Como lle vai aos cedidos do Celta de Vigo? Sorte desigual e algunha aspiración mundialista

O Celta de Vigo ten varios xogadores cedidos en distintas ligas de Europa, México e Arabia Saudita. Por algunha espera ingresar unha boa cantidade; a outros non quere volver velos.

Os canteiráns Rubén Blanco, Carreira ou Fontán esperan gañar protagonismo para regresar e ser pezas de futuro en Balaídos.

O futuro do Celta de Vigo pasa polo que ocorra nos seus partidos...e noutras ligas. O cadro celeste ten unha ristra de homes cedidos aquí e alá con distinto propósito. Entre os futbolistas que os vigueses ten en propiedade pero noutro club hai nomes importantes, como Santi Mina ou Rubén Blanco, futbolistas que nunca chegaron a callar, como Pineda, e promesas, como Carreira ou Fontán. Desde a secretaría técnica seguen con atención todos os seus movementos, á espera de que poidan regresar ou, de ser posible, facer caixa con eles. 

CARTEL DE TRANSFERIBLE

Aos cedidos poderiamos dividilos en dúas categorías: os poldros e os mustang polos que esperan sacar tallada. O exemplo máis claro desta segunda categoría é Oberlín Pineda. O azteca chegou a Vigo coa intención de demostrar todo o seu talento en Europa despois de saír campión con Cruz  Azul e espertar o interese de varios clubs do Vello Continente. No entanto, o mexicano non entrou nunca nos plans de Coudet, que viu nel a fichaxe doutro adestrador. Pineda apenas contou con minutos, a pesar de que a bancada desexaba ver que fichara o Celta. 

Sen opcións nos seus primeiros meses, este verán marchouse cedido á #AEK de Atenas, onde é titular indiscutible e destapouse como goleador, con tres dianas en dez encontros. Pineda acumula minutos no país heleno, onde están moi satisfeitos co seu rendemento. Alí podería #revalorizar coa opción dunha futura venda, pero tamén o Mundial de Qatar, ao que acudirá con México, podería abrirlle as portas a un novo contrato. 

De todos os cedidos Pineda é o único con aspiracións mundialistas, aunque Gabriel 'Toro' Fernández ten pasado coa Selección de Uruguai. No seu día na terna para integrar o ataque da selección charrúa, o hoxe dianteiro do Juárez FC parte sen opcións de Mundial. Con Juárez caeu ao primeiro de vez na carreira polo título en México, pero a súa tempada foi moi boa. 

Con seis goles, o 'Toro' recuperou o olfacto goleador. Despois de non callar en Europa e dunha grave lesión o curso pasado, na Sede esperan que o seu fútbol convenza noutro continente e poder recuperar parte do investimento feito no seu día, pero iso tería que ocorrer si ou si en xaneiro, xa que en xuño quedará libre.

Mención á parte merece Rubén Blanco, que non está moi claro en que división enmárcase. O porteiro necesitaba minutos despois dun ano sendo a sombra de Diturro. Coudet non confía nel e buscouse o seu sitio no Olympique de Marsella, onde tampouco dispuxo de regularidade. Tres partidos: unha vitoria, un empate e unha derrota. Pau López é a meta titular nun equipo que foi de máis a menos na tempada. 

Non é indispensable a súa continuidade e si chega unha oferta boa polo cérbero será escoitada, pero si Coudet acaba abandonando Balaídos a final de tempada -unha opción que gana peso nestes momentos-, Branco podería regresar para competir por recuperar a titularidade.

Os MOZOS

Os que si se marcharon de Vigo en busca de minutos son Baeza, Carreira, Lobete, Fontán e Alfon. Sobre Baeza aínda hai depositadas grandes esperanzas, e desde a súa chegada ao Río Ave logrou #facer cos mandos da sala de máquinas do club portugués. Seis partidos e cinco titularidades para o cordobés que o ano pasado, sen minutos, tamén fixo as maletas para ingresar na Ponferradina, nunha cesión pouco frutífera.

Con máis réditos regresou Carreira do seu paso polo Mirandés. O lateral foi unha figura destacada en Anduva, onde viu como aumentaba o seu caché e recibía a mirada dos grandes. O Vilarreal apostou por el e, aínda que o mandou ao B a Segunda División, o submarino gardouse unha opción de compra polo lateral, que aos poucos vai collendo forma no filial amarelo. Pero os 10 millóns que lle puxo o Celta de etiqueta parece que, por agora, espantarán aos de Vila-real. 

O de Lobete é un caso particular. O de Lezo chegou este verán da Real Sociedade, pero foi cedido inmediatamente ao RKC Waalwijk do campionato holandés. Alí suma un gol en doce encontros nun equipo de perfil medio-baixo no que non chamou moito a atención. 

Lobete comparte liga con Fontán , este en o Go Ahead Eagles. Na súa última participación, o central vén de completar o seu mellor partido desde a súa chegada, regalando unha asistencia no empate do seu equipo ante o NEC. Unha lesión freou a súa progresión e tívoo apartado un mes, pero aos poucos volve entrar en dinámica. O canteirán Alfón González é o que peor sorte está a correr: até a xornada pasa, só 35 minutos no que ía de curso, 29 deles ante a Granada. No Racing de Santander apenas lle daban bóla e só vestiuse de verde en tres partidos, pero a pasada xornada ante o Leganés tivo a súa primeira titularidade, con 65 minutos sobre o verde, practicamente o dobre do cultivado até este partido. 

CASO SANTI MINA

A cesión máis controvertida é a de Santi Mina. O vigués, condenado pola Xustiza a catro anos de prisión por abuso sexual, atópase xogando en el Ao-Shabab de Arabia Saudita. A súa marcha ao fútbol árabe foi moi criticada, pero ata que a sentenza non sexa firme non terá que ingresar no cárcere. Ademais, foi a propia Xustiza a que autorizou a súa mudanza á liga saudita, onde é un fixo no once do seu equipo e onde segue marcando goles. 

O plan do Celta con Mina non é que se revalorice nin que gañe experiencia senón que, polo menos, póidase aforrar unha parte da súa alta ficha. De todos os cedidos é o único que, sen ningún xénero de dúbidas, non volverá vestir a camiseta do Celta.