Pujol

O da saída de Oriol Pujol de Brians pola vía rápida, é eticamente unha vergoña para o cataláns pero, sobre todo, para a imparcialidade da xustiza catalá, aínda que sexa a penal.

Que a ninguén lle gusta dar cos seus ósos no cárcere é obvio e ata humanamente comprensible, pero cando persoas con responsabilidades políticas aproveitan o seu cargo para meterse nos petos os diñeiros de todos os cidadáns e enriquecerse han de ir ao cárcere por ladróns e ten que devolver o diñeiro que levaron indebidamente.

Pujol, o mago da política catalá durante tantos anos adoitaba dicir, en privado, que a corda co Estado había que tensala, pero nunca  rompela.

No horizonte aparece a posta en liberdade do primoxénito dos Pujol ao que acaban de inxectar un balón de osíxeno, coma se a cambio a familia tivese, ademais de pagar tres millóns de euros, devolver o favor dalgunha das maneiras posibles.

A sociovergència existe e con ela a trama para corromper de converxentes e socialistas. Díxoo Maciá Alavedra.......palabra de Deus.

"A xustiza é igual para todos pero as sentenzas, non". Parece un contrasenso, pero as aparencias non enganan e os xuízos a Mas e a Homs son un prólogo dun proceso que se vai desenvolver a partir de que Felix Millet sente no banco.