Un 8 de Marzo triste, dividido, marcado pola incompetencia

Unha xornada antes do 8 de marzo, Día Internacional da Muller, como era previsible, a admisión a trámite da reforma da Lei "só si é si", foi aprobada por 231 votos a favor, 58 abstencións e 56 votos en contra. Cos votos afirmativos dos deputados do PSOE, PP, Cidadáns, PNV, Coalición Canaria, o PDeCAT, PRC e os exdiputados de UPN. Mentres que Vox e Compromís abstivéronse. Pola contra, Unidas Podemos - forma parte do goberno- incluída a vicepresidenta Yolanda Díaz, á que Belarra e Montero puxeran no disparadero de que se definise, e o resto do bloque de investidura, ERC e Bildu votaron en contra, igual que Unidas Podemos en pleno. Unha votación que puxo de manifesto a ruptura do Goberno e a actitude dos deputados de ERC e Bildu que deixaron claro que o que está a suceder coas rebaixas de penas aos violadores impórtalles tres pepinos, que os privilexios que pedían a cambio do voto afirmativo non llos deron e que deixaron nun mal lugar ao mismísimo presidente do Goberno, que lles concedeu tantas das súas peticións cun custo electoral que lle pode pasar factura. Aínda se atreven a dicir, o tres: Podemos, ERC e Bildu, que o PSOE se aliñou coa dereita. E ERC e Podemos con quen están a facer fronte? Que a dereita apoie unha lei que prexudica a un colectivo, é normal que lle de soporte como ocorre en calquera país democrático do mundo. O que non é normal é que partidos que se din de esquerdas sigan permitindo que os dexenerados que violaron ou abusado sexualmente de mulleres e nenas vexan rebaixadas as súas penas. Alguén o entende?

O que debería suceder, que non será así, é que Podemos márchese do Goberno. Pero non o fará: os soldos, os coches oficiais e os privilexios calaron moi fondo nos que viñan rexenerar a política española. Se tivesen a máis mínima ética marcharíanse do Goberno. Pedro Sánchez non os vai a botar, que é o que queren eles para facer as vítimas e conseguir manter os votos.

Con este panorama e os anteriores leva varios anos nos que a cohesión do feminismo saltou polo aire, a unidade dividiuse, cousa que non ocorrera nunca. Resulta que as raparigas de “Desunidas Podemos” inventaron o feminismo, están para salvalo e erixir na punta de lanza cando resulta que son elas as responsables do que está a ocorrer no movemento. Está claro que Belarra e Montero, posta a dedo polo macho alfa Pablo Iglesias, son as inventoras de todo, incluída a pólvora. Dúas mulleres manexadas por un home, é dicir, dúas marionetas en mans dun fracasado - que dixo que deixaba a política e aí está, azuzando e manipulando ás mulleres da súa leira particular-. Estas dous incompetentes dan leccións de feminismo? Pois a verdade é que o tentan. Nin teñen talla, nin loitaron polos dereitos da muller, nin llas quere Hai algunha similitude entre Montero e Belarra con Clara Campoamor, Federica Montseny, Concepción Areal, Rosa Luxemburgo. entre outras moitas máis?, No albo dos ollos. Porque aquelas mulleres foron elas mesmas sen ter detrás a ningún home, é máis, a pesar dos homes que tiñan detrás conseguiron os seus obxectivos. Belarra e Montero son dous incompetentes que pensan que a política é un xogo e elas as protagonistas do mesmo.

Que un partido como Unidas Podemos forme parte do Goberno é un chiste de mal gusto se non fose porque o dano que están a facer é irreparable. Os azamboados son Goberno e á vez oposición. Cámbianse o gorro segundo conveña, Son gorrones? Si.

O 8 de marzo deste 2023 pasará á historia porque algúns partidos chamados de esquerdas priorizaron os seus privilexios e non os dereitos das mulleres que foron  vítimas, que senten abandonadas e ás que hai que dar resposta. Nesta ocasión a parte socialista do goberno rectificou ante o clamor nas rúas. Por iso, esta xornada reivindicativa debe servir para clarificar o posicionamento dos distintos colectivos feministas tan divididos e con formulacións diverxentes Será posible?.”O feminismo é unha forma de vivir individualmente e de loitar colectivamente", dicía Simone de Beauvoir.