A muller arroxada pola fiestra en Vigo dixo aos policías: "Tiroume meu home"

A muller supostamente arroxada polo seu marido a través dunha xanela da súa vivenda en Vigo a finais de outubro de 2015, espertou cos seus berros "de dor" aos veciños antes de caer, e ao ser achada no patio por axentes da Policía Local acusou reiteradamente ao seu esposo: "Tiroume meu home".

Así foi trasladado por tres veciños e catro policías que testificaron na mañá deste martes na segunda xornada do xuízo que se celebra contra Alberto J.V.G., na Sección Quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, con sede en Vigo, e que está previsto para toda esta semana.

En concreto, un veciño que vivía nun piso encima do domicilio do matrimonio remarcou que na madrugada do día dos feitos espertáronlle os "berros fortes de dor" dunha muller; polo que se asustou e chamou á Policía. Segundo manifestou, coñecía á falecida, atopouse con ela en varias ocasións e algunha vez díxolle "que o seu marido non a deixaba entrar en casa".

Outra veciña, do piso inferior, explicou que ela e a súa neta espertáronse esa madrugada porque "sentiron chorar moi forte", "choros moi dolorosos, de sufrimento"; e a continuación, escoitaron á muller gritar insistentemente: "Non bátasme" ("Non me pegues"). Tras "case media hora", dixo que parou de chorar e sentiron "arriba coma se arrastrasen algo, e un ruído".

ESTABA VIVA CANDO CHEGARON

Na mañá deste martes tamén compareceron catro axentes da Policía Local, que acudiron ao lugar dos feitos tras o aviso dos veciños. Segundo declararon, xa estaban no edificio cando escoitaron "un golpe" na parte traseira, e acto seguido atoparon no patio a unha muller tendida boca abaixo, cun brazo agarrando o seu bolso.

Aínda que naquel momento pensaron que se caeu por unhas escaleiras, a muller --que ía completamente vestida de rúa-- dixo a unha axente: "Tiroume o meu marido", o que repetiu "varias veces" e escoitaron outros dous policías alí presentes. Esta axente sinalou que a muller respondía coherentemente ás súas preguntas.

"TIROUSE ELA"

Unha vez que a ambulancia levou á muller, os efectivos subiron ao seu domicilio, onde lles abriu ao agora acusado cunha bata de andar por casa, e inmediatamente ensinoulles as mans e díxolles: "Detédeme, eu non fixen nada, eu non a tirei, tirouse ela". Tras iso, alegou que ela lle envenenaba botándolle xabón da lavadora na comida.

En relación con isto, manifestaron que o home non preguntou en ningún momento como se atopaba a súa esposa e, cando lle preguntaban sobre como se tirou, "cambiaba de tema e falaba do envelenamento".

Os axentes apuntaron que o home "non daba respostas coherentes", estaba nervioso, alterado, aínda que estaba "orientado" e "algo entendía do que sucedera aí, pero non era racional, non era coherente"; ademais, ratificaron que ante todas as preguntas usaba o envelenamento "como evasiva".

En canto ao apartamento, os axentes indicaron que o salón "podería ser unha escena de malos tratos", mentres que no lavadoiro "non había ningunha desorde" aínda que "a xanela estaba desencaixada". "Non nos cadraba moito", reflexionou un dos policías, ao que outro engadiu que a porta do lavadoiro estaba pechada con pestillo cando chegaron.

PETICIÓNS

O fiscal acusa o marido dun delito de homicidio coa agravante de parentesco, aínda que pide aplicar a eximente completa de alleamento mental por estar afectado por unha ideación delirante de tipo persecutorio centrado na súa muller, e pide que se lle interne nun centro psiquiátrico penal durante non máis de 15 anos.

A acusación particular --exercida polo fillo-- e a acusación popular --exercida pola Xunta-- piden que sexa condenado a prisión permanente revisable e a indemnizar ao fillo en 150.000 euros por un delito de asasinato coas agravantes de aleivosía e ensañamiento. Finalmente, a defensa pide a libre absolución ou, no caso de que non se contemple así, que se lle condene por homicidio.