Sen medo non hai coraxe para o cambio

Isabel Esteban Martínez
Presidenta executiva de Solidariedade Interxeracional

Ana Isabel Esteban Martínez, é fundadora e presidenta executiva de Solidariedade Interxeracional, xerontóloga e traballadora social. É unha muller orgullosa de ser rural,  onde desenvolve a ONG as intervencións presenciais principais, á vez que as combinamos con traballo a distancia, para facilitar a toda la poboación  servizos sociais en  todos os territorios.

Pasou un Século desde a última pandemia global cualificada como a máis devastadora da historia, a mal chamada gripe española de 1918-1920 que posiblemente xurdiu en marzo, en Fort Riley –EE.UU. España deu a coñecer o problema e quedou co nome, mentres outros países de Europa e América, e a pesar de sufrila, miraron a outro lado para seguir batallando na primeira guerra mundial que finalizou en novembro do 1918.  Unha gran parte dos habitantes do planeta que sumaban 1.650 millóns, contaxiáronse e morreron entre 40 e 100 millóns de persoas. Principalmente mozos e tamén do resto de idades.


Ante o medo á enfermidade e a morte, as xentes concentrábanse ao redor dos centros relixiosos para rezar ao seu deus. Alí  influenciábanos para que cresen que era un castigo divino, porque cometían pecados. E o que se producía era o contaxio por proximidade, porque aquel virus é da familia do que agora nos veu a visitar  de novo, en marzo de 2020, sen convidalo sequera.


Nestes 100 anos o mundo cambiou -a auga potable, a hixiene, a alimentación, a sanidade, a tecnoloxía, a ciencia, a economía, a educación- e  en pouco parécese ao que agora temos unha parte dos 7.700 millóns de habitantes, dos cales contan con máis de 65 anos 700 millóns, cifra nunca antes coñecida.


Ata que non mandaron parar e obrigáronnos a quedamos na casa para salvar a vida dos nosos e a propia, viviamos coma se non houbese un mañá, sen tempo para o importante, sempre correndo, sen poder chegar á meta porque esta seguía afastándose.



Ata que non mandaron parar e obrigáronnos a quedamos na casa para salvar a vida dos nosos e a propia, viviamos coma se non houbese un mañá, sen tempo para o importante, sempre correndo, sen poder chegar á meta porque esta seguía afastándose. O consumismo dos países ricos, a globalización sen normas que acrecentan as desigualdades, a fame, os desprazados, a contaminación, a España baleirada, a desertificación, o cambio climático…. O coronavirus COVID-19 cambiouno todo. Tanto China, onde se iniciou a pandemia, como Europa, hoxe moi afectada, mandaron parar. Parar os países, parar a súa economía ata ver como vencer ao virus que prevén poida matar a un 3% da poboación mundial senón fixésese nada por conter o contaxio, ata que se logre a vacina.


Levamos poucos días de peche obrigado e xa nos damos conta que o sistema económico fai augas, que volverá a crise económica, o desemprego, as dificultades, a ruína para demasiada xente. Outros nin sequera poderán contalo. Pero estamos a aprender con este virus o que é o distanciamento social, a soidade, os coidados, o valor do medio rural despensa e protector, a distancia de dous metros, o teletraballo, a información en redes, as reunións telemáticas e a solidariedade entre xeracións, xa que nesta ocasión, son máis os maiores que sofren a súa maior letalidade, fronte a outras idades.

Criámosnos deuses e só somos homo sapiens que se seguen contaxian doutros animais, como ocorreu na nosa historia.  Agora temos o coñecemento e a tecnoloxía que podería evitalo, pero sorprendeunos mirándonos o embigo. E eu pregúntome "Que fariamos senón non tivésemos un teléfono intelixente nas mans?".


Dos nosos medos nacen as nosas coraxes, e nas nosas dúbidas viven as nosas certezas. Os soños anuncian outra realidade posible… di  Eduardo Galeano. 


Os supermercados de Andorra tes estantes baleiros este domingo polo aumento das vendas producido polo medo ao peche da fronteira a raíz do coronavirus





Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE