Horrach: "As presións en investigacións de corrupción sucédense moi a miúdo"

O fiscal do 'caso Nóos', Pedro Horrach, afirmou este venres que "as presións en casos de investigacións de corrupción sucédense moi a miúdo", abundando así nas palabras do fiscal superior saínte de Murcia, Manuel López Bernal, que falou de "intimidacións".

Ademais, remarcou que, mentres nas grandes cidades o labor dos fiscais "queda máis difuminado", nas comunidades pequenas, como Baleares ou Murcia, esa presión "intensifícase" e "nótase moito máis". "Hai que aprender a convivir con ela", engadiu.

En entrevistas na Cadena Ser e en RNE, recollidas por Europa Press, Horrach asegurou que el nunca temeu pola súa integridade física, pero detallou que si recibiu "cartas de tipo ameazante", con insultos contra el e contra a súa familia. Segundo dixo, si denunciou ante a Policía unha carta ameazante, mentres que ás que teñen "insultos variados" non lles fai "nin caso".

Pero ademais, sinalou que todos os fiscais da delegación de Anticorrupción de Palma foron avisados en máis dunha ocasión de que posiblemente estaban a ser obxecto de seguimentos, e puxéronselles medidas de contravixilancia, aínda que foi "afortunadamente en momentos ocasionais".

Aínda que non sabe quen está detrás deses seguimentos, imaxina que se trata das persoas que están a ser investigadas. En todo caso, recalcou que o importante é comunicar os feitos ás autoridades policiais e xudiciais.

En cambio, deixou claro que nunca recibiu presións dos seus superiores xerárquicos na Fiscalía: "Nin as recibín nin as aceptaría". "Só faltaría que recibise chamadas desas características", remachou.

RECURSO Á SENTENZA

O fiscal do 'caso Nóos', Pedro Horrach, reiterou este venres que a súa intención é propoñer que se recorra a sentenza no relativo aos feitos da Comunidade Valenciana, onde a Audiencia de Palma non viu delitos, o que implicaría unha pena maior para Iñaki Urdangarin e Diego Torres.

Nunha entrevista na Cadena Ser, recollida por Europa Press, reafirmouse na súa intención de propoñer aos fiscais do Tribunal Supremo un recurso de casación porque considera que na Comunidade Valenciana "hai indicios sólidos para poder imputar e ser condenados por delito de malversación de caudais públicos". A Audiencia non o viu así porque entendeu que os prezos dos foros organizados nesta comunidade estaban "plenamente xustificados".

Segundo explicou, se o Tribunal Supremo aceptase o seu criterio iso supoñería elevar as penas para os principais acusados, porque o delito de malversación leva penas de entre catro e oito anos de cárcere, dada a "notoria entidade da malversación".

"POR SER QUEN É"

Horrach, que sempre argüiu que a Infanta estaba no banco "por ser quen é", non cre que o seu esposo eludise a prisión provisional tamén "por ser quen é". Tamén nunha entrevista en RNE, recollida por Europa Press, insistiu en que el pode "estar de acordo ou non co auto" da Audiencia, pero que si é "razoable e motivado".

Ao seu modo de ver, que se permita a Urdangarin seguir vivindo en Suíza "é excepcional na medida en que hai poucos casos en que ocorra así, en que o condenado resida noutro país". Así, non cre que a decisión de Urdangarin responda a ningún "privilexio" e tampouco lle resulta estraño que o auto fale de "circunstancias notablemente coñecidas" porque é "unha persoa cunha posición social e persoal moi coñecida polas circunstancias que atravesou".

URDANGARIN PODERÍA IR AO CONSULADO NO CANTO DA O XUÍZ

Con todo, si engadiu que non sería "ilóxico nin irrazonable" que a obrigación de que compareza unha vez ao mes ante a autoridade xudicial local se traslade máis ben á Embaixada ou ao Consulado español na cidade.

Horrach entende que as medidas contra Torres sexan algo máis duras --retiróuselle o pasaporte-- porque a súa condena é máis grave, oito anos e medio fronte a seis anos e tres meses do ex duque. El, pola súa banda, explicou que pediu para Urdangarin unha fianza --para eludir prisión-- o dobre que a de Torres porque a lei establece que hai que ter en conta a situación económica de cada un.

A ALARMA SOCIAL NON É MOTIVO DE PRISIÓN

O fiscal deixou claro que o dano que o caso ocasionou a unha institución como é a xefatura de Estado non é algo que estea tipificado como agravante no Código penal. E tamén engadiu que, "afortunadamente", hai anos que desapareceu a alarma social como motivo de prisión preventiva, porque era un criterio "excesivamente ambiguo".

Por último, insistiu en que todas as decisións do 'caso Nóos' tomounas con total autonomía, sen instrucións dos seus superiores nin do ministro de Xustiza. "Limiteime a comunicar á tenente fiscal, Belén Suárez, o que ía solicitar, pareceulle razoable e así se acaba todo", dixo.

De feito, relatou que o anterior fiscal xeral, Eduardo Torres-Doce, púxose en contacto con el para dicirlle que non estaba "para ocultar nada nin para protexer a ninguén".