Pedro Sánchez no Liceo acompañado por “o coro das Ramblas”

Din que despois dun plácido domingo vén un fodido luns. Iso é o que lle espera ao presidente do goberno Pedro Sánchez, na súa terceira visita á capital catalá. O gran santuario da música, o Liceo de Barcelona, ten previsto “cantar” o reencontro: un proxecto de futuro para toda España, grazas aos indultos. Estará acompañado polo gran coro que desde a mismísima Rambla acompañaralle con grandes voces e palmas do grupo flamenco os amigos de Puigdemont, a Paluzie, e os “apreteu” de Torra.

Neste concerto non estarán presentes as dúas máximas autoridades de Catalunya: a presidenta do Parlament, Laura Borràs, e o presidente catalán Pere Aragonés, que se atopa canso e facendo os deberes da súa viaxe a Waterloo. O mesmo ocórrelles aos de consellers de JXCat, que se haxan restablecendo se da gran cantidade de consignas que recibiron do presidente na “sombra”, o fuxido Puigdemont. Isto demostra que as súas viaxes por terras belgas serviron para volver aos seus principios, se é que algunha vez abandonáronos

Manifestación en contra dos indultos @ep

Mentres miles de persoas aproveitaban o domingo para saír de casa e gozar da xornada estival, Carles Puigdemont, na rolda de prensa posterior á reunión do seu consello de goberno declaraba, sacando peito que Sánchez viuse obrigado a "facer uso case forzado duns indultos, que, de non facerse, terían que facerse igualmente pola decisión da xustiza europea". Pola súa banda, Oriol Junqueras, o da carta “amable” que tivo unha fin de semana completa,- presentación de libro incluída- aclarou que “o indulto é un "triunfo que demostra algunhas das debilidades dos aparellos do Estado" e argumentou que as súas condenas "non resistirán a confrontación" coa xustiza europea, polo que "o Estado tenta protexerse ante iso e tenta facelo revertendo algunhas das medidas abusivas que tomou en todo este período". En resposta aos que din que o indulto non axudará á independencia, ha replicado que "se equivocan".

Mentres, o presidente “apreteu”, que recibiu tamén a invitación, na súa Twitter respondeu á mesma “Non asisto nunca aos actos de propaganda do paternalismo colonial do seu goberno español”. Torra, o expresidente máis viaxeiro a Waterloo, só asiste aos cortes de autoestrada que protagonizan os CDR, onde ten unha actuación estelar o seu fillo. Por certo, estes días saíu o seu nome nunha conversación telefónica dalgúns membros dos CDR detidos en 2019, e interceptada pola Garda Civil, onde facía alusión ao fillo de Torra e destacaban o “currazo” que se deu Guillem Torra pasando información sobre o Consello de Ministros que se celebrou en Barcelona en 2018

Producíronse máis declaracións, todas elas na mesma dirección, con ton desafiante e na que manifesta a derrota do Estado polos indultos que se producirán -se non cambia a cousa- este martes. Toda unha estratexia mediática para os seus votantes que deixa en moi mal lugar os xestos do presidente Pedro Sánchez, nuns momentos nos que se está xogando as próximas eleccións. Estará a suceder algunha cousa que non se explica? Todo é posible e nada é refugable.

Para animar á xente para amargarlle o día ao presidente do goberno, a televisión “pública” dos independentistas que pagan todos os cidadáns de Catalunya, no programa Preguntas Frecuentes de Jaume Roures , o mozo e anxelical Marcel Vivet, condenado a 5 anos de prisión por pegar a un Mosso d’Esquadra -denunciado polo Govern- aproveita a ocasión para convocar á xente diante do Liceo para rebentar o acto. Facíao sen que a presentadora interviñese, nin os catro grandes xornalistas abrisen a boca, incluído o dun xornal que se di “constitucionalista”. Será pola pasta.

Por certo, TV3 dará en directo o acto? Claro que despois das manifestacións dos seus diversos xefes políticos, a decisión non se tomará esfollando a margarida, precisamente.

A pregunta que se fan algúns, con gran preocupación, é: Quen ten en conta aos cidadáns de Catalunya que son constitucionalistas? Alguén debería cantarlles tamén, ou só téñense en contan aos que esnaquizan mobiliario urbano, protestan “pacificamente”, curtas rúas e estradas, ou asolagan as cidades - incluídos edificios públicos- de lazos amarelos e pancartas?

O diálogo si e o reencontro tamén, pero en dobre dirección e teniendo en cuenta a todos, non só aos que fan máis ruído e din representar a Catalunya. Non se quen dixo que hai cousas que non cambian, e non se equivocaba en tal afirmación.