Alemaña recorre o veto ao brazalete arcoiris, España cala e activistas cren que "Qatar é o mundial da vergoña"

A Federación de Fútbol de España, a diferenza doutras, non realizou nin un só xesto de apoio ao  colectivo LGTBI en Qatar.  

Sete federacións europeas pediran formalmente vestir o brazalete de One Love . A RFEF se pliega á FIFA e aseguran que portarán o de sempre por que van xogar o fútbol e punto.

Que o fútbol é unha ferramenta moi poderosa é unha obviedad. Pode servir como motor de cambio, como instrumento de integración, como un puro xogo. Con todo, desde o pasado domingo 20 de novembro, está en marcha o Mundial, que se disputa en Qatar . Múltiples colectivos denunciaron a adxudicación da cita por parte da FIFA ao estado soberano árabe e moitos aspectos relacionados coa Copa do Mundo: a morte de miles de traballadores migrantes na construción dos estadios, o papel denigrante que as leis do país causan que sufran as mulleres... e a ausencia de dereitos e liberdades para o colectivo LGTBI+, perseguido e penado.

Neste sentido, entidades como o Observatori contra l'Homofòbia e Panteres Grogues (o único club deportivo LGTBI+ & friends de Barcelona) alzaron a voz para denunciar que a gran cita do fútbol mundial está a servir para "blanquear" a imaxe de Qatar. 

"É o mundial da vergoña. O diñeiro, claramente, pasou por diante da ética e dos dereitos". Así de contundente móstrase o presidente do Observatori, Eugeni Rodríguez, en declaracións a Catalunya Press. O dirixente do colectivo apunta que Qatar é un dos poucos países do mundo que castiga a homosexualidade e di que "protestamos cando se anunciou a adxudicación e seguiremos protestando", apunta.

"GUSTOUME QUE LUCISEN O BRAZALETE"

Aínda que moitas persoas temían que, unha vez empezasen os partidos, o foco trasladásese da reivindicación dos dereitos do colectivo, non foi así. De feito, os capitáns de sete seleccións europeas mantivéronse firmes na súa intención de levar un brazalete coas cores do arcoiris. Unicamente a ameaza de sanción da FIFA fixo que desen un paso atrás o mesmo día en que ía debutar Inglaterra, o pasado 21 de novembro.

"Gustoume que o lucisen. Pero unha vez máis, pesaron as presións e gañaron os que gañan sempre", reflexiona Rodríguez, que apunta que o feito que a Copa do Mundo estea a disputarse nun estado das características de Qatar pode xerar unha dobre lectura. "De novo, debo dicir que o diñeiro lle gañou a batalla á ética, pero ao mesmo tempo, o escenario e a dimensión que ten un Mundial de fútbol masculino provoca que as protestas alcancen esta repercusión", conclúe.

FALTAN REFERENTES

Pola súa banda, Alberto Martín, xefe de comunicación de Panteres Grogues, lamentou hai uns días no programa Tot é mou de TV3 que a FIFA "non tivo en conta os dereitos humanos" á hora de organizar o campionato. "O que priorizaron é un interese económico, porque mesmo Joseph Blatter (presidente do máximo organismo do fútbol cando se anunciou a candidatura gañadora) admitiu que se equivocaron", engadiu.

Ademais, Martín apuntou que, aínda hoxe, non hai grandes referentes do colectivo polo que respecta aos futbolistas, cousa que non pasa no fútbol feminino. "Na elite non hai ningún que saia do armario. De todos os homes que xogan en Qatar non hai ningún homosexual ou bisexual?", preguntábase.

Precisamente un dos poucos futbolistas que admitiu publicamente a súa homosexualidade, o australiano Josh Cavallo (que en outubro de 2021 fixo o anuncio e que non foi incluído na lista do combinado oceánico) criticou con dureza á FIFA polo episodio vivido cos capitáns das sete seleccións que decidiran lucir as cores do arcoiris. "Perdestes o meu respecto", escribiu no seu perfil de Instagram.