Sen conciencia de límites, dan ordes, tentan chantajear a todo aquel que tenta frealos. En definitiva, desafiantes que terminan impondo a súa propia lei.

No ano 1914 expulsaron a Benito Mussolini do Partido Socialista Italiano, por manter posturas nacionalistas irredentistas contrarias ao internacionalismo dos principais líderes socialistas. A que me soa? Pedro Sánchez, un personaxe que segue gañando tempo para que amainen os seus crises de credibilidade. Os seus baróns e o Supremo "pisándolle os talóns". Uns baróns que o ven como unha "espada de Damocles" do socialismo. Un Tribunal Supremo que se ve forzado a pronunciar caso por caso en función dos recursos sobre delitos sexuais que reciba, ante a pésima lei do famoso principio do "só si é si". Unha lei polémica pola súa elaboración.

Grazas, Irene Montero, Ministra de igualdade de España! Talvez deberíaselle lembrar que esta lei non supón ningunha novidade, xa que os actos sexuais forzados considéranse delito en España desde a aprobación do primeiro Código Penal, alá por 1822 . Esta lei non modifica o xa existente no Código Penal, que di que o consentimento consiste en "actos que expresan de maneira clara a vontade da persoa".

O máis preocupante da aplicación da Lei do "só si é si" é a redución na pena dalgúns delincuentes xa condenados.

Por que Pedro Sánchez réndese ante tal despropósito? Por un pacto para a súa propia supervivencia e a do independentismo, ao que hai que sumar o afundimento xeneralizado da economía. En frase de Gabriel Rufián, "quitámoslle o xoguete aos xuíces fascistas" demóstranos até onde está disposto "o pequeno ditador" a chegar.

#Sumar ao voto a favor da tramitación da reforma do delito de sedición no Congreso dos Deputados e substituíndoo por un novo de desordes públicas no que permitirá suavizar algúns dos procesos abertos contra dirixentes independentistas, creou un debate no que se denominou a Sánchez como o "pequeno ditador" na nova política europea.

Un Pedro Sánchez que nos leva a unhas cifras macroeconómicas nunca vistas no noso país, onde unhas medidas ineficaces e o tremendo gasto público vannos a abocar a unha retardación do crecemento económico, que lamentablemente acabará pagando a nosa clase media e dirixindo aos españois a un "buraco negro".