Os políticos cando queren poden: Volveu a responsabilidade?

Otegi, anunciaba que non será o candidato de Bildu nas eleccións vascas. Renuncia a encabezar a lista porque antepón os intereses da nación vasca aos seus. Seguirá liderando o partido. Aínda que non estou de acordo e disto moito das ideas e comportamento de Otegi, o certo é que a súa actitude lle honra.

Todo o mundo lembra a despedida dos seus cargos das dúas ministras de Podemos. Ione Belarra e Irene Montero. Unha despedida acorde á súa maneira de actuar: todo o que tocan é seu, como os ditadores. Faltoulles sentido común, saber estar, e o deber de ter o mesmo comportamento cando entran que cando saen dos seus cargos. Son dúas persoas que se dedican á política sen ter nin idea. Elas e uns cantos máis da chamada clase política pensan que os cargos son vitalicios, propiedade deles, non do partido que os nomearon. Dicía o filósofo Plauto que “o que non pensa nos seus deberes senón cando llos lembran, non é digno de estimación”. 

Na actualidade, o entendemento entre as dúas grandes formacións políticas deixa moito que desexar, priman os intereses de partido por encima dos intereses do país. Así sente a cidadanía e as mostras a diario que dan eles así o corroboran. No entanto, este fin de semana sucederon tres acontecementos que poden significar que a ética e a responsabilidade volveron á política.

O PNV anunciaba que o até agora lehendakari Íñigo Urkullu non será candidato  nas  próximas eleccións que se celebrarán o próximo ano. Urkullu, coa elegancia que sempre lle caracterizou, encaixou a noticia cunha ejemplaridad e sentido de partido que moitos deberían aprender e sobre todo practicar. Esta decisión supón unha revolución dentro do partido nacionalista vasco. A situación electoral que vive Euskadi foi o motivo que levou ao presidente do PNV, Andoni Ortuzar, a tomar a decisión. Unha transición de candidatos ben estudada, Urkullu só tivo boas palabras para o seu partido e o seu substituto.

A segunda acción vén tamén do País Vasco, Arnaldo Otegi, anunciaba que non será o candidato de Bildu nas eleccións vascas. Renuncia a encabezar a lista porque antepón os intereses da nación vasca aos seus. Seguirá liderando o partido. Aínda que non estou de acordo e disto moito das ideas e comportamento de Otegi, o certo é que a súa actitude lle honra.

Euskadi terá nas próximas eleccións renovacións de  todos os aspirantes a presidentes; PNV, EH Bildu, PSE, PP, renovan listas para darlle un aire de renovación ás súas aspiracións .O que se xogan nestes comicios é moito.

Este luns demostrouse que cando os políticos queren pódese. O Goberno de España e a Xunta de Andalucía asinaron un acordo que permitirá reducir a presión sobre os acuíferos. Juanma Moreno, presidente da Xunta de Andalucía e a ministra para a Transición Ecolóxica, Teresa Ribera, tras dous anos de negociación, por fin puxeron a súa firma nos papeis que certifican o acordado. Fixérono co consentimento de todas as partes: regadores, concellos e agricultores. Para levar a cabo as medidas necesarias cóntase con 1.400 millóns, financiados ao cincuenta por cento por cada administración.

Todas as partes implicadas foron conforme co acordo que nun principio beneficia a todos. Xa se sabe que nos acordos todos teñen que gañar algo, senón é así, as cousas non adoitan funcionar.

Estes tres acontecementos que foron noticia levan a pensar que a política pode recuperar a ética, o sentido de responsabilidade, a tolerancia, o diálogo, os pactos e en definitiva, a rexeneración da política, o consenso que tanto fai falta e que tampouco se practicou nos últimos tempos.

A rexeneración da política é máis urxente que nunca dado o cariz que algúns acontecementos están a tomar  Non se pode esperar. Dicía a gran a polifacética e gran muller, Concepción Areal, que “non é tan culpable o que descoñece un deber como o que o acepta e písao”.