O primeiro mundo en conflito

Jaime Ensignia
Jaime Ensignia, sociólogo, Dr. en Ciencias Sociais e Económicas da Universidade Libre de Berlín

Jaime Ensignia, sociólogo, Dr. en Ciencias Sociais e Económicas da Universidade Libre de Berlín. Foi director sociopolítico da Fundación Friedrich Ebert en Chile (1994-2014). Director da área Internacional da Fundación Chile 21. Colaborador do Barómetro de Política e Equidade.

Donald trump 10042018


O escenario internacional estívose infestado de incertezas. Iniciándose estas, co anunciou de barreiras arancelarias para as importacións chinesas nos EEUU. O que se denominou a guerra comercial por parte da administración de Trump cara aos produtos chineses. Esta é unha nova fase do “proteccionismo” norteamericano que sen dúbida, de seguir a ruta Trump afectará os produtos de a Unión Europea (UE), e a outros países (1). Segundo EMOL (1de abril, B-8), as medidas de alza de aranceis e prácticas comerciais proteccionistas da administración do presidente Trump para o aluminio e o aceiro serán do 10% e 25% respectivamente, anunciando tamén o aumento da tarifa aduaneira para os bens tecnolóxicos provenientes de China nun 25%, o que se traduce en aranceis por US$ 60 mil millóns a produtos importados desde China. Aranceis que irán subindo co transcurso desta ofensiva proteccionista do goberno de Trump. A resposta do xigante asiático non tardou. Adiántase aos EEUU e impón desde o 2 de abril aranceis a 128 produtos norteamericanos. Chegará a ser esta unha guerra comercial desatada polo goberno norteamericano? ou, é unha bravuconada máis do presidente dos EEUU. De abrirse esta caixa de Pandora por parte dos EEUU, a contraofensiva do goberno chinés, isto, prevese que desencadeará unha reacción en cadea, propagándose as medidas proteccionistas a nivel planetario. Tanto a Unión Europea (UE) como China sinalaron que debería ser a Organización Mundial de Comercio (OMC) a que debería dirimir estes diferendos no comercio mundial.


Da guerra comercial pasamos á guerra diplomática, o cal se constitúe nun outro elemento de seria preocupación e incerteza no contexto internacional. 


Esta guerra diplomática afecta as relacións do Reino Unido, os EEUU e países da Unión Europea con Rusia. Esta deterioración das relacións é desatada polo envelenamento dun ex espía ruso, residente no Reino Unido, Serguei Skripal e a súa filla o pasado 4 de marzo. De inmediato, o goberno da primeira ministra Theresa May culpou ao goberno ruso e personificó en Putin a execución deste atentado en chan inglés. Ata o momento, o goberno ruso ha negado toda implicancia neste atentado, con todo, unha das primeiras medidas do Reino Unido foi a expulsión de 23 diplomáticos rusos, posteriormente outros 23 países europeos e de EEUU anuncian a expulsión de 116 diplomáticos rusos. De EEUU, unha cantidade próxima aos 170 de diplomáticos e residentes rusos abandonaron este país. O goberno norteamericano ordenou pechar o consulado ruso en Seattle. A reacción de Rusia non tardou, ordenou pechar o consulado americano en San Petersburgo e expulsou a numerosos diplomáticos do Reino Unido, doutros países da UE, e por certo dos EEUU. A divisa, ao parecer, para estas incertezas e bravuconadas pasa polo devandito: “Ollo por Ollo, Dente por Dente”. Esta crise diplomática, é segundo especialistas na materia, unha das crises máis graves do pos guerra fría ou do mundo bipolar que termino coa caída do Muro de Berlín e a desintegración da Unión Soviética.


Un factor que vén a complejizar aínda máis este incerto escenario internacional, e que nos retrotrae á época da guerra fría, é o ataque militar dos EEUU, Reino Unido e Francia contra Siria polo suposto uso de armas químicas na localidade de Duma, por parte do goberno de Bashar ao Assad. 


Esta acción militar das potencias occidentais concentrouse, supostamente en obxectivos militares onde se almacenaban armas químicas usadas polo goberno Sirio. Rusia e China protestaron por esta ataque militar no Consello de Seguridade de Nacións Unidas, países da UE, como Alemaña asumiron unha política de precaución, chamando ao diálogo con Rusia, e que sexan os organismos de ONU os que interveñan na solución deste conflito. Rusia é un aliado importante de Siria e os seus intereses xeopolíticos son de consideración nesa área, do mesmo xeito que os intereses de Irán. Neste contexto, son moitas a voces, que advirten que a guerra en Siria -de seu, complexa de entender-, poida desborde o escenario político internacional, e leve a enfrontamentos militares incontrolables entre as grandes nacións (2).


