Había unha vez un circo: as oposicións de educación

Nas listas cos nomes dos tribunais ves que hai preparadores de academias ou preparadores que preparan na súa casa, pero preparadores, ao fin e ao cabo.

Queda moi pouco para que comecen as oposicións a mestres na maioría das Comunidades Autónomas, así que vou contarlle un secreto que, en realidade, non o é tanto, pero para que logo non se queixe se o profe do seu fillo non é o que vostede esperaba.

Os Tribunais que se encargan de avaliar aos candidatos a mestres están formados por un presidente e catro vocais. O presidente é seleccionado, por norma xeral, a dedo polas diferentes Consellerías de Educación de cada Comunidade Autónoma; dos catro vocais, un é o Secretario, que adoita ser o máis novo. Ata aquí, todo vai ben.

Xa comezaron a saír as listas cos nomes deses Tribunais, e dos Tribunais suplentes (xa saben, por se pasa algo, que as oposicións non se paralicen, está integrado polo mesmo número) e de súpeto, ves que nesas listas hai preparadores de academias ou preparadores que preparan na súa casa, pero preparadores, á fin e ao cabo.

Preparadores, que teñen alumnos que se presentan a esas oposicións. Uh, algo nada ético, e que pode chegar ata a impugnar todo o proceso.

Verán, son CEO do Pupitre de Pilu, e somos preparadores de oposicións con presenza en todo o territorio nacional e pódolles asegurar que nunca, xamais, mentres o sexa, van vostedes a ver o meu nome en ningunha lista definitiva, nin como presidenta, nin como vogal; e esta premisa leva comigo desde o día que aprobei as oposicións e púxenme a preparar a outros para alcanzar o seu soño, o mesmo que logrei eu.

Pero que haxa preparadores que fagan isto implica que as oposicións a Educación son un circo, un circo que levo semanas denunciando nas miñas Redes Sociais tras recibir centos de mensaxes de opositores que teñen coñecemento de que tal ou cal vogal e mesmo presidente é preparador e sen ningún pudor decide non recusarse. E neste circo tamén teñen moito que dicir os opositores deses preparadores que non se lles ocorre, por suposto, denunciar ao devandito preparador, porque eles cren que poden sacar algo de tal mester.

Como preparadora, vexo miles de alumnos ao ano que se deixan a pel por sacar a súa praza; persoas con vocación docente, que pagan as súas cotas, moitos con verdadeiro esforzo de maneira totalmente legal. Os mesmos que fan malabares para estudar e atender ás súas familias, os seus traballos, e mesmo familiares con enfermidades graves…, como para que agora cheguen uns cuantos (bastantes) a tirar por terra un proceso que debe ser transparente.

E o peor é que tentar interpoñer algún tipo de reclamación ou denuncia é certamente complicado. Así que desde aquí pido á Administración máis control nesta materia. Desde aquí pido tamén aos preparadores que se recusen e se retiren do proceso antes que calquera persoa poida impugnalo, tirando por terra o esforzo, diñeiro e unha infinidade de etcéteras de tantos e tantos opositores que, como eu, cremos nun proceso transparente.