As conxuncións planetarias e a inmunidade de Puigdemont

Cando se dá un suceso, séguelle outro da mesma intensidade ou máis intenso co fin de seguir movendo as augas revoltas. É coma se a “casualidade” fixese acto de presenza nas conxuncións que algúns chaman planetarias. Só así se entende determinadas situacións que ocorren cando menos falta fan.
Este mércores para animar máis aínda as eleccións do 23J, o Tribunal Xeral da Unión Europea (TGUE) de Luxemburgo soltaba a bomba de que lle retiraba a inmunidade parlamentaria ao expresidente, Carles Puigdemont e aos seus dous exconsejeros, fuxidos como el, Toní Comín e Clara Ponsatí.

O fallo dá vía libre ao xuíz Llanera para volver emitir unha orde de detención europea reclamando a entrega á xustiza española do tres políticos que fuxiron de Catalunya no ano 2017. A noticia foi recibida como un xerro de auga fría para o tres afectados que inmediatamente despois de coñecer a mesma convocaron unha rolda de prensa onde Puigdemont declarou que pensa recorrer a sentenza ao Tribunal de Xustiza da UE (TJUE), que é unha instancia superior, e que seguirá loitando. Por certo, segundo a mesma sentenza o tres políticos, agora eurodiputados, deben asumir os gastos do xuízo e os da eurocámara contra a que apelaran no seu día .Pagarán dos seus petos estes gastos?

A retirada da inmunidade a Puigdemont, Ponsatí e Comín coincidiu cunha sondaxe do Centro de Estudos de Opinión dependente da Generalitat, segundo o cal o PSC desposuiría a ERC do primeiro lugar que logrou nas eleccións do 2019. A baixada dos republicanos levaríalles a case empatar co partido de Puigdemont (Junts) que se vai recuperando. Outra das formacións que se recupera é o PP con 6 e 8 deputados e Vox conseguiría entre 2 e 3 deputados, mentres Sumar que baixa se daría un bo trompazo electoral. 

No que respecta a uns posibles comicios en Catalunya, os socialistas cataláns volverían gañar as eleccións, seguidos de ERC, e Junts quedaría en terceiro lugar e habería unha subida espectacular do PP. En cuarto lugar, quedarían a CUP e os Comúns co mesmo número de deputados, Vox seguiría crecendo e Cidadáns parece que non entraría no Parlamento catalán.

Con este panorama de vitoria socialista tanto nos xenerais como as autonómicas, a división do independentismo e o obxectivo de conseguir máis votos céntrase agora na batalla feroz de ERC e Junts.  Os republicanos gobernan en minoría tras a marcha de Junts do goberno, e atópanse con xogadas diarias das súas exsocios que navegan entre dúas augas: gobernar e sacar a Catalunya do mal estado en que quedou tras anos inmersos no procés, sen gobernar e á vez non deixar de lado o seu parte independentista aos que algúns chaman agora traidores e vendidos. Unha situación moi complicada para ERC.

Nestes momentos a Junts caeulle do ceo -electoralmente falando- a resolución do Tribunal Xeral da Unión Europea (TGUE) para conseguir máis votos. A estratexia do victimismo, a persecución política e xudicial non lles foron nada mal porque se creen os posuidores absolutos das esencias do país. 
Os resultados do CEO no que respecta a Junts non son para botar foguetes así que a resolución da xustiza europea dálles munición suficiente para esta campaña dos xenerais que son tan especiais e das que esperan mellores resultados  dos que lles dan as enquisas.