Lito, o creador de Orquéstraa Panorama, inocente dun xuízo, pendente doutros dous
'Lito', conocido como 'o rei das orquestras', é inocente de dous delitos contra Facenda, ratifica a Audiencia Provincial, pero ten outras dúas causas pendentes coa Xustiza
O seu avogado confía en anulalas cos defectos de forma que xa tombaron o presente proceso
A Sección número dous da Audiencia Provincial de Pontevedra ratificou o fallo absolutorio para o maior empresario de espectáculos de orquestras de Galicia, Ángel Martínez Pérez --máis coñecido como 'Lito'--, e outras dúas persoas acusadas --Manuel Álvaro V.M. e Miguel Ángel G.S.--, de dous delitos contra a Facenda Pública.
O Xulgado do Penal número 1 de Pontevedra absolvéraos xa en febreiro de 2018 --nun fallo con data do 21--, ao quedar anulados os rexistros practicados por funcionarios da Axencia Tributaria, e agora a Audiencia Provincial, segundo recolle a sentenza do 5 de febreiro de 2019 e á que tivo acceso Europa Press, ratifica esta sentenza, ao desestimar os recursos presentados por Fiscalía e a Avogacía do Estado.
OS REXISTROS NON SE FIXERON BEN
A sentenza do Xulgado do Penal número uno sinalou que durante os cinco días nos que estaban autorizada a Administración pública a entrar e rexistrar os dous domicilios das sete persoas xurídicas, entre eles a sede de 'Espectáculos Lito' en Caldas de Reis (Pontevedra), os funcionarios "deberon ser máis cautos á hora de identificar, clasificar, recoller e discriminar a documentación para intervir".
"Ou non adoptaron, ou polo menos non consta na causa, que adoptasen ningún tipo de medidas que permita decidir se os arquivos informáticos, a contabilidade analítica, as follas de cálculo, os rexistros de caixa extracontable, as bases de datos das festas, as follas de excel con información adicional, a documentación administrativa recollida en faxes enviados e recibidos e en documentos escaneados ...) son os mesmos que se utilizaron para elaborar o chamado informe de delito", apunta o fallo do Xulgado do Penal.
É máis, a sentenza apunta que "non consta como se recolleron nin como se conservaron para garantir a súa integridade e evitar calquera tipo de alteración ou manipulación". A feixes, engade que "deberon detectar que parte da (documentación) que recollían non pertencía ás entidades investigadas, senón a tres persoas físicas".
Concretamente, el rexistro estaba limitado a unha serie de sociedades: Representacións Lito SL, Producións Artísticas Lito SL, Soner Son e Iluminación, Escenarent, Esmuli, Centro Deportivo A Condesa. Ademais, unicamente a investigación estaba vinculada a uns impostos, IVE e sociedades dos anos 2009 a 2012.
RATIFICACIÓN DA AUDIENCIA
Pois ben, a Audiencia sinala que aínda que se podería admitir no ámbito administrativo "a validez e eficacia dos achados casuais" para motivar un novo procedemento de inspección, "non todo vale", posto que a práctica do rexistro "debe realizarse en forma idónea e proporcionada, excluíndose requisas xerais e indiscriminadas daquilo que sexa manifestamente alleo á investigación".
Ademais, sostén que as partes que recorreron "non achegan argumento algún" acerca de que os datos contidos nos documentos intervidos e referidos aos acusados, de forma directa ou indirecta, "descubrisen feitos susceptibles de cualificarse como infracción tributaria grave".
Así as cousas, a Audiencia Provincial coincide co xulgado do penal en que "os funcionarios da Axencia Tributaria deberían dar conta do rexistro ao xulgado que o autorizaba, non como unha formalidade legal, senón como unha garantía constitucional", co fin de que ese xulgado "ponderase a proporcionalidade na inxerencia" coa intervención do material que afecta a terceiros.
Por outra banda, a Audiencia Provincial considera que se "infrinxiron as garantías mínimas legais" e, entende, "constitucionais" nos rexistros. A falta de levantamento dunha acta relacionando a documentación intervida xunto coa falta de comunicación do resultado do rexistro á autoridade xudicial "supera o marco da infracción da legalidade ordinaria, para conformar unha quebra substancial no control da fonte de proba que, de ser admitida, vulneraría o dereito a un proceso con todas as garantías".
DELITOS E XUÍZO EN DECEMBRO 2017
Fiscalía pedía, para cada un dos acusados, dous anos e tres meses de prisión por cada un dos delitos tributarios dos anos 2011 e 2012 da Orquestra Filadelfia e unha multa de 280.000 e 310.000 euros polos delitos tributarios dos anos 2011 e 2012 respectivamente, o que facía un total de 590.000 euros.
En concepto de responsabilidade civil, solicitaba que os acusados de forma conxunta e solidaria deberían abonar á Facenda Pública estatal a cantidade de 284.314,50 euros, máis os intereses legais.
O xuízo tivo lugar entre o 19 e o 21 de decembro de 2017. Durante a súa celebración pasaron varias testemuñas que, nas súas declaracións, segundo figura na sentenza do xulgado do penal número 1 de Pontevedra, indicaron na súa maioría que cobraban en efectivo, nalgunhas ocasións acompañado de nómina e na propia sede de Representacións Lito en Caldas.
Nesa primeira sentenza, o xuíz apunta que, da vista oral "despréndese a existencia dunha clara relación entre os tres acusados e a orquestra Filadelfia". "Non en balde aparecen os tres como titulares ao 33% da denominación 'Orquestra Filadelfia' e así consta na oficina de patentes", agrega.
De feito, chama a atención sobre que a oficina de Caldas "é máis que unha intermediaria entre as orquestras e as comisións de festas", debido a que "non deixa de resultar estraño que a inmensa maioría dos músicos e técnicos relacionados coa orquestra Filadelfia viñesen cobrando o seu soldo todos os meses na chamada oficina de representación", ou que mesmo o soldo recibido en efectivo "fose acompañado dunha nómina na que aparecía o nome de 'Espectáculos Lito'".
CONSECUENCIAS DA SENTENZA PARA OUTRAS DÚAS CAUSAS
Tras este fallo, sobre o que cabe recurso de casación ante o Tribunal Supremo, o avogado de 'Lito', Carlos Seoane (CCS Avogados), destacou, en declaracións a Europa Press, que fixo fincapé en que a sentenza deixa "moi clara" que os rexistros foron "inconstitucionais" e que todo o que se "adquiriu" neles "non se pode usar como proba".
Anxo Martínez Pérez ten aínda dous xuízos pendentes, un sobre a declaración de IRPF e IVE --entre os anos 2009 e 2013-- e sobre a sociedade de representación --entre 2009 e 2010--.
En ambos os casos, a defensa do empresario das orquestras invocará a sentenza e o fallo da audiencia nas cuestións previas, debido a que sostén que están "viciados" por estes mesmos rexistros --do que partiron o resto de pezas xudiciais--. Así, espera un "efecto dominou" e que decaian o resto de procedementos, que afectan a axentes e representantes artísticos.
Escribe o teu comentario