Día Europeo da Saúde Prostática

O cancro de próstata non é un problema baladí. Ser o cancro máis frecuente en homes, o segundo máis frecuente entre ambos os sexos, e a terceira causa de morte por cancro en homes, por detrás do cancro de pulmón e do colorrectal así o testemuñan. Diagnosticado en fases avanzadas da enfermidade produce unhas secuelas terribles, como son a incontinencia de ouriños e a disfunción eréctil, ademais dun gasto sanitario para as arcas públicas enorme.

Diagnostícanse no noso país preto de 21.000 casos novos ao ano, cunha incidencia axustada por poboación de 82 casos por cada 100.000 homes

O Grupo Español de Cancro de Próstata (GESCAP) no seu Rexistro Nacional infórmanos que a se diagnostican no noso país preto de 21.000 casos novos ao ano, cunha incidencia axustada por poboación de 82 casos por cada 100.000 homes. Isto débenos de dar unha imaxe da magnitude e importancia real do problema.

A pesar de décadas de estudo, pouco sabemos sobre os factores predisponentes ou promotores que induzan este cancro. E só en 1 de cada 10 casos podemos achar un compoñente xenético ou de herdanza familiar claro.

E para ensombrecer máis o panorama, o cancro de próstata non se beneficia dun programa institucional de detección do cancro, como si se benefician o cancro de mama, o de cérvix ou o colorrectal, a pesar dos innumerables estudos e intentos de realización de programas en todos os países desenvolvidos do mundo.

Pero en o Día Europeo do Cancro de Próstata, non todo pode ser escuridade e un panorama nada halagüeño. Todo o contrario. Vivimos uns momentos onde a ilusión e esperanza debe ser nosa carta de presentación. Grazas aos programas de información e concienciación cidadá, aos medios de comunicación, ao acceso á información e, sobre todo, á excelente formación dos nosos médicos de familia, a realidade que estamos a vivir é outra. As persoas preguntan e coñecen o que é o PSA, interésanse por saber que é a HBP ou hiperplasia benigna de próstata e se ten relación co cancro ou non (que afortunadamente non a ten), e mesmo a muller, afeita xa aos programas de prevención, preocúpanse porque as súas parellas, irmáns ou pais acudan ao urólogo a revisarse.

E esa preocupación e interese, que os urólogos denominamos “escrining” oportunista, fai que cada vez detectemos a enfermidade máis precozmente. De feito, a incidencia ou número de casos detectados está a aumentar no noso país. Parello a isto, está a descender a mortalidade. Actualmente máis do 66% dos casos detectados de novo en España son cancros que, denominados de baixo ou intermedio risco, e só o 4% son detectados en fases evolucionadas ou metastásicos. Detectalo de forma precoz supuxo que conseguísemos nas nosas medio taxas de curación superiores ao 90%, en moitas ocasións só con cirurxía, e sen necesidade a maiores de tratamentos agresivos como a quimioterapia. Pero tamén evolucionaron os tratamentos para os tumores evolucionados ou metastásicos, e os novos medicamentos orais están a supoñer un reto e sobre todo unha nova esperanza real para aqueles pacientes con cancros diseminados. E as terribles secuelas como a incontinencia de ouriños ou a disfunción eréctil, tamén co tratamento precoz, diminuíron drasticamente, cunha conservación da continencia de máis do 90% e da función eréctil do 82% cando a cirurxía radical realízase de maneira precoz e en mans expertas.

A sexualidade non é egoísta, é cousa de dúas, é agarimo, é sentimento, é compartir… por iso a concienciación sobre o cancro de próstata non é só cousa de homes, é tamén da parella

Por iso, como mensaxe final que lle podemos transmitir os profesionais á cidadanía, diríalles que cóidense, teñan uns hábitos de vida saudable e eviten as graxas saturadas en exceso, que si parecen ter relación con este cancro, e consulten ao urólogo, de maneira precoz, como consulta de saúde e non de enfermidade, en especial aquelas persoas con familiares directos que sufrisen cancro de próstata a temperá idade. E lembren, a sexualidade non é egoísta, é cousa de dúas, é agarimo, é sentimento, é compartir… por iso a concienciación sobre o cancro de próstata non é só cousa de homes, é tamén da parella.

O doutor Pereira no seu posto de traballo cunha ecografía