González gañou as eleccións en Venezuela e Nicolás Maduro “adianta” o Nadal

En moitas ocasións intúese que unha actuación de alguén pode ser o contrario do que explica, pero fan falta probas para demostralo. Algo parecido vén sucedendo cos resultados das eleccións en Venezuela celebradas o pasado 28 de xullo e onde como se esperaba, o ditador Maduro, disfrazado de “demócrata”, deu outro das súas fraudes electorais, coa  complicidade das institucións do país que lle deron  como vencedor, cando todos pensaban que o gañador fora o único candidato da oposición, Edmundo González.

Moitos foron os países e institucións de case todo o mundo que denunciaban os resultados e pedían que se fixesen públicas as actas, cousa que Maduro non fixo até a data. O círculo agora vaise pechando sobre el, aínda que haxa demasiados intereses polo medio e máis dun xogue o papel que mellor lle vaia segundo os seus intereses. No entanto, hai cousas que non se poden ocultar demasiado tempo, é como tratar de manter a auga entre os dedos.

Coa situación de cerco, o ditador Maduro, utilizando a famosa frase da antiga Roma “pan e circo” para o pobo, e vendo como ten a situación, nun alarde “imperialista” nunha comparecencia en televisión anunciaba aos catro ventos que se adiantaba ao 1 de outubro o nadal e de paso, puxo de volta e media aos bispos aos que nomeou como “uns tipos con sotana negra” que non están en desacordo con cambiar as datas. Parece mentira que non coñezan ben ao personaxe que está por encima de todos: a igrexa, a xustiza, o pobo, e até o mismísimo Deus. É que a pesar de ter os seus seguidores, uns cantos, a maioría de venezolanos están en contra. Para desviar a atención decidiu dar “circo” pero pouco pan. As rúas están alumadas con miles de lámpadas multicolores e guirnaldas que convidan a pasear por elas. É suficiente? Iso cre el, pero non o 67% dos venezolanos que votaron a Edmundo González e aos que non poderá enganar máis por moito que os persiga.

Este xoves, o Centro Carter. Organización estadounidense que actuaron como observadores nas eleccións nos comicios de Venezuela, presentou as actas orixinais das eleccións ante o Consello Permanente da Organización de Estados Americanos (OEA) e anunciaba que Edmundo González fora o gañador dos comicios co 67% dos votos, mentres que Nicolás Maduro só conseguira o 31%. A pesar diso, ou sabendo o resultado para el, ao día seguinte, a pesar das críticas, o Consello Nacional Electoral, controlado polo ditador, proclamou a Maduro como vencedor dos comicios. O que veu despois xa é coñecido por todos. Uns episodios, onde a xente se botou á rúa e a represión contra os manifestantes por parte das forzas de Maduro foron máis que evidentes deixando 25 persoas mortas, feridos e máis de 2.500 detidos que aínda continúan en prisión sen que as familias teñan noticias da súa situación.

De momento, os defensores das liberdades, os membros de Podemos, non deron sinais de vida, nin pediron que se actúe agora. Iso si, uns dos fundadores de Podemos, Juan Carlos Monedero, o 24 de agosto participaba nun podcast do seu amigo o banqueiro e ditador venezolano Maduro, acompañado dun youtero brasileiro, Diego Ruzzarin. Moedeiro felicitaba en directo a Maduro por ser “elixido” de novo presidente. Facíao coñecendo as dúbidas que había nesas datas sobre os resultados. Iso non lle preocupa a Moedeiro, que non foi a única vez este ano que foi a Caracas a renderlle pleitesía ao seu “xefe”. Non é unha presenza altruísta, senón de previo pago. Non é o único de Podemos que viaxa. O curioso, por non utilizar outra palabra, é que o tema do seu faladoiro era nin máis nin menos que “o fascismo” Que narices teñen!

Escoitando a Maduro, un intelectual contrastado desde a súa etapa de condutor de autobuses, acompañado dun defensor das liberdades, os dereitos humanos e o que faga falta, é realmente indignante velos, e ouvir como utilizan o seu verborrea para enganar.

 Agora o que hai que esperar que o círculo se vaia pechando máis sobre o ditador e que poida volver o verdadeiro gañador para que realmente leve a cabo o cambio en Venezuela. Que volvan os millóns de venezolanos que tiveron que marchar por culpa dun ditador que controla case todo, menos a liberdade dos que non pensan con el.