Bildu rectifica e os exetarras non recollerán as súas actas

Estes días a política española anda máis revolta do habitual, que xa é moito dicir. A zozobra débese a que Bildu incluíu nas súas listas para as eleccións municipais do 28-M a 44 exmilitantes de #ETA, 7 deles con delitos de sangue. Unha decisión que provocou un gran debate en parte da intelectualidade vasca, expertos en fenómenos terroristas, así como nas vítimas da banda, sen esquecer ao PP que atopou unha baza para utilizala en plena campaña electoral como arma arreboladiza. Acaba de coller a presa coa boca e non pensa deixala ata que pasen os comicios.

Debo confesar que como á inmensa maioría da xente non me gusta ETA, nin as súas fechorías e asasinatos. Tampouco comparto que sexan incluídas estas persoas nas listas de Bildu: non o acepto polo que significa para as vítimas e os familiares dos asasinados. Agora ben, utilizar electoralmente as listas, cando Otegui, en rolda de prensa, anunciaba que os exetarras decidiran non recoller as súas actas de concelleiras, tampouco é moi honesto, sensato, nin ético. Ás persoas asasinadas hai que deixalas descansar en paz e non deben ser elemento de disputa para botalo en cara e levalo como o mellor produto electoral.

O rexeitamento dalgúns partidos políticos e de membros do Goberno foi importante. Devandito o cal, agora non toca ETA, toca falar dos temas reais que afecten á cidadanía: do que van facer os novos consistorios, ou os gobernos autonómicos que tamén celebran comicios, as medidas para protexer ás persoas máis vulnerables, os impostos e unha longa lista.

A presenza dos exetarras que cumpriron as súas condenas, que xa non están inhabilitados e forman parte dunha candidatura, é legal, outra cousa ben distinta é que poida gustar polo que significa e pola dor que causa unha vez máis ás vítimas. Considerando iso, a utilización política do drama do terrorismo non debería explotar e servir de confrontación

Cando ETA, despois de moitos anos de negociación con todos os gobernos, incluídos os do PP, decidiu deixar as armas e integrar no sistema democrático, cambiou as armas, os asasinatos e os atentados por escanos no Congreso e asentos noutras institucións. Integráronse "” na engrenaxe democrática. Pasouse páxina, é o mellor que ocorrera en moitos anos: a paz por fin chegara. Entendeuse que se cambiou de capítulo e que se debían reinsertar na vida social e política, non? Agora, unha vez coñecido que foi un erro incluílos nas listas, a polémica desta metedura de pata de Bildu debería dar por terminada, pero non será así. 

A moitos se lles esquece que ao PSOE, onde militantes ou dirixentes foron asasinados por ETA, non se lles pode chamar traidores como lles chaman algúns. Hai familiares de vítimas que se viron cos asasinos e decidiron que non se pode vivir toda a vida con odio, pasaron páxina, o que non quere dicir que esquezan o tema, senón que a súa xenerosidade os levou a ter altura de miras. Dicía Gandhi que “o débil non pode perdoar. O perdón é un atributo dos fortes”.