Por que as IA sinalan a Cangas, Tomiño, Narón ou O Porriño como os pobos máis feos de Galicia?

Quizais sexa só unha anécdota ou quizais un exemplo de como a IA está a transformar xa a produción de contidos. A diferenza é abismal. Por exemplo, no canto de que un experto en viaxes utilice o seu criterio propio supervisado por un editor, é un algoritmo o que selecciona e redacta.  

A clave de disparidade entre o redactor humano e a intelixencia artificial é que as persoas poden crear de cero -en certa medida, porque hai evidentemente condicionantes sociais, económico e doutro tipo que afectan a opinións que nos formamos-, mentres que a IA en realidade non é tan intelixente, simplemente limítase a dar forma aos datos que figuran no seu sistema. Así, se unha IA foi adestrada con bases de datos nas que figura un artigo que tacha a Tomiño como un pobo feo, existen moitísimas posibilidades de que se lle preguntamos por lugares máis desagradables cítenos a Tomiño.

Galiciapress preguntoulle a tres das intelixencias artificiais máis usadas para crear contidos textuais (ChatGPT de Open IA, Gemini de Google e Perplexity) cales son os pobos máis desagradables do país. Non houbo sorpresa, dous dos tres sistemas citaron a Tomiño. 

Con todo, se serve de consolo para os tomiñeses, hai unha localidade que salgue aínda peor parada. É, ademais, unha vila relativamente próxima, O Porriño.

Do Porriño ( que salgue en 3 das 3 respostas xeradas por IA), Chat GTP cóntanos que “ o seu deseño urbano deixa moito que desexar para os amantes da beleza arquitectónica e o paisajismo” debido a” un armazón urbano onde abundan edificios grises e rúas congestionadas polo tráfico. A IA é capaz de relacionar a suposta fealdad porriñesa co carácter industrial da vila aínda que quizais esaxera o seu impacto no núcelo urbano ao afirmar que “a zona do polígono industrial mestúrase co centro urbano, o que xera unha sensación de caos e desorde” e que “as chemineas e naves industriais que dominan a paisaxe urbana do Porriño”.

Gemini, pola súa banda, cualifica ao Porriño como “A Cidade do Granito” cunha paisaxe lastrada por “a presenza de canteiras ao descuberto e de construcións industriais”. Perplexity.ai pola súa banda cóntanos que “a súa arquitectura é descrita como caótica e pouco armoniosa” antes de derrapar ao afirmar que isto “contrasta coa imaxe típica dos pobos galegos cheos de vexetación e vistas ao mar”.

De Narón (salgue en 2 das 3 tres respostas) perplexity cóntanos que “ creceu de maneira acelerada e funcional, centrando a súa expansión en áreas industriais” o que provocou falta de elementos arquitectónicos tradicionais e unha ausencia de harmonía entre o pobo e a natureza”. Para Gemini, “a mestura de estilos arquitectónicos, a presenza de zonas industriais e un crecemento desmedido han xerado unha paisaxe urbana pouco homoxéneo”. 

O impacto dos polígonos industriais na paisaxe é tamén un dos argumentos de Gemini para cuestionar a beleza de Tomiño (que salgue en 2 das tres 3 respostas) ademais de “a falta dun núcleo urbano consolidado restaron cohesión á paisaxe”. Perplexity tamén se queixa de  “urbanismo disperso”  e “falta dun centro histórico” ademais de “presenza de construcións máis funcionais que estéticas”.

Cerceda (2 das 3 respostas) tamén paga a presenza de grandes industrias (as feridas na paisaxe deixada pola mina de Meirama e a Central Térmica, a planta de SOGAMA) e para Perplexity a “falta de investimento na rehabilitación do casco antigo”. 

Outras localidades citadas como entre as máis desagradables son Ferrol (2 de 3) e Cangas de Ou Morrazo (1 de 3). O caso de Cangas é sorprendente, dado que é unha dos berces do turismo galego. Chat GTP xustifica con acerto a súa inclusión na lista da fealdad ao sinalar que é un “municipio que sofre pola contradición entre a súa beleza natural e a súa urbanización descontrolada” e que “no verán, o turismo masivo xera un caos de tráfico, e a falta dun plan urbanístico ordenado fai que Cangas senta atafegante, especialmente nas zonas máis céntricas”. 

As IA puden axudar a perpetuar as opinións coas que as alimentaron

En definitiva, até que punto podémonos fiar das IA? Xamais por completo. Por exemplo, Perplexity dinos que Cerceda está en Lugo!. Ademais, está claro que se un turista foráneo deixásese guiar cegamente polos algoritmos perderíase, por exemplo, lugares moi fermosos, como as praias canguesas ou a ribeira do Miño en Tomiño.

Da gran semellanza entre as respostas das tres intelixencias artificiais, podemos concluír, tamén, que en realidade o que nos proporcionan son refritos dos contidos cos que foron alimentados. 

Así que, mentres non chegue máis alimento, será difícil que estes pobos saian desta lista negra. Algo que pode ser anecdótico agora, pero que co tempo, a medida que as IA popularízanse, pode ter consecuencias moi reais, por exemplo nos fluxos turísticos.