Futuro de Alcoa: “falen xa!”

O preacordo entre Alcoa e Ignis EQT non trouxo calma ás xentes da Mariña que ven como cada día é un sinvivir ante a falta de resposta tanto da compañía como das autoridades industriais competentes (Goberno e Xunta). Ninguén quere arriscar pero no aire hai bastante desánimo e sobre todo despois de que, pasado un tempo desde os últimos acordos asinados entre traballadores e empresa, esta última non levou adiante tarefas como construír un forno de cocción, crear listas de postos de traballo actualizadas e que a actividade continua a un ritmo inferior ao que pode dar de si Alcoa. Cal é a situación agora? Que pode deparar a posible firma do acordo Alcoa-Ignis? 

PÉCHASE Ou NON SE PECHA?

Daniel Castro, parlamentario do BNG en Santiago de Compostela, interpreta as conversacións do xigante americano coa española Ignis como un “facer por facer”. Daniel Castro valora que Alcoa “hai anos tomou a decisión de pechar”. Isto veo nos despedimentos en empresas auxiliares, nos atrasos para construír o forno de cocción, até o 2028 “pode esperar” segundo a empresa e que os PPA (contratos de enerxía a longo prazo) non se viron materializados ante a falta dunha Declaración de Impacto Ambiental positiva para un total de quince parques eólicos. 

O senador José Manuel Balseiro incide en que o principio de acordo permita a continuidade da factoría: “por primeira vez en moito tempo fálase de manter os postos de traballo e a estabilidade na empresa” en lugar dun peche inminente como facía temer o informe de J.P. Morgan que só daba esa alternativa ou traspasar as instalacións ao Estado. 

Con todo, e ante a achega de Ignis ao posible acordo (un 25% do capital total), ademais de 73 millóns de euros que reclama Alcoa en conceptos ligados a emisións de CO2, a cantidade de diñeiro que se suma non é comparable coa que se investiu até agora. “O Goberno estivo investindo millóns en Alcoa e cremos que isto non pode seguir así, investir pero sen capacidade de decisión na emrpesa”, destaca Castro. Para o parlamentario do BNG esta é unha forma de “pór parches” ao problema.

“O problema é poder garantir un marco enerxético estable” di Balseiro quen insiste en pór en marcha os aeroxeradores que alimenten a aluminera. E é que a situación ao redor dos eólicos “segue igual que hai un ano”, paralizada e sen visos de que se resolva, polo menos, no medio prazo. Por outra banda, o PP considera insuficiente o Estatuto das Electrointensivas, porque se repartiron fondos sen ter en conta o peso de cada empresa, por iso é polo que vexan insuficiente o diñeiro destinado a Alcoa. E o máis grave, “non se aproveitaron os fondos europeos como se debería”.

QUE NOS PODE TRAER IGNIS?

A pregunta é difícil de contestar sen realizar vaticinios e é que a enerxética, cun 25% do capital, pode realmente achegar forza a Alcoa para continuar? Sen os parques eólicos abertos e a pleno rendemento, que pode ofrecer Ignis, enerxía e barata? Son máis as dúbidas que as certezas pero aínda así, fagamos algunha operación de futuribles.

Ignis, a través da súa filial Armonia Green Galicia, ten xa a autorización ambiental que lle permite construír unha planta de amoníaco en Punta Langosteira, porto exterior da Coruña, xunto a Resonac. Na web de Ignis responsables da compañía falan do proxecto coruñés como “un val de hidróxeno” que podería servir de impulso a “outras iniciativas menores”. A capacidade de xeración estaría en 200 MW que poderían ampliar a 400 MW. Tamén na mesma información, Ignis reclama axilizar a planificación e facilitar o acceso á rede industrial. 

O CEO da compañía, José A. Membiela, recalcaba na web corporativa que o futuro desta planta en Coruña destinaría a súa produción “cara aos e-fuels, entre os que o hidróxeno e o amoníaco están entre os principais”. E na mesma resposta, Membiela sinala que entre outras posibilidades, o amoníaco pódese empregar na xeración de enerxía mediante turbinas, unha solución que soa “con forza”. Podería Ignis estar interesada en colocar parte da súa produción enerxética en Alcoa? De momento ninguén o sabe, pero os chamados Vales de Hidróxeno están a converterse nunha realidade e, probablemente, nunha solución enerxética posible para empresas electrointensivas.

Ideaciones a parte, Alcoa puido manter até agora por unha subida no prezo do aluminio e unha baixada no prezo da enerxía. Con todo, a falta de parques eólicos e non cumprir con determinados compromisos fan dubidar a moita xente.