Colombianas que atenden para grandes firmas españolas gañan 333 € e bótanas por sindicarse, relata ex-directiva
“A liberdade sindical non existe, cando se decatan de que están a armar un sindicato comezan a dar de baixa aos funcionarios”, relata unha ex-directiva de Abai Group en Colombia. Acusación que a compañía -que leva o servizo telefónico de moitas de grandes teleoperadoras e enerxéticas de España- rexeita. Pola súa banda, traballadores do centro da Coruña alertan dun plan de deslocalización pola porta de atrás.
Os teleoperadores galegos levan anos queixar de que os seus postos de traballo están a ser deslocalizados a outros países con custos laborais máis baixos. Por exemplo, a semana pasada o sindicato #CXT acusou a unha das principais empresas do sector, o grupo Abai, de deslocalizar o servizo de atención ao cliente dunha gran opereadora cara a Colombia.
Galiciapress conseguiu contactar cunha extrabajadora do Grupo Abai Colombia. Do seu testemuño dedúcese que, efectivamente as condicións laborais dos traballadores colombianos son notablemente peores que a dos seus colegas galegos, permitindo ás empresas de telemarketing un importante aforro de custos.
Así a exdirectiva de Abai -que prefire manter no anonimato alegando medo a represalias- explica que o salario de entrada é de 1,4 millóns de pesos colombiados máis 200.000 de plus de transporte. Isto equivale ao cambio actual a uns 333 euros.
O salario de entrada nunha empresa dun centro de chamadas no convenio estatal español é o salario mínimo interprofesional, uns 1.300 euros. Por tanto, pódese estimar que un teleoperador colombiano cústalle a Abai un 75 por cento menos que un galego. Dito doutra maneira, un traballador do país cobra catro veces máis que os seus colegas de Colombia.
Ademais, por moito menos diñeiro, os proletarios suramericanos deben traballar máis horas. O convenio español é de 39 horas á semana e a xornada típica en Abai Colombia é de 46 horas á semana, segundo o seu ex-directiva.
A pesar de que no sector galego tamén hai moita precariedade, os traballadores do telemarketing do país levan anos pelexando. As manifestacións e folgas en cidades como A Coruña son frecuentes.
En contraste, a capacidade dos traballadores colombianos de sindicarse para defender os seus dereitos é menor. “A liberdade sindical non existe, cando se decatan de que están a armar sindicato comezan a dar de baixa aos funcionarios”, explica a extrabajadora de Abai Group Colombia.
RESPOSTA DO GRUPO ABAI
Galiciapress tamén contactou coa compañía para dar o seu punto de vista sobre estas acusacións. Abai Group non entrou en detalles de salarios ou condicións laborais, pero si destacou que “desde a compañía compartimos unha visión diferente baseada na nosa experiencia e valores corporativos”.
A empresa engade que é un grupo cunha vocación internacional con 15 centros de servizos situados en España, Colombia, Brasil e Perú onde traballan máis de 10.000 profesionais con “unha sólida e ampla experiencia en distintas áreas de especialización, xestionando ao ano 150 millóns de interaccións en 10 idiomas diferentes”. O seu labor é axudar a outras empresas en “a externalización de procesos e a transformación dixital”.
Sergio Toucedo, representante de CIG noutra das grandes firmas do sector, Teleperformance, sinala que son varios os casos de deslocalización recente desde Galicia a Colombia. O sindicalista indica que o mesmo sucedeu co servizo de atención ao cliente de Fenosa. Algo que confirma a ex-traballadora de Abai Colombia, quen sinala que 60 empregados prestan agora ese servizo desde Bogotá.
Esta non foi a primeira gran eléctrica que viu como o seu provedor de servizos de asistencia ao cliente mudábanse a Sudamérica, pois a mesma fonte sinala que 400 traballadores levan o servizo de Endesa desde a cidade de Manizales. Ademais de Bogotá e dúas sedes Manizales -unha aberta nos últimos anos na estrada Panamericana-, Abai ten outra sede na cidade de Pereira.
Segundo relata o delegado sindical en Teleperformance, o modus operandi das compañías de telemarketing pasa por ir desviando cada vez chamadas de clientes de España ás oficinas en Sudamérica. Así, despois poden argumentar ante a Administración que un ERE ou un ERTE, como o que presentou Abai hai uns meses en Madrid, está plenamente ante a redución da carga de traballo. “#Comer empresa podo derivar a carga de traballo a outros centros, claro que ao final non teño carga de traballo”, quéixase Toucecda.
Para captar clientes, moitas empresas aínda piden teleoperadores con acento español
A Coruña e Ourense foron durante décadas basee para moitas empresas de atención ao cliente ou telemarketing por teléfono. Galicia ofrecía unha man de obra máis barata que outras partes do Estado. Esa mesma procura por aforrar custos está detrás da deslocalización a outras beiras do Atlántico, como as de Colombia, Marrocos ou Arxentina.
Segundo CXT, en Abai (antes Extel e aínda antes Atento), “na Coruña traballaban na última década 1.200 persoas e agora só quedan 400”. Algo que ve produto de “un plan dá empresa para deslocalizar vos postos en países con salarios máis baratos de maneira velada”.
O certo é actividade en Galicia mantense a duras penas. A que resiste é que debido a que as compañías de servizos -telefónicas, elécrticas, gasíticas, etc.- prefiren teleoperadores españois -ou polo menos con acento español- e non doutras latitudes para as campañas de adhesión, asgura Toucedo.
É dicir, para captar clientes o acento da persoa que nos chama é tan importante que as multinacionais prefiren pagar máis aquí para que Abai e outras compañías de telemarketing contraten traballadores do país. Agora ben, unha vez captado o consumidor, non teñen escrúpulos á hora de dar o visto e prace externalizar os labores a países onde os traballadores teñen que lidar con dereitos laborais máis febles.
Así as cosa, poderían os persoais dun e outro lado do océano organizar accións de protesta conxuntas? Toucedo entende que na práctica resulta case imposible. Ademais das dificultades para a acción sindical en Sudamérica, relata, os traballadores de diferentes países non teñen maneira de comunicar independentemente, á marxe das plataformas de coordinación -por exemplo Microsoft Teams-, que proporcionan os empleadores.
Escribe o teu comentario