O SERGAS, condenado por negar a unha familia despedir dunha enferma de cancro en Vigo

O Xulgado do Contencioso-Administrativo nº1 de Vigo sentenciou á Consellería de Sanidade a indemnizar con 16.000 euros ao marido e os tres fillos dunha paciente que morreu no Hospital Álvaro Cunqueiro en febreiro de 2022, sen que os seus familiares puidesen despedir dela debido ás restricións por COVID. A maxistrada determinou que existiu un «dano moral inxustificable», xa que a muller, diagnosticada con cancro terminal en fase IV, pasou os seus últimos días en soidade a pesar das reiteradas peticións dos seus achegados para acompañala.

A resolución xudicial, firme e sen posibilidade de apelación, recoñece que o centro hospitalario denegou as visitas argumentando que a paciente dera positivo en COVID durante o seu ingreso, entre o 20 de xaneiro e o 1 de febreiro de 2022. No entanto, a xuíza subliña que, a partir do 24 de xaneiro, os informes médicos xa reflectían que a muller presentaba «mínima consciencia» e estaba baixo tratamento paliativo con morfina, o que debeu activar o protocolo de acompañamento en fase terminal.

A Consellería de Sanidade defendeu que actuou conforme ás normas vixentes, permitindo o acceso dos familiares só cando se confirmou a inminencia do falecemento. Con todo, o fallo considera que houbo «indicios suficientes» desde catro días antes para flexibilizar as medidas, especialmente cando a situación epidemiolóxica en xaneiro de 2022 «non xustificaba restricións extremas».

O dilema entre saúde pública e dereitos emocionais
O caso enmárcase nunha onda de demandas similares en España, onde tribunais fallaron a favor de familias que reclamaron indemnizacións por non poder despedir de seres queridos durante a pandemia. A semana pasada, un xulgado de Madrid condenou a outro hospital por un caso análogo, sinalando que «o dereito á despedida non pode subordinar de forma absoluta a protocolos sanitarios».

En Vigo, a sentenza recalca que, aínda que as restricións iniciais eran lexítimas, «a aplicación ríxida dos protocolos vulnerou o dereito ao duelo». Os familiares só puideron ver á paciente o 29 de xaneiro, dous días antes da súa morte, cando o seu estado de consciencia era «practicamente nulo». A maxistrada salienta que esta privación xerou un «sufrimento engadido» nun contexto xa traumático.

Un precedente para futuras crises sanitarias
O fallo coincide con informes de colexios de psicoloxía que alertan sobre as secuelas emocionais en familias afectadas por restricións de acompañamento durante a pandemia. O texto, citado indirectamente na sentenza, avoga por protocolos máis flexibles que prioricen o benestar psicolóxico en situacións terminais.

O caso do Álvaro Cunqueiro senta un precedente sobre como equilibrar medidas de saúde pública e dereitos fundamentais en emerxencias sanitarias. Unha discusión que, cinco anos despois da traxedia, segue vixente na comunidade galega.