A bandeira española, a estelada e as etiquetas

Ás xentes que levan colgadas bandeiras españolas ou as exhiben nalgunha manifestación chámaselles "ultras"

Hei de confesar que iso das bandeiras de tea, plástico ou calquera outro material tráeme sen coidado pola utilización que se fai delas. Pero respecto os que opinan o contrario. Estamos en democracia e todos son libres de crer, bendicir ou adorar o que lles veña en gana.

Nestes tempos de tensión que se vive en Catalunya, os cidadáns que non se entregaron ao independentismo teñen que ir con pés de chumbo á hora de manifestar as súas opinións ou de levar determinada bandeira porque alguén se outorgou a potestade de cualificar as persoas, símbolos ou accións dos que non pensan coma eles.

Ás xentes que levan colgadas bandeiras españolas ou as exhiben nalgunha manifestación chámaselles "ultras". Por que? Todos son da ultradereita? Como habería que chamar aos independentistas que levan a estelada? Ultraindependentistas? Intolerantes?

O pasado domingo un grupo de persoas manifestábanse en Zaragoza diante do recinto onde Podemos estaba a celebrar un encontro de cargos electos. Os manifestantes levaban bandeiras españolas constitucionais -non sei se había algunha camuflada coa aguia- e bandeiras aragonesas. Políticos e xornalistas bautizaron esa manifestación como de "ultradereita". 

Agora resulta que neste país se cataloga, con bastante frivolidade, as persoas que senten as cores da bandeira española. O que quere dicir que bandeira española é igual a facha, así o din uns cantos demócratas. "Canto menos achega un político, máis ama a bandeira", dicía Hubbard Kin.

Creo sinceramente que este país é rico en pluralismo ideolóxico, que se caracteriza polo respecto, a tolerancia, o recoñecemento ao contrario e a libre expresión das ideas. Ninguén debería esquecer isto.

Os monopolios ideolóxicos que tentan exercer unha hexemonía absoluta afogando con iso o dereito de pensar ou sentir son extremos perigosos para a credibilidade de calquera sistema político e deixa unha sensación de autoritarismo no medio de impunidade e arbitrariedade. Sen pluralismo non ha democracia.

É necesario que ninguén se apropie nin das bandeiras, as ideas, os sentimentos e a patria e que esa apropiación se utilice para descualificar os demais. As ideas como as cousas, non son nin brancas nin negras, senón, que sentido ten o arco iris?

Dicía Camilo José Cela que "o nacionalista cre que o lugar onde naceu é o mellor lugar do mundo; e iso non é certo. O patriota cre que o lugar onde naceu merece todo o amor do mundo; e iso si é certo".

Hai individuos que son nacionalistas, patriotas e os que non son nin unha cousa nin outra. É a gran vantaxe de sentirse libre.

Artigo publicado orixinalmente en Catalunyapress.