O Ourense CF resiste máis de 100 minutos ao Athletic, que o elimina da Copa do Rei na prórroga

Colorín colorado, pero hai que dicir que o conto de fadas quedoulle precioso ao Ourense CF. Os aurienses presentáronse no torneo como a cincenta da Copa do Rei e vanse do Couto pola porta grande, despois de cortar dúas orellas, as de Real Oviedo e Xirona, e a piques de cortarlle o rabo ao león do Athletic Club, que llas tivo na cidade termal para pasar de rolda, algo que só logrou no adicional e con todos os bos sobre o verde.

NON HOUBO EQUIPO PEQUENO

Foi unha loita épica a vivida no Couto, nun terreo de xogo moi por baixo do mínimo exixible, pero tamén condicionado polo ballón que caeu na cidade e que non afrouxou nin un só minuto. Mención especial para a bancada, que, como os dous equipos, resistiron estoicamente ao temporal.

Os branquivermellos dominaron e fixeron valer a súa condición de favorito, pero do mesmo xeito que lle pasou a Barça, Real Madrid ou Atlético de Madrid, tiveron que baixar do autobús e calzarse as botas para obter o pase aos oitavos de final. Na primeira parte, cando máis aumentou a tormenta, ningún dos dous tivo puntaría, e na segunda foi Alberto Sánchez o que sostivo aos locais coas súas paradas. 

O Ourense non se achicou e non se encerrou na súa área, obrigando a Valverde a meter a Berenguer, Nico Williams ou Jaureguizar, toda a artillaría que tiña dispoñible no banco. Tiveron que suar tinta para poder superar á zaga ourensá, que apenas concedeu ocasións claras, máis aló dun remate ao traveseiro de Guruzeta no minuto 70, pero á que lle pesaron os minutos contra un equipo moi superior no apartado técnico, non agarrei no táctico, onde os de Llácer estiveron sobresalientes.

Resolveu a contenda Jaureguizar ao fío do termo dos primeiros 15 minutos da prórroga. Unha xogada ensaiada supuxo o 0-1 definitivo: falta botada no medio campo á área, un servizo de cabeza á media lúa e un canonazo seco e colocado de Jaureguizar ao fondo da rede, imposible para o gardameta. 

O resto foi un exercicio de quero e non podo dos bilbaínos tentando ampliar a renda, pero lles bastou o único gol para domar a un Ourense que se marcha da Copa coa cabeza ben alta e co recoñecemento de toda a cidade e do mundo do fútbol, que os viu pelexar até o final.