O FMI insiste en que España manteña salarios baixos para recuperar emprego

A moderación salarial alentada pola reforma do mercado laboral acometida en España en 2012 evitou a perda de case outro millón de empregos, unha cifra practicamente equivalente á dos postos de traballo xerados pola economía española entre 2014 e 2015, segundo sinala o Fondo Monetario Internacional (FMI) no seu último informe anual sobre España, onde subliña a necesidade de non dar marcha atrás nas medidas xa aplicadas e perseverar na corrección de desequilibrios como a dualidade do mercado de traballo e as altas taxas de desemprego, principalmente entre mozos e parados de longa duración.

"En ausencia do axuste salarial facilitado pola reforma, perderíanse outros 900.000 empregos adicionais, basicamente compensando a creación neta de postos de traballo observada entre 2014 e 2015", sinala o FMI, que considera, ademais, que se unha flexibilidade salarial similar á apreciada trala reforma prevalecese entre 2008 e 2012, "podería evitarse" a perda de 2 millóns de empregos e o aumento de 8 puntos porcentuais da taxa de paro.

Na súa análise, o FMI defende que a evidencia empírica suxire que a reforma do mercado laboral de 2012 en España "apoiou a moderación salarial e contribuíu ao repunte da creación de emprego". Neste sentido, a análise do FMI recoñece que, a pesar de que existen algunhas evidencias de que a reforma do mercado laboral promoveu un aumento do emprego permanente, unha gran parte dos novos empregos seguen sendo contratos temporais, cuxa incidencia no total de emprego se mantivo sen cambios en torno ao 25% desde 2008, unha das maiores taxas de temporalidade de Europa.

CONTRATO ÚNICO OU 'MOCHILA AUSTRIACA'

A nivel xeral, o FMI destaca na súa análise sobre a economía española que a reforma laboral de 2012 contribuíu a mellorar o funcionamento do mercado de traballo en España, aínda que sinala que aínda persisten "importantes rixideces", incluíndo a dualidade do mercado, para o que considera necesario facer máis atractivos para os empresarios os contratos indefinidos.

Neste sentido, a institución expón a necesidade de simplificar "o menú" de contratos a disposición do empresario ao mesmo tempo que se reduce de forma efectiva a brecha de protección aos distintos tipos de emprego.

Deste xeito, o FMI propón a introdución dun contrato único de duración indefinida cuxa indemnización por despedimento se incremente gradualmente ao longo do tempo e que podería coexistir con outros contratos que darían resposta ás necesidades específicas e custos de formación de sectores con elevada temporalidade como o turismo ou a agricultura.

Como alternativa a este contrato único, o Fondo expón a introdución gradual no mercado laboral español do modelo de 'mochila austriaca', que permitiría aos traballadores trasladar dun emprego a outro os dereitos de indemnización por despedimento independentemente dos tipos de contrato baixo os que se preste servizo.

O BREXIT PODE AFECTAR O CRECEMENTO

O Fondo Monetario Internacional (FMI) ratificou as súas últimas previsións de crecemento para a economía española, que despois de crecer un 3,2% en 2016, expandirase a un ritmo do 2,3% este ano e do 2,1% en 2018, aínda que advertiu de que os riscos para estas perspectivas "inclínanse á baixa", principalmente polo impacto potencial de factores externos, incluíndo a incerteza que rodea as negociacións sobre o 'Brexit' e o auxe do proteccionismo.

Deste xeito, nas súas proxeccións macroeconómicas a máis longo prazo, o FMI contempla que o crecemento do PIB de España moderarase gradualmente ao 2% en 2019 e ao 1,9% en 2010, mentres que en 2021 a expansión da economía será do 1,7%.

Segundo o FMI, a taxa de paro de España seguirá baixando de forma gradual desde o 19,4% previsto para 2016 ao 17,9% este ano e o 17% en 2018, mentres que para 2021 a institución anticipa unha taxa de paro do 15,3%.

MÁIS IVE, COPAGOS E ELIMINAR DEDUCIÓNS

Na súa análise da economía española, o FMI recomenda que a maior parte do axuste a medio prazo proceda de maiores ingresos. Neste sentido, a entidade considera que, a pesar de existir aínda certa marxe para restrinxir e racionalizar o gasto, a cociente de gasto público "xa é relativamente baixa en comparación cos seus homólogos da UE".

Deste xeito, aposta por priorizar as medidas de aumento da recadación por IVE subindo de forma gradual os tipos inferiores. Así mesmo, a institución fai fincapé na importancia de abordar as ineficiencias do sistema fiscal, onde aínda considera que existen un gran número de deducións, exencións e incentivos fiscais, que reducen a base fiscal e a recadación mesmo con maiores tipos marxinais.

En canto á racionalización do gasto, o FMI considera que analizar as necesidades en áreas como a educación e a sanidade debe ser unha prioridade, apuntando que a introdución de copagos para os servizos públicos saúde, con excepcións ou salvagardas para os máis vulnerables, podería contribuír á redución dos custos fiscais.