A princesa xura a Constitución e Puigdemont xa ten a súa foto

A Princesa Leonor de Borbón e Ortiz, cumpridos os 18 anos, nun acto solemne no Congreso dos Deputados, xuraba a Constitución como trámite necesario que lle permitirá desde agora herdar a Coroa ante calquera eventualidade do Rei Felipe VI. A princesa de Asturias, chegado o momento,  pode ser raíña de España en case dous séculos sen que ningunha muller ocupase o trono. A última raíña foi Isabel II. Só tres mulleres foron raíñas titulares: a primeira Isabel I de Castela, coñecida como Isabel a Católica; a segunda, a súa filla Juana I de Castela, Aragón e Navarra.   Coñecida popularmente como Juana a Tola

No Congreso,  á princesa esperábana os representantes dos tres poderes do Estado: o executivo, o lexislativo e o xudicial ademais dos deputados, senadores, ex presidentes do goberno, entre outros. 

O acto tan importante deste martes no Congreso  significou o apoio á permanencia da Monarquía, e neste caso  tamén á figura de  Leonor que está a dar unha imaxe moderna e próxima que atrae a unha boa parte da mocidade. Os cambios na Casa Real xa empezaron co actual Rei Felipe VI, que non o tivo demasiado fácil nestes 10 anos que leva á fronte da xefatura do Estado.

Tras o acto de xúraa, os presentes aplaudiron por espazo de cinco minutos, máis dos que no seu día recibira o seu pai cando lle tocou vivir o mesmo que Leonor.  Os aplausos see poden interpretar  como o apoio de todos á monarquía nuns momentos que non están a ser demasiado agradables para o Rei. 

As ausencias de tres ministros do goberno pertencentes a Podemos é  un xesto de falta de  respecto institucional  impropio das persoas que desempeña cargos públicos. Hai que lembrarlles que cando foron  nomeados  nos seus cargos  diante do Rei  todos eles manifestaron: “Prometo/xuro pola miña conciencia e honra cumprir fielmente coas obrigacións do cargo de ministros… con lealdade ao Rei e gardar e facer gardar a Constitución como norma fundamental do Estado e manter en segredo as deliberacións do Consello de ministros". Está claro? Creo que si, o que ocorre é que as pouses destes tres ministros - que o fixeron falta nas súas respectivas responsabilidades- de face aos seus "clientes" teñen que evidenciar as súas posicións  cando as cousas non lles van demasiado ben e queren marcar perfil propio. Se aceptan os cargos deben facelo todo, senón que renuncien e sexan coherentes. O que fixo é sinxelamente unha pouse que tanto lles gusta

O mesmo pódese dicir dos presidentes autonómicos de Catalunya, Euskadi e os representantes da partidos ERC, Junts, Bildu, PNV e o Bloque Nacionalista Galego (#BNG), os grupos que apoian - previsiblemente- a investidura de Pedro Sánchez. Cinco grupos que lles ocorre o mesmo que aos tres ministros podemitas que interpretan  o seu papel como lles vén en gana sen  importales o porque están ahía . Dan exemplo á cidadanía de nota.  Iso non é democracia, nin respecto ás institucións, a Constitución e por suposto cortesía . Teñen tanto que aprender dos seus antecesores nos cargos que é unha pena !
 

Este 31 de outubro será lembrado tamén porque un día antes, casualmente, tiña lugar a reunión do fuxido Carles Puigdemont e o secretario de organización do PSOE, Santos Cerdá. A reunión foi a foto con fondo da fotografía dunha urna da consulta ilegal. O que quería Puigdemont era escenificar que el é artífice do pacto, que Sánchez necesítao  ,que se foi capaz de conseguir a amnistía , que pasou de profugo a "presidente". Pediría tamén facer a reunión un día antes de que   a princesa xurase a  Constitución?  Dicía o escritor  británico Ian Fleming creador do personaxe de James Bond que “eu igual que Deus nin xogo ao azar nin creo na casualidade”. Algo sabía da intriga, complots e a espionaxe.