O presidente Sánchez, o PP e o “recorte” aos xornalistas

O presidente do goberno, Pedro Sánchez, compareceu este xoves ante os medios de comunicación para facer balance do curso político. Facíao cunha actitude triunfalista, ao falar de que España ten a medalla de ouro na vacinación contra o covid. Non se produciu ningunha autocrítica en nada. Resaltou que a falta de acordos co PP fai imposible a renovación do Poder Xudicial e quedou tan pancho. Non falou de que as institucións europeas déronlle un toque ao goberno para que se produza a renovación. Non hai, nin se espera que iso suceda. As posturas dos dous grandes partidos, de momento, son inamovibles. Está a primar máis as cuestións de partido por encima do interese do país. Unha situación que abre máis se cabe a brecha entre o executivo e o poder xudicial... Nunca se deu unha situación como a actual, aínda que sempre foi complicado chegar a acordos neste tema, pero como agora nunca. Este non é un tema menor, é importantísimo e xa non dá máis de si.

O balance do presidente prodúcese un día antes da Conferencia de Presidentes, na que unha vez máis, o representante catalán dará plantón aos seus compañeiros e ao mismísimo presidente Sánchez. É unha maneira de escenificar que iso das autonomías está “superado” e o diálogo con España é de “bilateralidad”, imos, de presidente a presidente. Xesto que non gustou ao resto de presidentes autonómicos, incluídos os socialistas, que ven un desprezo innecesario. Así que a reunión non se espera que sexa un paseo triunfal, aínda que só déralle cinco minutos a cada presidente nas súas intervencións.

O PP foi o primeiro partido en realizar o seu contra balance político, no que algo menos que de apocalípticas foi cualificada a xestión do goberno de Sánchez. Unha visión negra que contrasta coa do presidente do executivo. O gris é unha cor que foi descartado polas dúas partes, o que deixa de manifesto que o equilibrio dos dous partidos maioritarios é cada día máis complicado, para desgraza da cidadanía. Ambos os dous perderon a ocasión de esgrimir a moderación e o entendemento que se lle esixe tanto ao partido que goberna como ao da formación maioritaria.

Un tema preocupante- que se viu na rolda de prensa do presidente- é a limitación que se impuxo -non é de agora - ás preguntas dos xornalistas unha vez terminouse a exposición do presidente, que se toma o tempo que considera oportuno e limita as preguntas dos xornalistas. Só seis afortunados colegas puideron preguntar, o resto quedáronse de escribientes das respostas presidenciais. Iso non é bo nin para a liberdade de expresión, nin para a democracia. Un gobernante, un político, ten que enfrontarse sen medo, sen molestias ás preguntas que se lle fagan. Non facelo demostra dúas cousas: que teñen medo ou que non sabe como saír das cuestións que non lle gusta. E iso que nunha porcentaxe moi importante, non adoitan responder ao que se lle pregunta, senón que se van polos cerros de Úbeda,

Tamén, ata o de agora, os medios “periféricos” tiñan a oportunidade de intervir telemáticamente e facer preguntas, pero iso terminouse, a periferia periodísticamente non interesa, nin a pluralidade informativa tampouco. Iso é manifestamente antidemocrático. Algo terían que dicir e facer os colexios de xornalistas e as asociacións da prensa. Cada día están a poñerse máis trabas ao exercicio da profesión, iso é preocupante e non se debería permitir. Non é novo, a fazaña empezou na etapa do presidente Jordi Pujol onde instaurou a xa famosa frase “ hoxe non toca” cando lle facían algunha pregunta que non era da súa agrado. É hora de dicir “hoxe si toca”, porque a xente ten dereito a ser informada dos temas que lles son incómodos aos gobernantes e políticos e os xornalistas para preguntar o que consideren importante. Os xornalistas non debemos deixar que isto siga ocorrendo e por desgraza vai a máis, os exemplos aí están.