Por que a Xunta de Galicia xestiona a reactivación de 51 minas en Galicia coa licenza caducada? “O goberno de Alfonso Rueda publicou medio centenar de concursos de dereitos mineiros con permisos caducados que permitirán abrir as explotacións unha vez conclúa a fase de análise e investigación do solo”. Así nos espertamos cun titular de prensa. É Rueda un ignorante ante esta problemática?

Estamos nunha etapa na que o cambio climático é un dos problemas ambientais máis graves dos últimos séculos. Este fenómeno que sucede de forma natural, viuse empeorado pola acción humana. A ferramenta máis eficiente para combater o cambio climático somos nós, algo que os políticos que nos representan na maioría das institucións non teñen moi claro. Ser ignorante ou aparentar selo na actualidade pode dar bos réditos. Para Donald Trump, por exemplo, a ignorancia foi unha vantaxe. Moitos dos seus partidarios identifícanse con el pola súa falta de coñecemento e a súa pouca vergoña respecto diso, iso parece ser a temática que aplica o PP galego da man do seu responsable Alfonso Rueda.

Señor presidente, a terra é máis valiosa que o todo poderoso don diñeiro? En todo este armazón que nos está montando o presidente da Xunta, a clave está na presenza de “minerais de terras raras” que é moi abundante en Galicia. O litio e as terras raras pronto serán máis importantes que o petróleo e o gas, só a nosa demanda se quintuplicará de aquí a 2030, polo que os nosos gobernantes non están polo labor de evitar volver ser dependentes, como nos ocorreu co petróleo e o gas. Esta reactivación do sector mineiro en Galicia entre os principais impactos que pode orixinar atópanse: a destrución da cortiza terrestre, a contaminación das augas, o dano á flora e fauna da contorna próxima á explotación mineira e os efectos negativos na saúde humana das poboacións próximas a este tipo de minas.

As persoas que inxeren alimentos ou auga contaminada con mercurio poden padecer os seguintes síntomas: danos renais, problemas reprodutivos, artrites, perda da memoria, casos de demencia e mesmo a morte. Ante todo isto deberiamos aplicar o principio de «quen contamina paga» que é un dos principios crave subxacentes á política medioambiental da Unión Europea (#UE). A aplicación do principio implica que o contaminador sufrague os custos da súa contaminación, incluso os das medidas adoptadas para previr, controlar e reparar a contaminación e os custos que supón para a sociedade.

Ao aplicar este principio incentívase a quen contaminan a evitar o dano medioambiental, e obrígaselles a asumir a responsabilidade pola contaminación que xeran. Así, ademais, é quen contamina, e non o contribuínte, quen paga o custo da reparación. Os políticos deberían tomar responsabilidade polas súas accións, por exemplo, renunciando aos seus postos. Nós somos a ferramenta para combater o cambio climático.