Así armou a Xunta a "bomba de reloxaría" que estalou na maior onda de incendios forestais da historia

Un cambio na meteorología, o paso dos días e, sobre todo, o empeño dos traballadores encargados dos labores de extinción, foron determinantes para poder falar, xa si que si, do inicio do fin da vaga de incendios que se cobrou en Galicia decenas de miles de hectáreas. Unha vez superado o peor desta crise, desde a Confederación Nacional do Traballo (#CNT) denuncian a través da súa sección sindical no Servizo de Prevención e Defensa contra vos Incendios Forestais (SPIF) as condicións "deplorables" nas que tiveron que traballar os profesionais encargados da extinción de incendios pondo en risco "a súa seguridade e saúde".

"UNHA BOMBA DE RELOXARÍA"

Primeiramente, desde a CNT recalcan que os incendios tiveron lugar "nun contexto de alarmante falta de efectivos e de desorganización do servizo". "É dabondo coñecido que o SPIF non conta con persoal suficiente para cubrir todos os operativos porque existen moitas prazas desertas nos distritos da provincia de Ourense. A isto hai que sumar que se decidiu reducir o número de efectivos en cada unha das brigadas", relatan desde o sindicato. 

Falta de efectivos, unha inexistente cobertura de baixas ou a ausencia de condutores que deixaron moitas motobombas totalmente inoperativas foron algunhas das circunstancias coas que se atoparon os profesionais en primeira liña de lume. Non era algo novo, pois xa un mes antes a CNT advertía que o coctel resultante de todas esas carencias era "unha bomba de reloxaría" ao enfrontar os incendios simultáneos "coa metade de medios e co dobre de risco".
 

"O LUME APÁGASE NO INVERNO"

"Non era difícil saber que a bomba explotaría", lamenta o sindicato, que entende que existe unha "falta crónica de efectivos" nos labores de prevención que deberían desenvolver ao longo do ano. "Adoitamos dicir que o lume se apaga no inverno e non no verán, e non pode ser máis certo", certifican desde o sindicato, que demanda un aumento nas prazas e un cambio no modelo, tendo en conta que o persoal fixo-descontinuo traballa tan só sete meses "entre maio e novembro, practicamente sempre en tempada de risco alto de incendios". 

"É necesaria a ampliación estrutural do servizo con persoal fixo contratado a tempo completo", subliña, mentres acusa á Xunta de "vender fume mentres nos afogamos nel". A todo isto hai que sumar os medios "deficientes" para a extinción dos incendios. "Os EPI que entregan non son válidos para a extinción de incendios deste tipo", reprende o sindicato, relacionando o emprego deste material con "queimaduras e outros contratempos" que sufriron os bombeiros. 
 

Xornadas maratonianas, por encima das doce horas ao día, "o que implica traballar en contextos de cansazo extremo e que supón un perigo incrementado de sufrir accidentes ou resultar lesionados", longas viaxes por estrada para o persoal desprazado desde distintos puntos da comunidade ou o "trato inhumano que recibe o persoal por parte da Xunta", citando a mala almientación que recibiron durante os labores de extinción ou a tensión constante ao que foron sometidos como parte deses malos tratos dun colectivo que sente bilipendiado ante a UME, pois reprochan que se "privilexie á UME" nas imaxes tras sufocar os incendios, empregando a lema 'Quen apaga ou lume? Nós, non a UME'.