"Faltan outras moitas materias primas" en Stellantis Vigo, indica unha CUT farta de que os operarios paguen o pato

A factoría de Stellantis en Vigo arrastra paróns na súa produción desde hai xa varios meses pola crise dos semiconductores. Isto non lle impediu ter beneficios millonarios a un compañía pendente de como a situación xeopolítica afectará o sector.

O sindicato CUT, o máis crítico cos ERTE propostos pola empresa -á que mesmo sentou no banco- e a decisión de suprimir quendas -o último o da fin de semana-, explica para Galiciapress as consecuencias desta crise dos semiconductores que, aínda que é a escusa da dirección, non responde só á falta de microchips: "Faltan outras moitas materias primas".

A decisión que adopte Stellantis coa súa planta en Rusia pode ter un efecto inmediato sobre a factoría de Vigo, onde parte do persoal cobrará por baixo do salario mínimo mentres se encarece a luz ou a gasolina, o que motivou manifestacións como a do mércores. 

Manifestación da CUT o mércores 9 de marzo | Foto: CUT

Pendentes dunha chamada ou unha mensaxe para saber se se traballa ou non. Así viven desde hai xa varios meses moitos operarios da factoría de Stellantis (antiga PSA Citroën) en Vigo, onde os continuos paróns lastraron a actividade dunha fábrica na que se seguen suprimindo as quendas, cun efecto inmediato sobre os salarios do persoal e sobre a economía da zona.

Nestes momentos na fábrica de Vigo vívense dúas realidades: por unha banda a dirección da empresa, que celebra os beneficios récord dunha compañía que, a pesar da crise dos semiconductores ou a crise económica derivada da pandemia, pechou 2021 cun récord de beneficios cun incremento do 179%; polo outro uns empregados acosados polas continuas parálises que golpean a planta, que provocan a suspensión dos sistemas e que, como relatan desde a Central Unitaria de Traballadores, están cada vez “máis endebedados” a medida que se encarece a vida (soben o prezo da luz, dos combustibles…) mentres parte do persoal cobrará por baixo do salario mínimo.

Desde CUT confirman que os paróns son xeneralizados e que afectan tamén as plantas de Zaragoza ou Madrid, así como a factorías de Francia. “A pesar de fabricar menos, Stellantis tivo uns ingresos meteóricos pola política de recorte de gastos”, afirma o sindicato, á vez que traduce isto nunha paga de beneficios que non superará os 2.000 euros brutos na planta viguesa, lonxe dos 4.400 de Francia ou os 14.500 dólares de paga en Estados Unidos.

“Unha situación insostible e Vigo, coa flexibilidade da que tanto fai alarde, é a que sofre as consecuencias máis virulentas”, critica, poñendo o foco á vez nos ERTE, “unha práctica común no últimos dez anos” que permite á empresa “descargar a súa responsabilidade social cando o necesitan” e que en momentos nos que precisan sobreproducir “tiran desa xente”.

“Iso é o que ocorreu a principio de ano. Sobreproducir. Seis noites de sete, traballando practicamente as 24 horas. Agora desmontan unha quenda, sen custo algún para eles, e cando o necesitan o reprogramarán sen ter en conta aos traballadores”, explican. Xa ocorreu coa quenda da fin de semana, suspendido de forma indefinida, e a continuidade dos demais quendas dependerá “da evolución da situación xeopolítica”. Os contratos temporais son os primeiros en caer mentres se recoloca aos outros contratos en diferentes quendas.

UNHA FLEXIBILIDADE ENGANOSA

A “flexibilidade” da que presume a dirección olívica é o factor que utilizan como argumento de competitividade, pero tamén a poñen na diana á hora de sufrir paus na produción por dispoñer de mecanismos como os ERTE. A continuación, CUT lamenta que non existan controis máis rigorosos por parte das administracións públicas para verificar “posibles fraudes ao solicitar un ERTE”.

“Se contas cunha maioría sindical, dáse por boa a escusa dun ERTE por forza maior, unha ferramenta que teñen ao alcance e que poden aplicar de forma áxil. Eliminar este control ten esta consecuencia: solicitar ERTEs de forma indiscriminada e que o pague o erario público, supeditándoo todo ao control sindical, que como sindicatos de clase non podemos avaliar todos os elementos”, reprocha o sindicato, que ten en conta que se trata “dunha empresa con millóns de beneficios, mentres empresas de menor entidade teñen problemas para ser viables”.

O PERTE da automoción resulta outro importante salvavidas para o sector, impulsando a fabricación de vehículos eléctricos como algúns dos que se traballan en Balaídos.

