Presidente Aragonès: "Marche pola sombrita"

Estes días está a ser noticia a visita do presidente da Generalitat de Catalunya, Pere Aragonès García, por varios países de Latinoamérica. Entre eles Colombia, país que poucas veces deixa de ser noticia, por unha cousa ou outra.

A súa viaxe ao país onde a xente madruga máis, pero non é tan produtiva, espertou interese por varias razóns. Unha delas, porque estes días se falou da presenza de Xavier Vendrell nese país .O agora empresario exconseller da Generalitat, secretario de organización de ERC - considerado moi duro no seu trato coa súa contorna política- desde o pasado mes ten a  cidadanía colombiana pola graza do presidente Petro, co que “colabora”.  Ao parecer Vendrell atópase moi integrado no país,  empresarial e politicamente. Tamén se comenta, porque Pere Aragonés foi plantado por Petro nunha visita programa que tiña que foi anulada “por cambios na axenda” do presidente colombiano. Que sucedeu? Pode haber varias razóns: que desde Moncloa e a diplomacia española interveuse ou que Puigdemont faga das súas.

Hai que lembrar que as relacións con Augusto Petro iniciounas o expresident Carles Puigdemont cando o referendo ilegal. Petro foi un dos observadores internacionais convidado pola Generalitat, con todos os gastos pagos. Na súa estancia na capital catalá foi activo nas redes sociais apoiando ao procés e até chegou a comparar, nun tuit, a España cunha ditadura. Por iso, cando o exguerrillero Augusto Petro gañou as eleccións en Colombia, faltoulle tempo a Puigdemont - que saltaba de alegría- para publicar un tuit onde felicitaba ao novo presidente e reproducía unha mensaxe súa: “Esta vitoria para Deus e para o Pobo e a súa historia. Hoxe é o día das rúas e as prazas". Non en balde, os independentistas consideraban ao novo presidente como un dos seus mellores aliados internacionais.

As cousas cambian e Xavier Vendrell, que tivera moito poder, saíu no seu día do Goberno catalán tras esixir un 3% dos seus soldos aos cargos de confianza. Por ese tema, e a mala imaxe que producira o escándalo, estivo un tempo na “sombra”. Nesa etapa iniciou os seus negocios coa axuda dalgúns altos cargos do seu partido. Reapareceu outra vez nas anteriores eleccións. Era fácil velo nos arredores da Conselleria de Economía sen facer demasiado ruído, pero non deixaba de “traballar”. De novo metido en faena, atribúeselle a autoría do Tsunami Democrático e de ser unha peza crave – na sombra- de moitas das accións sucedidas nos anos de maior subida do movemento independentista. Vendrell aparece tamén na trama rusa. Iso si, non deixou de facer negocios - os simultaneaba coa estratexia ideolóxica ofensiva- en varios sectores, algúns dos cales foron descubertos.

A relación de Xavier Vendrell con Petro vénlle desa etapa de apoio ao independentismo. As relacións fóronse estreitando, quizais porque os dous tiñan algo en común: Petro é un exguerrillero do M-19 e Vendrell fixo os seus primeiros pasos en Terra Lliure onde foi militante. Na actualidade Vendrell ten causa aberta en España  e atribúenselle os presuntos delitos de malversación, prevaricación, tráfico de influencias, branqueo de capitais e desordes públicas. Pero iso non lle importa ao mandatario colombiano. Aínda que non é o mesmo ser guerrilleiro que gobernar un país: a responsabilidade, os intereses económicos e as relacións internacionais marcan moito.

 No núcleo de poder de Petro atópanse dous cataláns máis: Manel Grau e Verónica Alcocer, que adoitan integrar a comitiva da primeira dama do país. A presenza e as relacións do trio catalán facilitaron a viaxe do presidente catalán a Colombia? Algúns o interpretan así. A viaxe serviu para abrir nova “embaixada” no país. Catalunya representa 31% das importacións de España en Colombia e case o 10% dos investimentos colombianos en España.

Hai un refrán que di: “Non só hai que ser fiucegos, senón parecelo”. Quizais con todo o que está a suceder, Pere Aragonés tería que evitar a viaxe a Colombia e esperar a outro momento. Da súa visita, o máis destacado foi o estudio do presidente Petro. Como di un refrán Colombia, presidente “#Ir pola sombrita”.