América First. Un ano de goberno de Donald Trump. Para moitos analistas este primeiro ano, estivo impregnado por unha administración gobernamental caótica.


Foron numerosas as figuras políticas que asumiron nun primeiro momento responsabilidades de goberno, nomeados polo propio presidente que da noite para a mañá, tiveron que abandonar o goberno sendo estes notificados pola arma máis poderosa de Trump, o twitter. A máis recente saída do goberno foi a do secretario de estado de relacións exteriores Rex Tillerson por Mike Pompeo, Director da Axencia Central de Intelixencia (CIA). Pompeo, espera a ratificación oficial do cargo de secretario de estado de relacións exteriores. Tamén houbo cambios nas políticas de Seguridade Nacional, Trump nomeou como asesor principal nesta área da seguridade nacional a un recoñecido “falcón”, John Bolton, creando unha gran incerteza acerca dos rumbos que seguirán os EEUU en materia internacional. No cumprimento das promesas electorais de Trump, a un ano do goberno, poderíase sinalar sucintamente o seguinte: sacou aos EEUU do Acordo Climático de París e do TPP; rebaixou os impostos á “clase” media e aos empresarios; estableceu barreiras máis drásticas para a entrada de migrantes; recoñeceu Xerusalén como a capital de Israel; está pronto a protexer á industria nacional coa elevación de aranceis aos produtos chineses e doutros países; réstalle finalmente, construír o muro na fronteira con México. Todas estas políticas desafían a orde internacional baseada en regras e introducen medidas proteccionistas de groso calibre no económico. Con todo, no terreo interno, Trump enfronta unha seria tormenta política: as declaracións do destituído ex director do FBI, James Comey. Comey sinalou na entrevista que concedeu á cadea ABC, que o presidente Trump está “moramente incapacitado” para exercer o cargo, acúsao de ser un mentireiro compulsivo, de ter un tratamento deleznable coas mulleres e que o seu suposto atopo con prostitutas en Moscova fíxolle vulnerable a unha posible chantaxe (www.elpais.com, martes, 17 de abril de 2018, páx.7). A trama rusa, neste sentido, séguelle e seguiralle pesando ao presidente norteamericano.


CHINA


Polo seu lado, a República Popular China, non tan só móstrase como un xogador de primeira liga nos temas económico-comerciais ao ser un gran defensor do libre comercio e das regras da OMC, senón que tamén xoga un rol neurálxico no que significou a confrontación entre Corea do Norte e os EEUU polos mísiles e arsenal atómico dos norcoreanos. Recentemente, na capital chinesa, Beijing, reuníronse os máximos líderes de China e Corea do Norte, Xi Jinping e Kim Jong-un fortalecendo os lazos de cooperación e de entendemento mutuo. As relacións entre ambos os países deterioráronse de maneira significativa, por canto, esta reunión sorpresa, tende a recompoñer as relacións de ambos os países. Ademais, pon a China como un factor político internacional importante de distensión neste duelo de Trump e Kim Jong-un. O líder norcoreano sinalou que se reunirá co seu par surcoreano nun prazo próximo, e logo co mandatario norteamericano. Recentemente deuse a coñecer que o director da CIA, Mike Pompeo –que espera se ser prontamente ratificado como secretario de estado de relacións exteriores, reuniuse co máximo líder norcoreano co obxectivo de achandar o encontro de Trump con Kim Jong-un.


Como corolario podería afirmarse: que estamos a vivir un momento crítico nas relacións internacionais, onde as grandes potencias entran nun perigoso xogo de posicións xeopolíticas, e onde, por parte da administración de Trump, nestes últimos tempos, téndense a descoñecer acordos, regras, o papel do dereito internacional, e o rol das institucións internacionais como ONU. Ha de esperarse, de que esta Follaxe non se converta nunha Tormenta difícil e imposible de controlar.


Notas


1-. Chile, un país cunha das economías máis abertas no mundo, con 26 Acordos Comerciais con 64 mercados, que representan o 64,2% da poboación mundial e o 85,3% do PIB global verase seriamente afectado polo aumento do proteccionismo. Polo momento, esta escalada proteccionista, as súas consecuencias ou a permanencia no tempo, é unha noticia en desenvolvemento (EMOL 1de abril, B-8).
2-. Unha moi bo recensión da guerra en Siria, é a publicación 7preguntas para entender a orixe da guerra en Siria que leva anos desangrando o país. (HTPP://www.elmostrador.cl/autor/bbcmundo), 16 de abril, 2018.


Jaime Ensignia, sociólogo, Dr. en Ciencias Sociais e Económicas da Universidade Libre de Berlín. Foi director sociopolítico da Fundación Friedrich Ebert en Chile. Director da área Internacional da Fundación Chile 21. Colaborador do Barómetro de Política e Equidade.



Artigo orixinal publicado en catalunyapress.es

Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE