O plan de Escotet para ascender ao Deportivo: 7 millóns de perdas tras non vender a Yeremay e renovar Abegondo

A mañá deste xoves serviu para confirmar, unha vez máis, a estabilidade institucional do Real Club Deportivo da Coruña SAD baixo o paraugas financeiro de Abanca. A Xunta Xeral Ordinaria de Accionistas, celebrada de maneira telemática ás 9:00 horas, foi un trámite rápido e sen sorpresas onde se deu luz verde á xestión do Consello de Administración. 

Cunha representación do 99,72% do capital social, a entidade bancaria ha feito valer a súa posición hexemónica para aprobar, con máis do 99,9% dos votos, todos os puntos da orde do día, ratificando así unhas contas anuais que reflicten a ambición do proxecto no seu intento, por agora frustado, de volver a primeira división. 

Hai que tene en conta que as asembleas de accionistas do Deportivo en realidade son un trámite. O dono de Abanca Juan Carlos Escottet posúe practicamente a totalidade do club a través do banco.  O Deportivo debía moitísimo diñeiro a Abanca e outras entidades. En lugar de cobralo en efectivo (que o club non tiña), o banco trocou eses préstamos por accións.Para sanear o club, primeiro reduciron o valor das accións dos antigos socios a case cero (0,08 € por acción) para limpar perdas, e logo Abanca inxectou millóns de euros novos (como os 35 millóns da ampliación de 2024), quedar con todo o pastel nunha operación acordeón. 

 Aínda que o club presentou uns números vermellos de 6,99 millóns de euros, desde a Praza de Pontevedra transmítese unha mensaxe de tranquilidade absoluta, enmarcando este resultado negativo dentro dun plan de crecemento controlado. Estas perdas., argmentan,  non son froito da improvisación, senón consecuencia directa dun investimento estratéxico calculada para modernizar o club e asentar as bases dun futuro en Primeira División.

A recente capitalización de débeda por valor de 70 millóns de euros e a inxección adicional doutros 35 millóns aprobada o pasado verán foron movementos crave. Grazas a este músculo financeiro, o Deportivo logrou un fito fundamental para a súa viabilidade a longo prazo: abandonar definitivamente o concurso de acredores que lastraba a súa operativa, devolvendo ao club a unha situación de normalidade mercantil e solvencia patrimonial.

Cimentos de formigón e talento novo

O desglose dos gastos revela onde puxo o foco a directiva branquiazul: no patrimonio físico e humano. A partida máis destacada no capítulo de investimentos corresponde á Cidade Deportiva de Abegondo, onde se executaron máis de 13 millóns de euros no último ano. Este desembolso forma parte dun ambicioso plan director que contempla alcanzar os 40 millóns de investimento para 2027.

As melloras son xa palpables para a canteira e o primeiro equipo, coa renovación de cinco terreos de xogo, incluíndo superficies híbridas, e a modernización de edificios e equipamentos tecnolóxicos de alto rendemento.

No plano deportivo, a aposta pola continuidade e a calidade supuxo un esforzo económico notable. O custo do persoal disparouse desde os 10,6 até os 17,5 millóns de euros, unha cifra necesaria para competir con garantías en LaLiga Hypermotion. Con todo, o dato máis revelador da nova filosofía do club é a resistencia ante o mercado: o Deportivo rexeitou ofertas mareantes polas súas perlas, destacando unha proposta próxima aos 35 millóns de euros por Yeremay. 

Esta decisión subliña que a prioridade actual é a retención de talento por encima da plusvalía inmediata, buscando consolidar un bloque competitivo.

Os ingresos, pola súa banda, responderon á enxunlla do club e á súa gran masa social. A facturación duplicouse respecto da etapa en Primeira RFEF, superando os 21 millóns de euros. O salto ao fútbol profesional ha multiplicado os dereitos televisivos, que pasaron de ser residuais a rozar os seis millóns, mentres que a fidelidade da afección e a área comercial seguen sendo o motor do club, achegando o groso da facturación. 

A inxección de LaLiga e a solvencia bancaria

Para soster este ritmo de crecemento, o club tamén se apoiou en ferramentas financeiras externas como o acordo con CVC, coñecido como LaLiga Impulso. O Deportivo ten acceso a unha bolsa de 33,6 millóns de euros, dos cales xa dispuxo de case nove millóns durante o exercicio analizado. Estas condicións de financiamento son en teoría vantaxosas, cun interese ao 0% e un prazo de amortización de case medio século, o que permite acometer obras estruturais sen asfixiar a tesouraría a curto prazo, aínda que implica comprometer unha pequena porcentaxe dos dereitos audiovisuais futuros.

A fotografía financeira actual mostra un patrimonio neto que escalou até os 55,7 millóns de euros. Este saneamento permitiu tamén un crecemento na estrutura corporativa, que pasou de 144 a 185 traballadores en apenas doce meses. O club non só crece no céspede, senón tamén nas oficinas, reforzando áreas crave para dar servizo a unha masa social que supera as 200 penas activas 

Coas contas aprobadas e a estabilidade garantida, a mirada da directiva diríxese agora cara aos retos pendentes fóra do terreo de xogo. Un das frontes abertas máis relevantes é a negociación para estender a polémica concesión do Estadio Abanca-Riazor máis aló de 2049. As conversacións co Concello dá Coruña son vitais para asegurar a explotación do recinto a longo prazo, un activo que contablemente ten un impacto significativo. A intención do club é blindar o seu fogar para seguir desenvolvendo proxectos que xeren arraigamento social e recursos atípicos.

Entre eses plans de futuro inmediato destaca a creación do novo museo do club e a mellora das instalacións do estadio, cunha partida orzamentaria de cinco millóns de euros e unha data de inauguración prevista para 2026. A Xunta deste xoves, sen votos en contra nin voces disidentes —algo lóxico dada a estrutura accionarial—, serviu para ratificar que o Deportivo deixou atrás os tempos de supervivencia para afianzar nunha fase de reconstrución. O obxectivo é claro: asumir perdas hoxe para edificar o retorno a Primeira mañá.