Despois de días de folga dos taxistas cataláns que coparon durante días a Gran Via de Barcelona mentres os condutores dos VTC facían o propio noutras das arterias de Barcelona, a Diagonal simbolizou tamén as súas protestas pola loita do control deste servizo público. No medio desta guerra, os cidadáns son os que sufriron os efectos das accións dos seus protagonistas cunha paciencia infinita, non exenta de impotencia, ante a pasividade do consistorio barcelonés, que mirou para outro lado coma se o tema non fóra do seu incumbencia. É a nova lei da selva "urbana", onde calquera colectivo aprópiase das rúas sen que ninguén garanta os dereitos de uso dos demais.
Este martes, o conseller do Territorio explicaba aos medios de comunicación que, finalmente, como se esperaba, o Govern aprobou o decreto lei que obriga aos VTC a precontratar os seus servizos cunha antelación de 15 minutos, e non poderán recoller nas rúas aos seus clientes, senón que deberán estar estacionados en aparcadoiros ou outras zonas ata a realización do servizo.
Nun principio pode parecer razoable. Quince minutos non é nada. Pero como di o refrán “feita a lei, feita a trampa”. A Generalitat queda ben coas empresas VTC, e pasa a pataca quente, vestida de autoridade, aos concellos e ao Área Metropolitana de Barcelona (AMB) a capacidade legal de modificar o tempo de espera ata chegar á hora. A alcaldesa Colau, tamén presidenta do AMB, xa mostrou a súa predisposición para ampliar o tempo de esperar a unha hora nos 36 municipios que o integra. Colau atópase en plena campaña electoral, no sector do taxi traballan unhas 67.089 persoas, mentres que nos VTC o número é de 5.890. Unha diferenza substancial. A alcaldesa ponse de parte da maioría. Unha posición interesada. Pero os efectos que pode ter esta decisión, non os calculou. Non son só os máis de cinco mil traballadores que se poden ir engrosar as listas do paro, senón o cabreo monumental dos cidadáns cos taxistas. Esta folga xerou máis rexeitamento que apoios. Os actos violentos, a falta de servizos mínimos, os cortes de rúa e as actitudes desafiantes encheron o vaso da paciencia de case todos. A cidadanía quere máis ofertas, menos monopolios que levan a crearse mafias,non queren licenzas que pasan de pais a fillos dun servizo que é público.
Iso tarda como mínimo un ano e o investimento duns cuantos millóns de euros. Chegarase a realizar? Algúns teñen serias dúbidas de que iso suceda, e máis tendo en conta a situación política e económica que hai.
A Generalitat fixo o seu papel da mellor maneira posible, polo menos así o vendeu, agora falta ver como o van a solucionar o AMB e outras cidades de Catalunya. É unha situación complica que require tempo e solucións factibles Haberá que esperar, aínda que as eleccións poden deixar o tema na o aire, e a pesar dos posicionamentos públicos de quen non foi capaz de tomar decisións. Gobernar consiste en facer aquilo que non che gusta ou co que non se está de acordo, adoita dicirse.
Escribe o teu comentario