​Os partidos póñense de acordo para controlar a CCMA

Os partidos políticos cataláns volvérono a facer. Puxéronse de acordo Junts per Catalunya, ERC e Cidadáns-xa é difícil- para repartirse os cargos da Corporación Catalá de Medios Audiovisuais. Sendo xenerosos, os naranjitos, ceden unha cadeira ao PSC, que está encantado co agasallo.

O malo do tema non é que se poñan de acordo, que está ben, senón que elixan a xornalistas de partido co fin de sempre: controlar e repartirse a presenza nos medios públicos, mentres os cidadáns que pagan os seus impostos teñen que tragarse a decisión sen dereito a protestar. Toda unha elección 'dedocrática' tan de moda e que a cidadanía detesta. Velaquí os nomes que elixiron para ocupar esas cadeiras. Xornalistas de partidos aos que hai que premiar pola súa dedicación á causa que representan cada un deles. Esta decisión é unha burla á profesión, aos cidadáns e á liberdade de información. Ata o Colexio de Xornalistas mostrou a súa desconformidade coa medida.

Os nomes propostos por Junts per Catalunya son: Miquel Calçada, estreitamente vinculado a esta formación política. Conta con emisoras de radio que no seu día lles foron concedidas polo partido de Pujol. Goza de subvencións e publicidade da Generalitat de Catalunya. Hai que premialo polo seu esforzo á causa. Silvia Cóppulo, na actualidade en Catalunya Radio, despois do seu paso por COM Radio, na etapa socialista. Conta tamén cunha empresa de Comunicación que traballou para a Generalitat, nas consellerias dos exconvergentes.

ERC propuxo a Saül Gordillo como presidente. Non fai falta explicar as súas vinculacións políticas cos republicanos e a súa aposta polo independentismo. Rosa Romà, menos coñecida pero tamén ten os seus lazos políticos.

Os socialistas presentaron a Xavier Marcé, vicepresidente do Grupo Focus e vinculado ao PSC.

O caso máis rechamante é a proposta de Cidadáns, que recaeu en Eladio Jareño, actual director de TVE, posto no cargo polo PP. Ten moito mérito a capacidade de convicción deste xornalista. Traballou co PP, despois engatusó aos socialistas que era deles. Volveu co PP como axudante maior de Alicia Sánchez Camacho e botoulle unha man no caso da Camarga. Aí queimouse de xeito abondo e, como recompensa, pediu a dirección de TVE en Catalunya, onde fixo un bo traballo aos populares que lle serviu de trampolín para irse aos madriles, onde foi nomeado director de TVE, cargo que conservou nesta etapa de goberno socialista. Pero non estaba cómodo, pouca presenza mediática e menos mando. Aguantou na tele ata convencer a Rivera de que podía serlle útil en Catalunya. Jareño é un bo vendedor, ten mérito, convence a partidos tan diferentes de que pode defender as súas propostas ideolóxicas. As súas formas pausadas e a súa suavidade de trato fan del, entre outras cousas, que sexa un produto que convencee. Di un refrán popular que "Líbreme Deus das augas mansas que das malas líbrome eu".

Unha vez máis, os partidos pasáronse polo forro iso de elixir a profesionais de recoñecido prestixio e sen vinculación a partidos políticos. Fraco favor está a facer á cidadanía e a eles mesmos. A credibilidade volve estar en dúbida.

Os partidos póñense de acordo para controlar a CCMA publicouse inicialmente en catalunyapress.es