Entramos xa no mes de setembro coa vista posta, a curto prazo, na Diada, onde os independentistas, aínda que divididos xa, queren dar outro golpe de efecto na convocatoria coa que aspiran a igualar ou superar á anterior. Apropiáronse dun acto que, ata hai moi poucos anos, pertencía a toda a cidadanía de Catalunya. Gran manifestación de forza? Quentando o ambiente, o políticos prol independencia, uns máis que outros, non se apean do discurso excluínte.

As mensaxes dirixidas ao Estado e ao goberno de España, son como os foguetes da verbena de Sant Joan, que serven para distraer a quen gusta dos fogos de artificio. O malo é, por desgraza, que en ocasións explota e sae con danos algunha persoa allea á organización.

Torra, o presidente bicéfalo, aseguraba este sábado, unha vez máis, que a independencia será “pacifica”; quere facer crer que conseguila é como xogar ao monopoli . Alguén llo cre? Só os ilusos, non o idealistas, están convencidos.

Ao longo da historia de Europa, as “revolucións” que se fixeron non foron pacíficas. Os enfrontamentos, a violencia e finalmente o sangue foron os auténticos protagonistas. Dicir o contrario é enganar á cidadanía que ten lexítimas aspiracións a outro modelo distinto de país. Hai que explicar á xente, que iso é así. E o que pense o contrario, que deixe de crer que levando un lirio na man as cousas soluciónanse

“A independencia só lógrase cunha guerra de independencia”, dicía o catedrático e historiador contemporáneo máis importante, Josep Fontana, falecido recentemente e referente para moitas xeracións, Persoa moi pragmática.

O economista, rei dos colorines e independentista exprés, Xavier Sala Martin, nada sospeitoso para a maioría dos independentistas aseguraba que a independencia se consegue a hostias. O seu razoamento visionario vai máis aló, e nunha entrevista chegou a dicir que “Ti consegues a independencia a hostias e en 15 días estás na ONU e todo o mundo acéptao”.Nótase que a súa vida diaria transcorre en EEUU e a Catalunya vén a arengar á xente, facer programas en TV3, ben pagados por certo, e a lucir o novo modelo das súas chaquetas bicolor.

Os líderes políticos e a cidadanía en xeral, non deben deixarse levar a engano, non hai independencia sen violencia, nin separación pacifica sen derramamiento de sangue -só as excepcións confirman a regra-. Así de claro.

Pero quen vai reparar todo este período no que se xerou, división, desconfianza e ata odio. A quen se lle vai a pedir responsabilidades? Seguro que a culpa de todo o sucedido é de Rita a Cantaora… Como está mandado.