A maioría sindical dáse por feita en Stellantis Vigo, mentres a CUT foi a única que se desmarcou da eliminación da quenda de fin de semana do sistema 2. “O tempo deunos a razón”, coinciden. Con todo, desde a CUT aspiran a lograr unidade no conxunto dos sindicatos, aínda que hoxe a relación “non é boa”, como confesan.

“Están encartados aos intereses da empresa, nunca dos traballadores. Hai tempo asumiron como súas as necesidades da empresa, non dos traballadores que representan. Logo hai un sindicato maioritario que nace como nace e sostense no tempo daquela maneira. E o resto de sindicatos forman parte desa chantaxe, que poderiamos dicir”.

Protesta da CUT ante os xulgados de Vigo ao comezo dun xuízo polos ERTE | Foto: EP

A PLANTA DE RUSIA, CLAVE NO FUTURO DE VIGO

Segundo explican os sindicatos, a inestabilidade no leste de Europa pode marcar o futuro inmediato da planta de Vigo: “Hai que ver a posición que toma Stellantis coa súa planta de Rusia, algo que vai moi en contra do que están a facer os demais fabricantes. Todo terá afectación”.

Neste contexto, hai que ter en conta outros elementos, como o incremento do prezo dos carburantes, a subida do prezo da luz, a presumible folga no sector dos transportes, o freo das exportacións…factores que, xunto coa crise dos microchips, fan aínda máis incerto o devir da planta. A pesar de todo, desde CUT cren que non existe “un plan” nestes momentos para sobrepoñerse a todo isto.

“Versan todo pola falta de microchips, pero a realidade que faltan máis cousas. Falta todo tipo de materias primas. Tamén aluden ao incremento do gasto enerxético, que tamén sufrimos os obreiros nos nosos fogares. Nós temos que afrontalo, e moitos sen poder buscar outra alternativa laboral, pero eles preséntanse como vítimas”, reprende.

Pero ademais dos semiconductores, que falta? “Non o sabemos”, admiten desde a CUT. “Nunca nos comunican que falta. Faltan semiconductores, pero non sabemos que peza concreta nin que vehículo concreto vese afectado. Pero outras pezas polo ferro ou o aluminio tamén faltan, non só aquelas con soporte electrónico. Hai máis elementos que estamos a sufrir. Negan información ao comité de empresa”, admite.

“As empresas auxiliares sorpréndense, porque eles contan cunha previsión a longo prazo. Nós traballamos ao día. Parece que somos o único fabricante incapaz de ter unha trazabilidad sobre as subministracións, cando ata desde a túa casa podes saber onde está un paquete en canto pídelo ”, recriminan.

Neste aspecto xoga un papel decisivo a posta en marcha do sistema ‘Just in estafe’, o que provocou a eliminación dos almacéns e non contar cun stock que antes era o comodín en momentos de desabastecemento. Desta forma, sen ese colchón, a planta de Vigo queda suxeita a que calquera eventualidade, como pode ser o bloqueo da Canle de Suez como consecuencia do atasco provocado polo Ever Given, que condicionou a actividade da fábrica, ademais de externalizar a carga de traballo a outros países.

RESAPALDADA POLA XUSTIZA

O que non corrixiu a empresa son as súas canles de comunicación, obrigando ao persoal para vivir pendentes do teléfono e das mensaxes de Whatsapp, xa que en calquera momento pódenlles chamar para traballar ou avisalos de que se suspende un tuno. “A cousa é que nin sequera hoxe sabemos se se reactivará o traballo o luns 14 ou non. O rumor é que parece que non se reactivará nas dúas liñas, pero son capaces de analizar a futuro que necesitan eliminar a cuarta quenda, porque xa saben que van faltar compoñentes. Logo amoéstanche se che convocan á súa maneira e non te presentas a traballar”.

“Non cumpren cos prazos, non cumpren coa legalidade. Pero non o cambian porque os xulgados danllo por bo e apóiana. Xa o denunciamos varias veces, pero as administracións públicas, Inspección de Traballo, a Xustiza…todos miran para outro lado e ratifican que a empresa o pasa mal, pero obvian o mal que o pasamos os traballadores”.

Mañá haberá un novo encontro despois da última notificación da dirección para eliminar a quenda de fin de semana. “Nós demandamos ao resto de sindicatos que nos sentemos a falar non só dos problemas de Stellantis, senón dos problemas do persoal, que son os que nos inquietan, porque se o luns non arrinca a planta vai haber moita xente nunha debilidade económica importante”, afirma.

“Hai que analizar se os elementos que se negociaron ata o de agora, e que nós non compartimos, hai que modificalos ou melloralos”, indican. Do mesmo xeito, a CUT aposta por manter as mobilizacións que iniciaron esta semana “para dar a coñecer á cidadanía que as vítimas son os traballadores, non Stellantis”.