O proxecto de Putin: máis de 8 fillos por familia para nutrir ao exército

Hai situacións que non teñen sentido que sucedan en pleno século XXI, onde se supón que a “liberación” da muller é un feito que non ten volta atrás. Iso é o que a xente cree. Só nos países onde as ditaduras seguen sendo o réxime que impera, as cousas non suceden así, por moito que traten de disimulalo. Senón que llo digan ás mulleres de Irán, Iraq e todos os países onde os integristas fixeron retroceder os dereitos das mulleres - tamén do resto da poboación-, privándoas de todo o que conseguiran. É unha volta á Idade Media. A pesar das prohibicións, non se renden e aínda sabendo o custo que teñen as súas protestas, seguen manténdoas. Non están dispostas a render a renunciar, aínda que lles custe a vida. 

Estes días, o todopoderoso presidente ruso e exmiembro do KGB, Vladimir Putin, pedía, mellor dito, esixía ás mulleres do seu país que teñan 8 fillos ou máis para facer fronte á crise demográfica que está a sufrir Rusia. Con iso pretende garantir que o país conte cun exército forte disposto a loitar, ou o que é o mesmo, a morrer por un malentendido patriotismo. Hai que lembrar que a 30 de setembro deste ano o número de mortos en Ucraína do exército ruso era de máis de 300.000, e cada día seguen morrendo.

A idea de Putin é que os homes vaian á guerra e as mulleres dedíquense aos seus “labores”: parir e criar aos seus fillos que van servir de carne de canón nas guerras que o novo tsar vermello quere levar a cabo para reconstruír a Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas. A ambición de reconstruír o gran imperio é o seu maior anhelo, cun alto prezo de vidas humanas. Así gobernan os ditadores. Dicía o político, xornalista e filósofo español do século XIX Juan Vázquez de Mella  que “uyn ditador non é máis que un rei sen coroa, pero que a anda buscando para soster no trono”. 

Pero o Tsar Vermello - algúns o chaman asasino – non está só nese futuro que ten designado para as mulleres, moitos políticos de primeira e segunda liña do réxime comunista - os aduladores do xefe-, pronunciáronse a favor de que as mulleres rusas abandonen os estudos para que se centren no fogar. Até o presidente da Duma - parlamento ruso- declaraba que “as nenas necesitan ser preparadas para a vida adulta”, e considera que o seu labor, é o de cociñar, levar a casa, atender aos seus maridos, parir como conejas para ofrecer máis mans que empuñen fusís para satisfacer as ansias expansionistas do líder. A maioría deles serán sacrificados, a guerra só leva á destrución, a morte.

A igrexa ortodoxa, que sempre estivo ligada ao poder, especialmente o xefe da Igrexa, outra vez máis lle botou un cable ao goberno do Putin e avoga pola prohibición total do aborto para impulsar o crecemento demográfico. Os clérigos teñen unha gran incidencia nos seus fregueses e desde os púlpitos os arengan. No entanto, ás nais que teñen aos seus fillos na fronte ou as que os perderon non creo que lles convenza moito. Son moitos os miles de mozos que morreron na contenda.

Que os comunistas de Putin, os gerifaltes do réxime e a igrexa outórguense a potestade de dirixir a vida das mulleres demostra que o totalitarismo segue máis vivo que nunca no comunismo de Rusia. Un tema perigoso pola maneira de actuar de Putin, quen non ten o menor escrúpulo en que os seus opositores, 100 até agora, “morran” en estrañas circunstancias que son cualificadas de mortes naturais. 

Se as mulleres rusas son cominadas “amablemente” a traer fillos ao mundo, sen que elas queiran. Se se lles prohibe abortar, se o seu futuro está nas súas casas facendo “feliz” ao marido e desgraciadas a elas ante a falta de liberdade de elixir o que quere ser e facer na vida, a pregunta é: Onde están os colectivos feministas, especialmente as Monteros, Belarra, Díaz e compañía, que non puxeron o berro no ceo? As dúas primeiras escondidas esperando as ordes de Pablo Iglesias. E Diaz está demasiado ocupada cos empresarios, e o seu partido Sumar como para entrar en menudeces e criticar aos compañeiros rusos non entra no seu ideario.