Que EEUU está nos medios de comunicación cada día é algo habitual, máis aínda desde a chegada de Trump á Casa Branca e as súas máis que polémicas decisións, que non deixan a ninguén indiferente. Xa a súa cara é desagradable, prepotente e as súas políticas máis que discutibles.

Este mércores o Senado estadounidense, -como era de esperar e pola súa maioría na Cámara- rexeitaba a proposta do Senado de destituír ao presidente, ao que se lle acusaba de abuso de poder e obstrución ao Congreso polos seus tretas con Ucraína, que lle beneficiaron nos resultados electorais. A batalla ata chegar a este punto final foi dura, con enfrontamentos directos entre a presidenta da Cámara Baixa de EEUU, a demócrata Nancy Pelosi, e o propio presidente. Pelosi plantoulle cara durante todo este proceso e non se deixou amedrentar por Trump, quen non dubidou en insultala: o máis utilizado foi a de “a tola Nancy".

É evidente que EEUU está a soportar unha crise política de gran magnitude debido ás máis que evidentes discrepancias entre republicanos e demócratas, que quedaron en evidencia no transcurso do terceiro discurso sobre o Estado da Unión do presidente Trump, onde presumiu de éxitos en todos os ámbitos, como non podía ser doutra maneira, menudo é este louro de bote que se cualifica a si mesmo de triunfador!

O broche final do acto “institucional” foi protagonizado, en primeiro lugar, polo propio Trump, quen subiu á tribuna da Cámara, entregoulle o seu discurso a Pelosi, esta levantouse para recollelo e estreitarlle a man nun xesto de boa educación e cortesía institucional, pero Trump retirou a man, deixando en evidencia á súa interlocutora. A mala educación forma parte do ADN do novo rico metido a político desastroso.

Pelosi rompe o discurso de Trump

A presidenta da Cámara Baixa de EEUU, visiblemente molesta, non dubido en esnaquizar unha copia do discurso, que cualificou con estas palabras: “Era o máis cortés que podía facer despois dese discurso tan sucio”.

Gocei vendo que Pelosi, non lle ten medo a Trump, senón que é capaz de escenificar que un “machito” metido a presidente non pode facer o que lle vinga en gana utilizando un despotismo impropio da época e abusando do seu cargo.

Tamén se debe resaltar a actitude do senador Mitt Romney, de Utah, que rompeu a disciplina do seu partido, é dicir a do Trump, ao que considerou “culpable de abuso de poder” , un actitude ética e acorde cos seus principios. Trump está encantado co seu compañeiro de filas e xa o colocou na lista negra.