Emma Rodríguez Corte (Pola de Laviana, Asturias, 1977) é enfermeira do SERGAS desde 1998 e actualmente traballa en Pontevedra. Estudou enfermeria en Escola Universitaria de Enfermería de Pontevedra, centro público adscrito á Universidade de Vigo, e actualmente é secretaria provincial do sindicato de enfermería SATSE en Pontevedra
Unha enfermeira de uroloxía non ten por que coñecer a posición na cal debe durmir o paciente que ten unha intervención de prótese de xeonllo. E aínda que a atención está garantida e calquera enfermeira vai atender con toda a súa profesionalidade, non é o mesmo, non nos enganemos.
É curioso comprobar como é a natureza humana cando a levas ata o punto da insensibilización por esgotamento. Como problemas de magnitude importante son convenientemente ignorados por nosa propia mente cando son feitos reiterativos e con escasa solución, aínda que fosen feitos que nos indignaron, ofendido e polos que loitamos tratando de corrixir. Similar ao que lle ocorre a unha ra na auga cando lla quentan aos poucos, ata que chega un momento que non é capaz de saltar fóra da pota nin para sobrevivir.
Pois isto mesmo é o que nos pasou nos hospitais da provincia (e en toda a rede SERGAS en xeral) co peche de camas. Aos poucos fóronnos convencendo que pechar 257 camas na provincia durante os meses estivais (98 en Pontevedra, 135 en Vigo e 24 en Salnés) non ten importancia. Que as camas non están pechadas, porque se utilizarán se se necesitan. Que total, non se van a poder ocupar porque están médicos e enfermeiras de vacacións e non se opera á xente; ademais, en xeral o paciente (vostede) non se vai a querer intervir dese xeonllo que lle leva molestando desde o ano pasado porque é verán, e no verán non lle doe. Que a xente está sa no verán e non ingresa. Por tanto, para que queremos ter tantas camas abertas? E crémonolo/crémosnolo.
E logo vén o tortazo frontal coa realidade do asunto: a un non o ingresan na planta correspondente porque está pechada, e total que máis dá se o que importa é a atención, aínda que estea intervido de prótese de xeonllo e ingresado en uroloxía, ou intervido dun cancro de colon e ingresado na unidade de cardioloxía. Todo é igual, verdade? Ademais, se non está contento, a culpa é súa, quen lle manda enfermarse no verán? Non dixeramos que no verán non hai enfermos?
Pero señores, non sempre é martes de entroido, e unha enfermeira que coñece moi ben o seu traballo e como manexar a un paciente cardíaco, non ten por que saber máis aló duns coñecementos básicos, as posibles complicacións máis comúns dunha colostomía resultante dunha intervención por cancro de colon, do mesmo xeito que unha enfermeira de uroloxía non ten por que coñecer a posición na cal debe durmir o paciente que ten unha intervención de prótese de xeonllo. E aínda que a atención está garantida e calquera enfermeira vai atender con toda a súa profesionalidade, non é o mesmo, non nos enganemos.
Creo que todos temos claro que a medida de peche de camas é unha medida que ten que ver co diñeiro. Non ten que ver coa saúde. Non ten que ver cos profesionais. Non ten que ver con que haxa menos enfermos. Pero si ten que ver coa auga que están a quentar dentro da pota que ten unha ranita dentro, nós.
Repetimos cifra: 257 camas hospitalarias van pechar na provincia de Pontevedra. Non sabemos a cantos profesionais sanitarios e a cantos pacientes vai afectar este peche. E ninguén garante que realmente volvan abrir na data prometida, debido a que segundo SERGAS todo vai depender da “necesidade de dispoñibilidade das devanditas camas”.
Salta ranita, salta.
Unha pasada protesta en Santiago contra o peche de camas no SERGAS
Escribe o teu comentario