As chulapas e os chulapos políticos na Pradaría de San Isidro

“Por San Isidro labrador vaise o nubrado e vén o sol”, é un dos refráns populares que se coñecen sobre o patrón de Madrid, que o é tamén dos campesiños  e o campo. Tal e como está o panorama coa escaseza de choiva que deixa ver os pantanos nos seus mínimos, co medo aos cortes da subministración, quizais o que tocaría pedirlle ao Santo é que se vaia o sol, volvan as nubes, descargue auga, e así despexar a angustia que está a vivir tamén o campo español onde as colleitas están a ser abatidas polas altas temperaturas, sen poder ser aliviadas coas choivas caídas do ceo ao que  todos miran esperando que faga acto de presenza e acompáñenos durante bastantes días para cumprir co labor que a auga ten para todos.

Coa mirada posta no ceo, os pés na terra e os políticos en plena campaña electoral, a festividade do patrón de Madrid está a servir de escenario perfecto para facer campaña directa coa xente, que aproveitaron a ocasión para sacar do armario e lucir os traxes típicos. As mulleres co seu vestido chiné e eles tocados coa parpusa: as chulapas e os chulapos como se lles coñece popularmente. Para non desentonar, algunhas políticas hanse enfundado o traxe de chulapa, saíron a pasear pola famosa Pradera de San Isidro, a falar coa xente e demostrar a proximidade que teñen co pobo. Así se ve como celebran e comparten con eles a tradicional festa que cada ano gozan os madrileños homenaxeando ao Santo e gozando dos produtos gastronómicos típicos da data. Non hai mellor escenario para unha campaña electoral con tanta concorrencia de público. Iso si, dependendo de quen pasean igual a algún candidato/a pódeselles atragantar as famosas rosquillas de San Isidro, todo un agasallo para o padal.

As políticas non tiveron reparos en pór o traxe típico, con todos os complementos necesarios, mentres os homes, con pór un chaleco, un caravel vermello na solapa e  colocar na cabeza a típica gorra Pichi, ou coñecida tamén como gorra castiza, téñeno todo solucionando - o traxe non o adoitan pór…-. Sería demasiado para eles por iso do sentido do ridículo que adoitan ter moi acentuado nas vestimentas. Todos os que pasaron pola Pradaría aguantaron: uns os aplausos, outros os insultos e os terceiros a indiferenza e o sorriso intencionado. Esperábase a presenza do líder do PP Alberto Núñez Feijóo, que quizais non se vía coa gorra Pichi, nin o caravel vermello que representa o chulapo, e coa escusa da campaña preferiu desprazar a Euskadi para apoiar aos seus colegas de alí que boa falta lle fai.

San Isidro, festa na comunidade, foi comenenciudo para visitar os restaurantes e degustar neles os callos á madrileña, a gallinejas e reviravoltas, ou quizais, un cocido madrileño, aínda que coa calor non se si é moi recomendable. Para algúns, a xornada non se termina sen acudir ás Vendas para presenciar a tradicional corrida de touros e gozar dos toureiros do momento.

Este ano, a festividade do Santo está a ser máis que nunca política, a campaña electoral está presente nos principais actos da xornada. Quizais o Santo enfádese pola utilización da súa festividade e mande unha semana de choivas. Non estaría nada mal e axudaría ao campo cuxas terras se atopan excesivamente secas...