A Terra vira ao redor do sol e tarda uns 365 días en realizar a volta completa. Nesa teñen lugar os cambios de estación , catro, como todos saben, e as súas consecuencias na política e nas persoas non son sempre iguais para todos. No entanto, hai cousas comúns, que cada estación ofrece. No mundo da política, igual que o das persoas, as situacións son cíclicas: unhas veces están arriba, outras abaixo; ou levan ben cuns, pero despois xorden os problemas, prodúcense discrepancias e todo cambia mentres a terra segue virando

En Vox, o partido de os” tolerantes” con raíces na máis caduca e anella ultradereita -máis que Blas Piña, que xa é dicir-, están envalentonados os seus dirixentes tras o triunfo da ultradereita en países como Arxentina, Italia, Hungría e agora EEUU. Eses resultados fixéronlles sacar peito e coa facilidade de ameazar, que a teñen, están a enviar cada dúas por tres mensaxes ao PP, o seu “socio”, e ao PSOE, o seu inimigo. Os de VOX saben que teñen a chave da gobernabilidade en bastantes comunidades autónomas e concellos gobernados polos populares, que non contan coa maioría para sacar adiante os proxectos, leis, orzamentos..

Este mércores os dirixentes de Vox proseguían cos seus zascas aos populares. O moderado secretario xeral e deputado no Parlament de Catalunya, Ignacio Garriga, realizaba unhas declaracións nas que entre outras cousas afirmaba: “Nós non imos participar na repartición de inmigración ilegal e de inseguridade que pretenden Feijóo e Sánchez”. Ademais anunciaba que quedan suspendidas as negociacións orzamentarias co PP, onde se fan necesarios os votos de VOX.

As reaccións nos populares non se fixeron esperar: Feijóo dicía que “o PP vai seguir defendendo os seus principios e conviccións sen someter a chantaxes de ningún tipo, nin dun lado nin do outro”. A esas afirmacións seguiron as do vicesecretario de Economía do PP, Juan Bravo, quen lles dixo que, si bloquean os orzamentos, terán que explicarllo aos cidadáns e asumir as consecuencias.

A ofensiva de Vox, nesta ocasión dirixida aos socialista, visualizouse na mañá deste mércores nas Cortes de Castela e León, onde Juan García-Gallardo, máximo responsable do partido de Abascal nesa comunidade e deputado, na súa intervención na sesión das Cortes, realizou unha crítica feroz contra os socialistas - non é novo-, aos que denominou como unha “banda corrupta”cunha “historia criminal”. O deputado de Vox, como se quentou o suficiente e coñecido é que a súa contención non é unha das súas “virtudes”, si é que ten algunha, proseguiu coas súas gabanzas aos socialistas. “Dos 145 anos de historia criminal do PSOE, só viuse interrompida durante 36 na que vostedes- dirixir á deputada do PSOE- non puideron roubar”. Ademais, lembraba que este martes, no que tiña lugar a súa intervención, cumpríase o aniversario do ocorrido no 36 en Paracuellos no que socialistas e comunistas asasinaron por centos de persoas.

Como era de esperar, a secretaria xeral do Grupo Parlamentario Socialista, Rosa Louro, pediu ao presidente das Cortes que borrase do Diario de Sesións a intervención de García-Gallardo. E como tamén era previsible, o presidente da Cortes, militante de VOX, negouse a facelo.

Que xente como Garcia-Gallardo, nova, siga defendendo a ditadura de Franco, é algo que debería levar á reflexión. Como a actuación dun compañeiro seu no Congreso dos Deputados, que declarou que a etapa de Franco foi boa para España. Estas persoas, cargos públicos, grazas á Democracia poden ocupar un escano e dicir o que lles vinga en gana, por moitas burradas e mentiras que digan. Son a clara imaxe da división do país. É coma se quixesen volver á época de preguerra civil. É odio o que senten. Discrepar é saudable, agora ben, o que fan estes individuos é adoctrinamiento e exaltación da ditadura, que non leva a bo camiño. Estes políticos, nenos ricos, ricos aos que algúns cualifican de “niñatos”, nin teñen formación nin se leron un libro de historia na súa vida.

Dicía Mafalda que “o problema das mentes pechas, é que sempre teñen a boca aberta”. Nesta situación preocupante que vai a máis, os dirixentes de Vox son un verdadeiro perigo para a Democracia, da que se serven co único fin de cargarlla e implantar un réxime como o do seu estrañado Franco. Coidado tamén o PP en non caer, por intereses propios, nas redes destes “demócratas” de pacotilla.