Os dereitos son de todos, non duns cuantos

As persoas non son marionetas –en moitos casos si- aos que se lles poida manexar ao antollo dos que moven os fíos. Manipulalos ata certo punto, pero chegado o momento, o control pódese volver en contra deles, a xente voa e decide facelo soa.

En Catalunya, cando se permitiu todo inducidos polos políticos, as institucións depositaron uns dereitos non adquiridos nas urnas nalgunhas entidades sociais e culturais. Que unha parte da cidadanía apodérese das rúas e prazas, coma se fosen da súa propiedade, en plena democracia, chega un momento no que a outra xente plántase. As rúas son de todos e hai que respectar ese dereito. A ditadura quedou atrás despois de sufrila durante corenta anos.

Cando o principio do dereito para respectar as liberdades dos demais non se cumpre, está a xogarse coa democracia. O respecto, no seu máis amplo concepto, e a tolerancia non deben esquecerse nunca. Hai cousas coas que non se pode xogar, e pode carrexar unhas consecuencias que poden resultar altamente perigosas.

Das manifestacións pacíficas convocadas desde o poder e executadas polas “asociacións” pasouse á intolerancia cara ás outras manifestacións que non reivindican o mesmo. A estes considéranselles fachas. Son os que non pensan como eles e, por tanto, inimigos. É a máxima de “estás comigo ou estás contra min”. Un discurso de pensamento e ideoloxía únicos, supremacista, que ten un tufillo moi malo e perigoso.

Catalunya sempre contou cun gran pluralismo ideolóxico, onde a tolerancia e o respecto foron valores moi importantes que agora se están perdendo ás alancadas, por moito que algúns prediquen o contrario.

Hai espazos da cidade que non poden ser ocupados coma se fosen as súas leiras. Os espazos públicos son de todos, pensen como pensen, falen como falen e voten a quen considere que mellor lles representan. Iso é liberdade, iso é democracia.

O que vén sucedendo en Barcelona é lamentable. Primeiro os independentistas ocuparon a praza de Catalunya. Un lugar emblemático onde os cidadáns de todo o mundo veñen gozar dela. Despois seguiulle a praza de Sant Jaume, unha zona simbólica onde se atopa as sedes da Generalitat e o Concello. A praza é deles. Non deixan que calquera manifestación que non teña que ver coa súa causa poida chegar ata alí. O espazo está bloqueado, ninguén se atreve con eles. Por que? Porque se lles permitiu todo ata agora.

Este sábado, unha vez máis se conxuraron para non deixar pasar a unha manifestación de policías nacionais e gardas civís. Non só iso, senón que lles perseguiron e ata agrediron a máis dun. Esta vez, os Mossos de Esquadra actuaron, ante a actitude agresiva dos independentistas. Unha situación cuxas imaxes deron a volta ao mundo. Deben estar moi orgullos os instigadores así como os artífices das accións. A imaxe foi realmente vergoñosa e preocupante. Se non se pon coto a este tipo de accións, as cousas van seguir cada día peor.

Manifestacións si, ocupación de espazos públicos, non. Os dereitos son de todos, non só duns cuantos.

O Goberno e as institucións catalás deben poñer as medidas necesarias para que estas situacións non volvan producirse, se non, a democracia corre un serio perigo.