Manuel Baltar, un político con vocación de piloto de Fórmula 1

No seu día, Churchill dixo que “a democracia é o menos malo dos sistemas políticos”. Traducido a unha linguaxe máis práctica, como era o utilizado polo estadista británico no seu modo de actuar, é que a democracia necesita inclinar de cando en vez ante a opinión dos demais. Tiña a certeza de que os homes do seu tempo querían ser máis importantes que útiles.

En política, na actualidade máis aínda, os políticos queren ser iso que pensaba Churchill. Aínda que a utilidade que non se dá aos demais si que se aplica a eles mesmos.

Estes días, o presidente da Deputación de Ourense, Manuel Baltar, volveu a ser noticia - nunca deixa de selo- ao ser “cazado” pola Garda Civil cando circulaba a máis de 200 quilómetros por hora por unha autoestrada cando se dirixía a Madrid, nun coche oficial conducido polo mesmo. A noticia correu como a pólvora e algúns partidos políticos de Ourense pediron xa a súa dimisión, cousa que non fará e menos a un mes das eleccións municipais, onde aspira a seguir á fronte da institución provincial que tanto diñeiro ten para “repartir”.

Manuel Baltar, sucesor democrático grazas ás “urnas “ e ao poderío do seu pai, que estivo durante moitos anos á fronte da Deputación que máis clientelismo xerou e que segue con Baltar fillo- iso si, con menos graza e empatía que o seu pai-  deixou patente que as leis están feitas para que as cumpran os demais, non o, que para iso é o rei da provincia de Ourense, ou como diría un amigo, é o cacique que tanto deu e segue dando que falar pola súa falta de ética, quizais herdada tamén.

Imos lembrar algunhas das frases que no seu día dixo con esa graza que caracteriza a Baltar pai. En 2007 dixo: “O meu caciquismo parece rancio, pero o do PSOE e o BNG é peor”. Outra das súas declaracións que non deixa a ninguén indiferente é: “Xa todo o mundo sabe que son un cacique, pero a min séguenme votando e a eles non”. Unhas palabras que definen moi ben ao patriarca. Dicía Castelao que “os caciques son parásitos dun sistema de pura aparencia democrática”.

Ourense é terra de xente emprendedora, creativa, con grandes personaxes en todos os campos: Desde Vicente Risco, O Pai Feijóo, Curros Enríquez, Otero Pedrayo, Celso Emilio Ferreiro, até empresarios como Eulogio Franqueira, Vázquez Raña, deseñadores, economistas e unha longa lista.

Agora, entre Baltar na Deputación e Jácome á fronte da alcaldía de Ourense, moitos ourensáns de dentro e fóra senten avergoñados polo que está a pasar con estes dous políticos. Unha situación deplorable  protagonizada  polos dous personaxes que están a deixar perplexos á cidadanía pola súa presenza constante nos medios de comunicación como uns servidores públicos - é moito dicir- que están a degradar ás institucións que representan.

A Baltar xa lle foi notificada que se abriron “dilixencias policiais para investigar un suposto delito contra a seguridade viaria por exceso de velocidade”. Pero igual Baltar pensa que a el pódelle suceder aquilo que di un refrán popular: “A lei aplícase ao inimigo; ao amigo, o favor”.

O tema do actual alcalde, Jácome, pódese solucionar o 28 de maio. No caso de Baltar pese ao gran poder que ostenta na provincia, feudo indiscutible do PP, as cousas non están tan claras. Porque dimitir, non o vai a facer, e o PP de Galicia atópase coas mans atadas neste tema 

Sexa como sexa, a verdade é que Ourense non se merece ter nin a Jácome nin a Baltar á fronte do Concello nin da Deputación. Os escándalos son os seus mellores cartóns de presentación, por desgraza.