"A muller será realmente igual ao home o día que se designe unha muller incompetente para un posto importante", dicía a escritora francesa Françoise Giraud. Con esta afirmación, pode interpretarse que esa igualdade chegou xa á muller, se temos en conta que Irene Montero, ministra de Igualdade do Goberno de España, ocupou un posto importante, a pesar da súa incompetencia para o mesmo.

A ministra de Igualdade, Irene Montero, durante a inauguración da exposición 'O voto das mulleres'

A loita pola igualdade de dereitos entre homes e mulleres non é un invento de Irene Montero, que se apropiou do movemento feminista, coma se antes e despois dela, só houbese terra queimada. Que Montero sexa ministra por ser a muller do líder do partido que di defender aos traballadores e os dereitos da muller, non é precisamente un exemplo para as mulleres, ademais de non ser ético, e di ben pouco dela. Acceder a un posto de responsabilidade institucional debería ter en conta a súa preparación, coñecementos e experiencia. Estas son as calidades das que carece a ministra inventora do feminismo de todos os tempos.

Tampouco di moito ao seu favor que sexa o macho alfa, Pablo Iglesias, o seu compañeiro na vida privada, o mandamás de Unidas Podemos, quen salga no seu defensa. Non é cousa dunha boa feminista.

Tampouco Montero é exemplo de solidariedade feminista cando, exercendo o seu cargo, leva á súa filla ao seu lugar de traballo aproveitándose dos privilexios de ser ministra; o resto das mulleres, nais como ela, deben deixar aos seus fillos nas garderías ou ao coidado dos seus avós. Que clase de feminismo é ese? O da caste ao que sucumbiu porque o diñeiro, o chofer e outros privilexios amansan aos populistas, que, como os curas, predican unha cousa e fan a contraria.

Apropiarse do feminismo en pleno século XXI cando foron tantas e tantas mulleres as que, aínda loitando pola igualdade, nunca se colocaron a etiqueta da exclusividade, é un fraco favor que se fai á loita das mulleres. O feminismo non é de ninguén, é de todos, non é uniforme, senón variado, e ninguén pode colgarse o cartel da súa propiedade para acaparar o voto deste sector que é tan importante nunhas eleccións.

Moitas foron as mulleres ao longo da historia que dunha maneira ou outra non se resignaron ao seu destino de desigualdade cos homes. Dicir que o feminismo é un fenómeno recente é unha basta mentira, un descoñecemento total, unha manipulación interesada. Ao longo da historia da humanidade, sempre, en calquera parte do mundo viviron mulleres que loitaron para que ao seu xénero recoñézanselle os seus dereitos.

Cada século, cada época, tivo a mulleres valentes que sen medo a perder as súas vidas loitaron para avanzar na igualdade.

Aínda que son tantas e tantas as mulleres significativas na súa loita pola igualdade, vou falar de algunhas, como Aspasia de Mileto, no século V antes de nosa era. Era unha muller intelixente, valiosa e valente que foi capaz de introducirse na clase política e intelectual do seu tempo e converteuse nun referente para algúns dos homes máis influentes, como Sócrates ou Pericles, que foi a súa parella.

Que dicir de Cleopatra, a raíña de Exipto, unha erudita, científica, filósofa, guerreira e políglota que falaba nove idiomas. Foi a esposa dos dous homes máis poderosos da súa época, e algúns estudosos considérana unha das primeiras feministas.

"A muller non pode continuar sendo unha masa inerte á beira da actividade social masculina, senón que aspira a compartir co home obrigacións ao mesmo tempo que dereitos; nunha palabra, quere tornarse a criatura consciente e digna chamada a colaborar e preparar un porvir ditoso", escribía Carmen de Burgos, a primeira xornalista española que traballou nunha redacción e a primeira correspondente de guerra deste país, ademais dunha activista fervente dos dereitos da muller.

No ano 1948, a feminista Marcela Lagarde chegou a dicir que, se o estado tivese perspectiva de xénero, se fose máis democrático, non habería tolerancia social á violencia cara ás mulleres e, por tanto, o feminicidio, o gran lastre que por desgraza non diminuíu, senón que segue aumentando.

O feminismo actual, como di Gloria Steinem, "consiste en repartirse o pastel, entre sexos, senón é facer un novo".

Por iso, este 8 de Marzo, Día Internacional da Muller, as diferenzas entre os partidos e os distintos colectivos feministas deben deixarse aparcados para saír á rúa e reclamar todas/os xuntos avanzar máis rápido para conseguir a igualdade de dereitos, que as obrigacións xa as teñen.

Artigo publicado inicialmente en catalunyapress.es