A Barcelona aglutinadora de “políticos” brillou este Sant Jordi

Hai unha canción cuxa letra di entre outras cousas: “Que bonita é Barcelona, perla do mediterráneo. Que bonito é a cor no seu ceo tan azul. Que bonita é Barcelona no inverno e no verán”. Esta canción escoitouse por primeira vez a finais dos anos 40, popularizada por un grupo chamado Os Clippers. Pero quen máis famosa a fixo foi Jorge Sepúlveda, A Topolina Orquestra e até Jaume Sisa incluíuna nun dos seus discos.

Barcelona volveu a espertar o interese dos políticos aproveitando un Sant Jordi espléndido, no que as xentes encheron as rúas do centro da cidade para comprar rosas e libros como manda a tradición. A Diada da rosa e o Libro foi a escusa perfecta - eleccións deica pouco máis dun mes- para que os políticos saian ás rúas, falen coa xente, - escoiten?-, exhíbanse e busquen coa súa presenza conseguir máis votos vendendo que os seus respectivos partidos son os mellores para gobernar.

Polas Ramblas, o Paseo de Graza e outros espazos próximos ha desfilado o ministro Bolaños, que estaba encantado de estar en Barcelona; o líder do PP, que se pasou varios días en Catalunya e que virá moi a miúdo; Yolanda Díaz, acompañada en todo momento pola actual alcaldesa e colega Ada Colau. A líder de Sumar sabe da importancia de Barcelona nos comicios, onde Colau pode perder a alcaldía. Tamén estaba presente Irene Montero, que disimulaba moi ben a súa derrota esta semana no Congreso coa lei de Si é Si; e os ministros Iceta e Albares, así como todos os políticos que se presentan o 28 de maio.

O Sant Jordi deste ano, á parte de volver á normalidade, de constituír un éxito de público, escritores, venda de libros e rosas, foi unha xornada máis política que outros anos. Non é para menos si temos en conta o pequeno detalle do 28M, Ninguén se quixo perder a oportunidade gratuíta que lles ofrecía a xornada. Era o escaparate perfecto para que se lles vexa, óuzaselles e déixese apreciar “a proximidade” coas xentes e os seus encantos coas persoas que se achegan a eles/as.

Sant Jordi foi tamén unha xornada tranquila, sen conflitos - algúns moi pequenos- que a moitos lles lembrou a volta a hai uns anos, onde se gozaba de xeito abondo, sen as tensións políticas do independentismo, cunha convivencia de respecto. Para moitos a xornada significou un bálsamo nas feridas abertas. Gozouse, divertíronse, saíron ás rúas, viviron con paixón e vendéronse máis rosas e libros que en anos anteriores. Unha xornada plenamente festiva e familiar.

As persoas que viñeron de fóra de Catalunya participaron da xornada de convivencia cívica, de festa, de exaltación da cultura en plural e do significado dunha rosa. Barcelona, como capital de Catalunya, volveu a ser esa Barcelona admirada por todos e con desexos de volver ser o que foi non hai tanto tempo.

 Como escribía Cervantes no Quixote, “Barcelona", exclamou Don Quixote, é "arquivo da cortesía, albergue dos estranxeiros, hospital dos pobres, patria dos valentes, vinganza dos ofendidos e correspondencia grata de firmes amizades, e en sitio e en beleza, única".  Iso e moitas cousas máis foi este domingo Barcelona. Volverá recuperar o seu esplendor e liderado? Os votantes terán nas súas mans que iso sexa así o próximo 28 de maio