“Alcoa San Cibrao seguirá funcionado como cando era pública e super rendible", afirma o presidente do comité de empresa
Un salto atrás de medio século. Así resume o comité de empresa da planta de San Cibrao a delicada situación de Alcoa, que ameaza non só ao Concello de Cervo, senón a toda unha provincia. O peche da planta supoñería un golpe mortal á economía de Lugo, tal e como destaca José Antonio Zan, presidente do comité de empresa da planta lucense que conversou esta mañá con Galiciapress.
Un salto atrás de medio século. Así resume o comité de empresa da planta de San Cibrao a delicada situación de Alcoa, que ameaza non só ao Concello de Cervo, senón a toda unha provincia. O peche da planta supoñería un golpe mortal á economía de Lugo, tal e como destaca José Antonio Zan, presidente do comité de empresa da planta lucense que conversou esta mañá con Galiciapress.
Desde o comité de empresa recalcan que aínda hai esperanzas para Alcoa San Cibrao e que nestes momentos é “primordial” a intervención da planta por parte das administracións públicas, ás que pide “responsabilidade” para salvar os máis de 500 postos de emprego que hoxe penden dun fío. “Esta é unha industria fundamental que non se debería ter en mans privadas”.
José Antonio Zan durante as protestas desta fin de semana
Desde o comité de empresa agárranse á experiencia dunha planta “que leva funcionando 40 anos”. “Ten unha viabilidade incrible”, recalca Zan. Esa viabilidade e a defensa dos empregos é o que levou onte a miles de persoas ás rúas de Cervo para reclamar a intervención temporal da compañía, chegando a paralizar un tramo da A-8 cos seus piquetes. Hoxe mesmo o comité de empresa avaliará as accións para tomar nos próximos días.
Con todo, para poder poñer a proba esa viabilidade, a reclamación do presidente do comité de empresa ao Goberno central e á ministra Reyes Maroto é a creación dun “marco regulador enerxético competitivo” que permita ás factorías españolas medirse man a man contra outros países europeos.
A esixencia inmediata que lanzan os afectados é a “intervención da empresa” e que esta intervención veña acompañado do nomeamento de “un xestor independente”. O propio comité de empresa lánzase a propoñer nomes para ese labor, como José Ramón Camiño, “alguén contrastado no sector do aluminio a nivel mundial”, ou Manuel Ruano, “que se encargou de adquirir as plantas de Amorebieta e Alacante e facer que fosen viables”.
A intervención, en todo caso, estaría amparada por a Unión Europea, que permite este movemento. Con todo, Zan non supedita a supervivencia da planta exclusivamente a Alcoa. “Dános igual a empresa que nos dirixa”, recoñece o presidente do comité de empresa. Nese sentido, e para evitar que en San Cibrao repítase o ocorrido coas antigas factorías de Alcoa en Avilés e A Coruña, Zan subliña a importancia de “entrar no accionariado” da empresa para poder formar parte da toma de decisións nunha futura venda “a un grupo industrial solvente”. “Non estamos na mesma situación que A Coruña e Avilés”, indica.
TODA LUGO PENDENTE DE ALCOA
“Esta é unha industria fundamental que non se debería ter en mans privadas. Foi a primeira en declararse como esencial cando se aplicou o estado de alarma por servir a sectores como o da alimentación e o farmacéutico”, argumenta Zan. Na mesma liña, fai fincapé na dependencia existente por esta industria non só na Mariña, senón en todo Lugo.
“O 33% do PIB de Lugo é esta fábrica. Condena a toda a provincia de Lugo a volver a 1970. Sería unha autentica burrada industrial que o Goberno non pode permitir”, defende Zan. Nese sentido subliña o papel da industria do aluminio como un “ben nacional”. “Producimos o 25% do aluminio que se produce en España e non podemos quedarnos sen el”.
Doutra banda, pon o foco en que o mantemento do emprego supón á súa vez un impacto na economía “que se reverte en ingresos na Seguridade Social e nos impostos estatais para ter servizos públicos de primeira orde”. Por isto, piden ás administracións públicas “responsabilidade” para que “apoien a solicitude do comité de empresa”.
A ALÚMINA EN PERIGO?
Os 534 despedimentos programados por Alcoa significarían un golpe case mortal á produción de aluminio da planta, que ata o de agora contaba con 633 persoas. Con todo, en San Cibrao hai 510 empregados dedicados á produción de alúmina, que “non se verá afectada por este período informal de consultas”, segundo a empresa. O comité de empresa non ten unha perspectiva moi alentadora para a produción de alúmina se Alcoa leva a cabo os seus plans. “Está clara a intención da empresa”, lamenta Zan, que daría unha vida duns dous anos á alúmina baixo o mando de Alcoa.
“Pero non vai pasar. Non van facer ningunha das dúas accións porque imos loitar e esta empresa seguirá funcionando igual que funcionou ata o de agora e como funcionou cando antes de Alcoa esta era unha empresa pública super rendible”, expón Zan, á vez que critica que desde o seu desembarco en San Cibrao Alcoa non fixo máis que “capitalizar os beneficios” e non investir na planta.
UN PECHE NADA BARATO
O peche da planta supoñería, ademais, un serio mazazo para as contas da empresa estadounidense. Algunhas informacións cifran en 38 millóns de euros o diñeiro que tería que devolver Alcoa só de axudas. Preguntado por este dato, Zan admite que aínda que o comité solicitou ese mesmo dato desde a empresa non o facilitaron. Con todo, si mostra os seus receos á marxe de manobra de Alcoa para poder realizar ese desembolso. “Non vexo tan claro que poidan devolvelo”, afirma Zan, que pon en dúbida o músculo económico de Alcoa a día de hoxe.
A pesar disto, o comité de empresa si pide “recuperar os fondos da Unión Europea e non perder un duro dos consumidores” e pide non entrar a valorar os desembolsos que tería que realizar Alcoa porque “ese non é o tema”. “O tema é que non se peche a fábrica”, conclúe Zan.
Escribe o teu comentario