Este xoves, en rolda de prensa solemne, Armand Calderón, secretario de medidas penais e alternativas anunciaba que as xuntas de tratamento das tres prisións catalás, onde se atopan os políticos presos decidiran por “unanimidade” propoñer o terceiro grao para os políticos do procés. Que a medida responde a unha decisión de carácter técnico e que a Generalitat ten que ratificar nun período de dous meses.

Carles puigdemont 19092018

Calderón en toda a súa intervención ha tentando manter a postura do tema técnico na decisión. Que se cumpre o regulamento dos presos como en calquera outro caso. A ninguén se lle escapa a celeridade que se deu en todo o proceso unha vez a sentenza foi firme.

Ás almas caritativas que adoutrinaron no seu día co lema “a sentenza de 100 anos de prisión” habería que preguntarlles que teñen que dicir agora despois do balbordo que levantaron e os efectos que tiveron que aguantar o resto da cidadanía, a maioría. Como se pode comprobar - a espera do que digan a fiscalía- os feitos están a ser ben distintos.

Cando aínda non se cumpriron os tres anos de prisión, entre a prisión preventiva e o cumprimento da condena en firme, en menos de dous meses os políticos van ter o terceiro grao ou o que é o mesmo a semilibertad: poderán saír de luns a venres á rúa e só volverán durmir á prisión pola noite e a fin de semana quedan en casa. A aplicación do terceiro grao é para todos eles, independentemente dos anos da condena.

A cantos anos foron condenados os políticos?: Junqueras a 13 anos. Romeva, Turull e Bassas a 12 anos. Forcadell a 11 anos. E Sánchez e Cuixart a 9 anos de prisión. Xa no seu día falábase de que os primeiros en beneficiarse serían os Jordis. O último, Junqueras que podería obter o terceiro grao grao dentro de 14 meses.

Así podería ir enumerando como se contemplaba fai menos dun ano o que podía ocorrer para obter a liberdade condicionada que a Junqueras seríalle outorgada no 2026 e aos Jordi, que serían os primeiros no 2023.

Tamén poderiamos pontificar sobre as persoas que conforman a xunta tan “unánime”, cuxas competencias ten a Generalitat neste tema. No lado oposto, a Fiscalía de Catalunya e o Tribunal. Que compoñen o circuíto “legal” ou iso din.

O quid da cuestión é que nada é o que parece e como di un refrán popular “a quen boa árbore arrímase, boa sombra acubíllalle” e a xustiza política e a outra xustiza depende para quen non é tan xusta, dígase o que se diga. Pregúntome en voz alta o que pensarán miles de familias sobre esta decisión, de privilexios "legais" e de circuítos unánimes cando os cen anos de prisión non chegaron aos tres anos.

Non é que esteamos en contra de que saian á rúa os políticos do procés, o que queremos é que se aplique a mesma medicina “legal” ao resto de presos, ou é que quizais hai presos con pedigrí e presos de segunda?. A lei, as normas, e os dereitos débense aplicar a todos por igual. Non facelo, nin é ético, nin igualitario, nin moito menos xusto.

Está claro que a política xogou e seguirá xogando un papel fundamente neste proceso. Quizais as eleccións que están ao virar a esquina de Puigdemont precipitasen a decisión, para que algúns non enarboren -que o farán- a bandeira do victimismo e encima saian beneficiados nas urnas.

Puigdemont anunciou o mesmo día que se coñecía a noticia do terceiro grao para os políticos presos que o próximo día 25 ía presentar o seu novo partido político

Casualmente, Puigdemont anunciou o mesmo día que se coñecía a noticia do terceiro grao para os políticos presos que o próximo día 25 ía presentar o seu novo partido político que se presentará ás eleccións -que encabezará a lista o mesmo a lista - para salvar a Catalunya e levala á independencia. Un xesto máis dos salvadores da patria, tan arraigado tamén en Catalunya.

O independentismo está dividido e agora do que se trata é de tirarse os tratos á cabeza entre os propios partidos nados da CDC que tan bo provechó saco nos seus mellores tempos e de paso, como o que non quere a cousa, abalanzarse sobre ERC para que non se faga coa presidencia da Generalitat de Catalunya. Tal lio se montou, como senón houbese temas que requiran ser priorizados.