​Torra, Iceta, a mesa de "diálogo" e o acordo que nunca chegará

Carmen P. Flores

President quim torra ep


Non fai falta ser pitonisa para adiviñar que a primeira reunión da mesa para o diálogo convocada por Quim Torra e acollida con gran entusiasmo polo líder socialista Miquel Iceta ía ser un fracaso. Non polas ausencias, que tamén, de Cidadáns, PP e a CUP, senón porque a priori xa había un cartel que dicía "benvidos ao país dunha soa elección", o cal xa dá pistas do que podía suceder. Non é diálogo o que pretende Torra, é monólogo e imposición das súas ideas. Por iso, ao termo do conclave do Palau, Iceta non saíu demasiado contento do que alí se falou.


Dicía Adolfo Suárez que "o diálogo é, sen dúbida, o instrumento válido para todo acordo pero nel hai unha regra de ouro que non se pode conculcar: non se debe pedir nin se pode ofrecer o que non se pode entregar porque, nesa entrega, xógase a propia existencia dos interlocutores." Deste tema sabía bastante o expresidente centrista que foi capaz de aglutinar a partidos con ideoloxías opostas co fin de facer unha transición política pacífica en España. Isto foi posible grazas ao diálogo, a predisposición dos actores de entón e ás renuncias de todos co fin de conseguir o obxectivo, que non era menor: retornar a democracia ao país.


Para que convoca Torra unha mesa, cando só ten un monotema que todos xa coñecen? É unha estratexia máis para o seu público. Necesita escenificar que ten vontade, que quere "diálogo", pero que son os outros os que se negan. Iso sábeno os socialistas cataláns. Con todo, facilitan o xogo coa falsa esperanza do cambio de postura dos seus interlocutores. Os de En Comú Podem sempre están dispostos a saír na foto. Saben os de Colau e Igrexas cal é o seu espazo político e quen son os seus votantes? O día que o pescuden será xa demasiado tarde, vánselles a ir os votos coa mesma velocidade que lles chegaron.


A mesa para o diálogo naceu colla, sen a presenza de tres partidos que forman o arco parlamentario catalán, que non quixeron tomar parte por motivos ben diferentes cada un deles. 


Din que para que haxa diálogo é necesario "arrefriar" o espírito, feito que ao parecer non se produciu, nin ten visos de que ocorra, por agora. Por iso as posturas radicais, pechadas ou inamovibles teñen pouco futuro en democracia. Se non hai diálogo, a democracia está en perigo.


Pero é posible o diálogo co presidente da Generalitat por delegación Torra? Habería que lembrar as palabras ditas por Pedro Sánchez en maio deste ano: o novo presidente da Generalitat de Catalunya, Quim Torra, "non é nin máis nin menos que o Lle Pen da política española", pois na súa representación política materialízase "a xenofobia e o racismo". Se era así o que pensaba o agora presidente é posible negociar con Lle Pen? É evidente que o diálogo nunca debe ter límites, nin data de caducidade.


Escribía o dramaturgo francés Albert Guinon que "cando non se elixe ao máis animal de todos, parece que non é realmente democracia".


'Torra, Iceta, a mesa de "diálogo" e o acordo que nunca chegará' publicouse inicialmente en catalunyapress.es.

Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE