta do que expresan. En petit comité, explican que esas votacións conxuntas son unha estratexia para tensionar ao goberno, facéndolle inclinar aínda máis. E, aínda que xa mantiveran unha reunión con representantes do PSOE para tranquilizar ao fuxido, que está moi nervioso e subido no Manneken Pis, para miccionar sobre o popular símbolo de Bruxelas, a escenificación de Junts no Congreso tivo dous partes: a primeira, chegaron hora e media máis tarde do inicio da sesión para darlle máis suspenso á súa intervención, e a segunda, a actuación do seu portavoz, Miriam Nogueras, quen, na súa liña habitual, entre outras lindezas, chamou ao executivo “trileiro e pirata”. E, como non se desafogou o suficiente, espetoulle que “esta vez a chantaxe do Goberno non lles vai a funcionar, non nos treme as pernas, estamos ata as orellas de que enganen á xente”. Que a “juntera” fale de chantaxe e engano produce, como mínimo, un sorriso bambo, tendo en conta a traxectoria do seu xefe: mente, engana, non cumpre as súas promesas e é un chantajista de libro. Dicía o galego con retranca, Camilo José Cela, que “se metían a políticos os que non servían para outra cousa”; aínda que é unha esaxeración, algúns certamente encaixan nesa definición.

Despois da intervención de Nogueras, tocoulle a quenda ao portavoz de ERC, Gabriel Rufián, quen non ten moita simpatía por ela, e acusouna de facer de almogávar para ocultar que vota co PP e VOX, en contra de “prorrogar axudas e prestacións para os cataláns”.

Non foi o único suceso. A sesión tamén serviu para evidenciar o choque ideolóxico entre dous partidos que apoian ao goberno: PNV e EH Bildu, polas razóns xa coñecidas. Pero a cousa non quedou aí para o goberno de España, porque nesa estratexia de sacar cabeza, a líder e portavoz de Podemos, Ione Belarra, despachouse a gusto contra o executivo, ao que acusou de “traizoar á cidadanía” e mesmo de fomentar a violencia social.

Mentres tanto, o PP, con varios portavoces sacando a relucir a súa agresividade, xustificou o seu voto en contra, aínda que sen celebrar demasiado que o decreto Ómnibus fose tombado.

Horas despois, o ministro de Transportes, Óscar Puente, confirmaba que, debido á derrogación do decreto lei, a partir deste xoves xa non haberá descontos no transporte público e os cidadáns usuarios do mesmo terán que comprar os billetes de tren, metro e autobuses. Todo iso, debido á irresponsabilidade do PP, Junts e VOX, que, como sempre, pon os seus intereses por encima das persoas. Un acto de traizón, irresponsabilidade e falta de sentido común. Quen fala de traizón?

“Quen a ser traidor inclínase, tarde volverá no seu acordo”, dicía Tirso de Molina.