A primeira medida debe ser a de mellorar as condicións económicas e laborais de todos os Profesionais sanitarios (Atención Primaria e Atención Hospitalaria) que traballan no SERGAS, con isto, habería menos dificultades para a captación de profesionais

As secuelas da COVID-19 demostraron que poden ser variadas afectando a distintos sistemas do noso organismo. Pero, en case todos os políticos e xestores sanitarios deste país parece que estas secuelas afectaron seriamente a súa acción de goberno cunha incompetencia manifesta para a toma de decisións axeitadas, unha percepción equivocada da realidade, unha falta de visión estratéxica e de predición de futuro e, o que é máis grave, un desprezo absoluto para o persoal sanitario e para toda a cidadanía.

Canta máis falta deber estar os mellores liderando a crise, máis mediocres e incompetentes ocuparon e seguen ocupando estes postos directivos.

Se esta percepción é xeral en todo o territorio nacional, na nosa Galicia, a situación é moito máis grave porque, ao noso entender, é provocada e intencionada e, puidese, en gran parte, ser minimizada.

Cando, en 2009, o Sr. Núñez Feijóo accedeu por primeira vez á Presidencia da Xunta de Galicia, herdou unha Sanidade pública que poderiamos afirmar que era das mellores de España. Equipos xestores profesionais para a Atención Primaria e para a Atención Hospitalaria, dimensionamiento axeitado, plans anuais de equipamentos e de recursos, plans de humanización, criterios técnicos e non políticos e, sobre todo, uns recursos humanos de primeiro nivel. Profesionais formados noutros centros que puxeron en marcha programas e servizos nos hospitais da nosa comunidade que foron referencia nacional.

Hoxe, transcorridos máis de 13 anos co mesmo goberno (aínda que cambiase recentemente de presidente) e con maiorías outorgadas polos cidadáns galegos, podemos afirmar que a Sanidade galega, nada ten que ver coa herdanza recibida.

Houbo un enorme desenvolvemento da Sanidade privada e un menoscabo galopante da Pública. Todos os Hospitais privados galegos familiares, e cunha cota asistencial case insignificante, hoxe son grandes grupos empresariais da saúde con ánimo de lucro que apostaron por unha Galicia cada vez con maior asistencia privada e discriminatoria.

Empezouse pola politización absoluta dos cargos directivos e de todos os mandos intermedios, incluídos todos os asistenciais. Eliminarse vos os equipos directivos e a autonomía e orzamentos da Atención Primaria e dos Hospitais comarcais. Implantouse un modelo hospital centrista e supeditouse toda a asistencia sanitaria de Galicia en sete áreas sanitarias baixo o poder absoluto dun único xerente político en cada área e cun orzamento único.

Priorizouse o investimento propagandístico de recursos estruturais (edificios) e de equipamento fronte á de recursos humanos que é a básica nun sistema sanitario. Produciuse unha descapitalización absoluta e continuada do capital humano, provocando a crise actual cuantitativa e a que será máis importante e de difícil solución, que é a cualitativa e que polo tema Covid aínda non se fixo tan visible.

Herdouse unha Sanidade cun estado de saúde envexable e que só necesitaba medidas preventivas. Hoxe, 13 anos despois, está na UCI con necesidades de RCP. E os nosos políticos-xestores non saben facela ou non queren, só saben aplicar coidados paliativos. E noso Conselleiro é un claro exemplo desta incapacidade e que é paradigmática en todos os seus aspectos.

Non hai que xestionar a crise provocada polo Covid que só saben achacar ao Goberno da nación por non convocar máis prazas MIR. Hai que xestionar o Sistema Sanitario no seu conxunto.

Ten que haber un redeseño absoluto do Sistema Sanitario e unha visión estratéxica de futuro pensando en recuperar os principios básicos de eficiencia, eficacia, equidad e satisfacción de todos os galegos. Débese recuperar a autonomía dos niveis e centros asistenciais e despolitizar os equipos xestores e mandos intermedios, dando valor ás decisións técnicas e non políticas.

Aínda que, sen ningunha dúbida, a primeira medida debe ser a de mellorar as condicións económicas e laborais de todos os Profesionais sanitarios (Atención Primaria e Atención Hospitalaria) que traballan no SERGAS, con isto, habería menos dificultades para a captación de profesionais e, por suposto, aumentar o investimento en Sanidade que é dos máis baixos de todas as CCAA.

Hai poucos días, unha Paciente que leva 22 meses esperando unha cita, ante a declaración que realizou o presidente da Xunta de Galicia sobre a ampliación do programa de cribado do cancro de mama, publicou unha carta de impotencia e de rabia: “Deixen de vendernos contos de fadas e salven o barco sanitario”.