Temor en Ence-Pontevedra ante a posible venda a Altri: "descoñecemos os plans da dirección"

Pontevedra afronta un outono especialmente convulso na súa industria da celulosa. A factoría de Ence, epicentro da economía local e recorrente protagonista de debates sociais e medioambientais, vive estes días unha situación de máxima tensión entre incerteza, conflito laboral e rumores que ninguén confirma pero todos temen. O persoal de Ence Pontevedra está integrada por 282 traballadores, e o día 6 de novembro aprobaba en asemblea unha folga de 12 días, un paso firme ante a posibilidade de peches e despedimentos que marcarían o futuro laboral de centos de familias.

O DETONANTE

O detonante do actual estado das cousas foi a decisión tomada desde a dirección de Ence para avanzar nun “proceso de axuste”. Devandito proceso vén despois de pechar o ano con perdas de 22 millóns de euros e afrontar unha redución drástica nos seus ingresos pola caída internacional na demanda de celulosa. A empresa anunciou un plan de despedimento colectivo que afectaría a 39 persoas en Pontevedra, con prexubilacións e baixas incentivadas e a posibilidade -por agora anecdótica- de recolocaciones noutras plantas do grupo. Pero máis aló do discurso oficial, os empregados interpretan que se trata de “despedimentos encubertos”, en palabras do presidente do comité de empresa, Omar Vázquez: “Non sabemos con que intención recórtanse postos, a empresa está a negarnos información e pretende negociar fóra da canle legal, sen garantías nin documentación, nun formato irregular e sen xustificación real”.

Os traballadores non só senten no centro da tormenta, senón tamén á marxe das decisións crave que lles afectan. Os rumores disparáronse coa visita de técnicos da portuguesa Altri á planta de Lourizán, xerando especulacións sobre unha posible compra —desmentida oficialmente por Ence e descrita como unha simple inspección técnica— que o persoal observa como ameaza potencial para a estabilidade futura. “A empresa tampouco está a facer moito por apagar os rumores, e non temos ningún dato fiable que os avale, pero a preocupación é máxima”, recoñece o comité.

O conflito laboral agudízase en paralelo ao bloqueo do transporte de madeira que fornece ás plantas galega e asturiana de Navia desde o 24 de outubro, tras a redución unilateral de tarifas imposta por Ence. O seguimento do paro alcanza xa ao 90% das rutas e a falta de materia prima limita a produción até mínimos históricos. Decenas de autónomos e pequenas empresas madeireiras suspenderon a súa actividade e esixen unha revisión urxente de prezos. Ence, pola súa banda, mantén abertos as canles de diálogo, pero as negociacións avanzan con dificultade e sen resultados visibles.

CRONOLOXÍA DOS FEITOS

A cronoloxía do conflito resulta reveladora de como nunhas semanas o clima laboral da cidade do Lérez alterouse. O 24 de outubro iníciase o paro de transportistas tras a caída de tarifas que Ence pagaba por tonelada recibida. A finais de devandito mes, a pasteira presenta o plan de redución de custos aos comités de Pontevedra e Navia. Neste último habería 97 despedimentos, unha oferta rexeitada de plano polo cadro de persoal. En novembro Ence expón 39 despedimentos en Pontevedra, inícianse negociacións e a empresa anuncia investimentos para automatización e eficiencia. Ao final, entre os días 6 e 7 de novembro os traballadores aproban en asemblea unha folga de 12 días con mobilizacións até fin de mes. A tensión crece a cotas máximas no sector.
 

A folga afecto non só á factoría pontevedresa, senón tamén ás industrias auxiliares e ao resto de centros produtivos de Ence, nun contexto de dobre crise: a ameaza ao emprego directo e a falta de subministración de madeira debido á protesta dos transportistas. Este malestar laboral súmase á falta de avances nos proxectos de modernización, mentres as autoridades galegas manteñen a máxima preocupación ante o impacto que poida supor en canto deterioración industrial.​

DÍAS DE FOLGA

“A maioría do persoal sente hastío e traizón. Levamos anos pelexando pola permanencia da fábrica e agora a loita é contra a propia empresa”, recoñece Omar Vázquez ante a falta de transparencia e a ausencia de garantías para a negociación. O clima laboral, xa enrarecido, materialízase con xornadas de mobilización prevista para os días 8, 11, 12, 15, 18, 19, 22, 23, 25, 26, 29 e 30 de novembro.​
 

Por agora, o futuro de Ence en Pontevedra xógase en dúas mesas: a do comité de empresa, que prepara unha contrapropuesta para evitar despedimentos sen cobertura legal, e a dos transportistas, que decidirán si aceptan unha nova oferta en canto a tarifas. En ambos os casos, a expectativa é que a compañía ceda e evite un conflito prolongado e que podería sacudir tanto á economía local como ao conxunto do sector da celulosa en Galicia e Asturias.

Por outra banda, o rumor da venda a Altri segue latente, mentres Ence insiste na posta en marcha do seu plan “Pontevedra Avanza”, con investimentos anunciados de 120 millóns de euros para producir celulosa especial. Pero o verdadeiro avance para o persoal pasa por reverter a perda de emprego e recuperar o diálogo: “O persoal non pode ser sempre a variable de axuste”, insisten os representantes sindicais. A resolución do conflito será clave para determinar se Pontevedra logra manter o seu pulso industrial ou se penetra nunha nova etapa marcada pola inestabilidade e o recorte.